Onder Fred Rutten sloeg Anderlecht een andere weg in dan onder ex-trainer Hein Vanhaezebrouck. Zo werd de trainingsintensiteit afgebouwd onder de Nederlander, een beslissing die eerst op vraagtekens onthaald werd.
Dat beaamt Rutten zelf ook. "Uiteraard, want ik ben een trainer die stelt dat je met meer doen meer bereikt. Maar als je halverwege instapt, heb je altijd te maken met de fysieke staat van een spelersgroep, waarop je zelf geen invloed hebt gehad. Mensen die denken dat een trainer die tussentijds binnenkomt bij een club meteen alles naar zij hand kan zetten, snappen het niet," verklaarde hij aan Sport/Voetbalmagazine.
"Je kan wat ik doe zien als een wiskundige formule: plezier=energie=resultaat. Ik ben een trainer van positiespel, maar als mijn voorganger daaraan minder aandacht heeft besteed, krijgen de spelers toch te maken met een andere belasting van de spieren. Met de conditie van de spelers van paars-wit was niets mis, de accu zat best goed in mekaar, maar in het voetbal draait het altijd om het vermogen te herstellen."
