Maarten Coenen
Dat Herman Brusselmans de controverse niet schuwt, is op zijn zachtst gezegd een understatement. De schrijver/columnist haalde een tijd geleden zwaar uit richting Israël en dat kwam hem duur te staan. Nu kwam er opnieuw een provocatie vanuit zijn kamp.
LEES OOK: Privéleven ontspoort: Brusselmans klapt uit de biecht
Schenen bont en blauwBrusselmans is uiteraard al geruime tijd een bekend figuur. De man verdiende eerst zijn strepen als schrijver, later ook als columnist en zelfs analist bij voetbalwedstrijden.
In de hoedanigheid van columnist schopte hij een tijd geleden tegen heel wat schenen. In een veelbesproken schrijfsel voor Humo gaf hij een uiting aan zijn frustraties over de oorlogssituatie in de Gaza-strook. Zo gaf Brusselmans aan dat hij 'Iedere Jood die hij tegenkomt een puntig mes door de keel wil rammen', uiteraard met de bedoeling om vooral de schrijnende situatie van de Palestijnen aan te kaarten.
Tal van (Joodse) organisaties dienden klacht in tegen de schrijver, die danig geschrokken was van de hele heisa. Toch blijft hij schrijven voor Humo en in zijn laatste column haalde Brusselmans... opnieuw uit. Deze keer was het WWF het slachtoffer (of bij uitbreiding de goede doelen). ‘WWF opnemen in je testament, dat is bijdragen aan het behoud van een levende planeet’ zo begon Herman over een artikel dat verscheen in HLN.
Huiselijk geweld!
De grofgebekte columnist begon met een anekdote over vriendin Lena, die verweet hem eens van 'uit zijn bek te stinken'. "Om mij te straffen gaf ze me een muilpeer. Ze trok een aantal neusharen met kracht uit m’n pief en gaf me een schop tegen m’n kloten. Huiselijk geweld!"
Waarna het ook over het testament van Brusselmans ging, die aangaf van alles aan Lena en hun zoon Roman na te laten. Een gepikeerde vriendin gaf aan dat hij misschien ook iets aan een goed doel zoals het WWF kan schenken? "‘Liever niet,’ zeg ik, ‘goede doelen zijn allemaal smerige rattennesten van bedrog, list, en afzetterij". Waarna hij uiteindelijk toch overstag zou gaan, want naar een vriendin dien je als man te luisteren. Aldus de columnist.
