Vorige week stond de sportjournalistiek geheel in het teken van #Armstrong. Eén der grootste wielerhelden van het laatste anderhalve decennium heeft naar verluidt de boel belazerd en is daarom
trending topic. Niet gek ook, als je zeven Tourtitels moet inleveren en er mogelijk geen andere winnaar aangewezen kan worden, omdat misschien wel de hele top vijftien aan de verboden middelen zat.
Is dit het topje van de ijsberg voor de hele sportwereld? Of zouden deelnemers van triatlons, marathons of zelfs voetbalwedstrijden zich ook op constante basis volgooien met prestatie verhogende mixjes? Is het naïef om te denken dat het voetbal gevrijwaard blijft van dergelijke praktijken? Frank de Boer, Edgar Davids en Jaap Stam werden in hun actieve loopbaan wel betrapt op het gebruik van nandrolon, een soort spierversterker die het herstel van de voetballers zou versnellen.
Bij voetbal ligt dopinggebruik toch wat complexer, omdat veel voetballers worden gepakt voor drugsgebruik. Zo moest de Tsjech David Bystron (29) het afgelopen EK missen, omdat hij een soort crystal meth had ingenomen. Ook niet direct een middel waar je als verdediger een
transfer naar de Primera División of Premier League mee kunt afdwingen, maar het staat wel op de 'dopinglijst', dus een schorsing van twee jaar en waarschijnlijk einde carrière.
Fabien Barthez, oud-doelman van de Franse nationale ploeg, rookte eens een jointje en werd – evenals Ebi Smolarek en Purrel Fränkel - voor korte periode geschorst. Diego Maradona en René 'Scorpion Kick' Higuita leken te bezwijken aan de druk en vonden het nodig om zo nu en dan wat cocaïne tot zich te snuiven. Al met al lijken voetbal en doping op een andere manier aan elkaar gelinkt te zijn dan wielrennen en doping. In de voetbalwereld heeft het gebruik van drugs zelfs eerder te maken met interesses buiten het voetbal, zo toont bijvoorbeeld de Roemeense ster Adrian Mutu.
Herman Ram, directeur van de Nederlandse dopingautoriteit, verklaarde in
Voetbal International dat het voetbal 'niet brandschoon is'. "Het verbaast mij dat de KNVB stel nog nooit te hebben gehoord van een zaak met anabolen. Een paar jaar geleden is namelijk een dergelijke zaak afgehandeld", meldde Ram eveneens. Toch is de teneur van zijn verhaal dat doping slechts incidenteel zal (blijven) voorkomen in de voetbalwereld.
Gelukkig maar, laten we hopen dat de heer Ram het bij het juist eind heeft. Al zou het niet erg zijn als binnenkort blijkt dat de Spaanse selectie die in 2010 wereldkampioen werd met behulp van 'EPO'-dokter Eufemanio Fuentes. Het verdriet van de verloren eindstrijd zal niet ineens worden weggenomen en het gevoel van euforie van een
WK-finale winnen zal ook niet
echt zijn. Maar we zouden wel van die akelige nul af zijn…
