Wanneer gooit Wilmots hem uit de selectie?

Het gaat niet elke Rode Duivel meer voor de wind in Engeland. Enkele jaren domineren onze landgenoten de Premier League, maar sommigen lijken af te haken. Moussa Dembele is al jaren een vaste waarde bij de Rode Duivels. Maar als de begenadigde Antwerpenaar niet gauw zijn stempel gaat drukken bij Tottenham, dreigt hij zijn vaste stek in de kern van Marc Wilmots te verliezen. “Hohohooo! Hij gaat toveren! Tita Tovenaar. Ja, loop er nog maar drie-vier voorbij. Het achtste wereldwonder! 27 september 2008 na Christus. Hij loopt niet over water, maar veel scheelt het niet. Ik durf niet beweren dat hij het niet zou kunnen.” Dat was het fantastisch commentaar van NOS-commentator Frank Snoeckx bij de mooiste goal die Moussa Dembele ooit maakte, voor AZ. In die tijd was hij onze Eden Hazard, de smaakmaker bij de Rode Duivels, die met zijn weergaloze dribbels voor openingen moest zorgen. Meer dan zes jaar later is het er nog altijd niet helemaal uitgekomen. Met de bal aan de voet is Moussa een streling voor het oog, maar hij is te weinig doelgericht. In zijn eerste seizoen bij Fulham was hij nog een rasechte aanvaller. Balans: 5 goals in 28 wedstrijden. Te weinig voor een topspits. Precies omwille van dat gebrek aan eindproduct schoof hij geleidelijk een rij naar achter. Bij Tottenham werd hij een rasechte centrale middenvelder. De voorbije twee seizoenen trad hij er aan in 84 wedstrijden. Toch kwam hij niet verder dan 4 goals en 4 assists. Het zijn povere statistieken voor een aanvallend ingestelde centrale middenvelder. Uiteraard heeft Moussa andere kwaliteiten. Balvast, vrij snel, groot, sterk in de duels en een niet onaardig spelinzicht. Maar Tottenhams nieuwe trainer, Mauricio Pocchettino, is niet bijster onder de indruk. Vijf basisplaatsen kreeg Dembele tot nu toe van hem. De Algerijn Bentaleb en het woelwater Lee Mason – die vorig seizoen nog in derde klasse ploeterde – houden hem uit de ploeg. Het zijn eerder werkpaarden dan wereldvoetballers. En dat is eraan te zien: Tottenham speelt stereotiep en mist creativiteit op het middenveld. In de onwaarschijnlijke 5-3-zege tegen Chelsea viel Mason al na een kwartier uit met een hamstringblessure. Dembele mocht invallen en deed het behoorlijk. Al gingen vooral Nacer Chadli en Harry Kane met de superlatieven aan de haal. Door de blessure van Mason breekt er een sleutelperiode aan voor Dembele. Wellicht krijgt hij nu enkele weken na elkaar de kans om zich te bewijzen. Vanavond al in de FA Cup tegen het potige Burnley. Hij kan die maar beter grijpen. Het jeugdproduct van Beerschot tekende op de laatste dag van vorig jaar een bescheiden contractverlenging van één jaar, tot de zomer van 2016. Maar als hij de komende weken niet voldoet, mag hij in de zomer bij een deftig bod beschikken. Het is zeer de vraag of Marc Wilmots nog zo lang zal wachten om Dembele uit zijn kern te droppen. Want ook bij de nationale ploeg heeft de eens zo opwindende dribbelkont het al jaren moeilijk om zijn stempel te drukken. Hij is te vaak spelvertragend. Een lange pass heeft hij niet in de voeten. De opbouw wil al eens slordig verlopen. Bovendien is stilaan iedereen het erover eens dat het middenveld van de Rode Duivels diepgang mist. De Bruyne is een certitude. Nainggolan is de aanstormende rots in de branding. En voorlopig zweert Wilmots ook nog bij Witsel. Maar met jongens als Thorgan Hazard, Youri Tielemans en Dennis Praet die hun jonge snufferds steeds nadrukkelijker aan het venster steken, wordt het drummen voor de plekjes. Voor Defour en Fellaini. Maar vooral Dembele moet hard beginnen vrezen voor zijn plaats. Maar ach, wie weet komt er straks een briljant trainer op het idee om hem nóg een rij achteruit te schuiven. De aanvallende linksback Dembele, het is een aantrekkelijke gedachte. Misschien eens bellen met Thomas Meunier en Frank Acheampong, Moussa? Raf Liekens