Het is een vaak wederkerend fenomeen in en rond RSC Anderlecht: het club-DNA. Pär Zetterberg werd er door teruggehaald, en het nieuwe bestuur draagt het Anderlecht-DNA hoog in het vaandel. Soms doet men er lachwekkend over, maar het DNA bepaalt de visie van de club. En dat mankeert net bij Anderlecht.
Dat beaamt Ludo Vandewalle van Het Nieuwsblad. "Het is de filosofie die de richting wijst voor de jeugdopleiding en het transferbeleid. Natuurlijk bepaalt de kwaliteit van de spelers de speelwijze. Maar als trainers en spelers in een bepaalde filosofie worden aangetrokken en de transferverrichtingen niet alle kanten opschieten, is er een stabiele basis om op terug te vallen. Het klinkt simpel en mooi, maar in een voetbalwereld die wordt geregeerd door opportunisme is het moeilijk aan die visie vast te houden. Anderlecht is daar nu het slachtoffer van, met een opstandige supportersschare als gevolg. De pijn zit hem niet alleen in de nederlagen. Het leed zit ook verscholen in de manier waarop."
"Club Brugge had al snel begrepen dat No Sweat, No Glory de basis van het succes moest worden. Anders dan Anderlecht het zou doen, maar Club heeft de top van het Belgische voetbal veroverd. Anderlecht heeft in deze moeilijke tijden geen basis om op terug te vallen. De identiteitscrisis is al jaren aan de gang. Dat is de reden waarom de club zo diep is kunnen vallen."
