Doku zet City op randje titelramp: Guardiola beeft

Je ziet het aan de blik van Guardiola wanneer Doku weer aanzet: pure bewondering, gemengd met angst. Elke keer dat de Belg zijn man opzoekt, veert het Etihad recht, maar tegelijk voelt City hoe broos die titelrace plots wordt. Tegen Leeds kantelde zijn dribbelshow bijna in een titelramp – en precies daar wringt het nu bij kampioen City.

LEES OOK: Broos voorspelt: "Dat wordt de volgende club van Kompany"

Doku doet Etihad daveren, maar City kraakt in titelrace

Jérémy Doku laat de Premier League weer duizelen, maar na de 3-2 tegen Leeds blijft één spanningsveld hangen: maakt hij City onvoorspelbaar… of nét te kwetsbaar? Zijn dribbels zetten het Etihad in vuur en vlam, maar op een avond waarop City bijna een 2-0 voorsprong verkwanselt tegen een ploeg uit de degradatiezone, voel je ook hoe dun de lijn blijft tussen spektakel en controle.

City leek recht op een zorgeloze namiddag af te stevenen tegen Leeds, dat amper wint en in de kelder van de rangschikking staat. Voor de match werd bij Leeds al gewaarschuwd dat het misschien niet Haaland, maar Doku is die de grootste nachtmerries veroorzaakt: als hij één-tegen-één komt, is er gewoon geen goede oplossing.

🇧🇪💫 pic.twitter.com/3nsPNbcyfn

— Manchester City (@ManCity) November 29, 2025

Guardiola zette hem klassiek links in de 4-3-3, breed aan de lijn tegen Bogle, met O’Reilly die soms eroverheen schoof. Elke keer als hij aangespeeld werd, ging het tempo omhoog: eerst dreigen naar binnen, dan explosie naar buiten, dan weer kappen. De typische Doku-acties: één versnelling en heel het stadion recht uit de stoel.

Geen Liverpool-avond: Doku-show slaat om in City-chaos

Toch was dit geen “Liverpool-avond”, waarin hij alles en iedereen sloopte. De officiële Premier League-site sprak toen over een “dazzling show” en zette hem in één adem naast Eden Hazard als het gaat over pure Premier League-magic. Tegen Leeds was het subtieler. Statistisch gezien zat hij ergens in de middenmoot van de City-ploeg: geen goal, geen assist.

Dat klinkt bijna banaal als je de wedstrijden van Doku gewoon bent, maar wie de wedstrijd zag, weet dat dit niet alles vertelt. Hij kreeg veel ballen, trok constant twee man naar zich toe, en was de vaste uitlaatklep wanneer City wou ademen. Maar na de rust zakte City gewoon in en kreeg Leeds ineens geloof. 2-0 werd plots 2-2.

Two up at the break 💪

🩵 2-0 ⚫️ pic.twitter.com/dhe0vHBXJE

— Manchester City (@ManCity) November 29, 2025

Doku bleef acties maken, probeerde combinaties op links, verstuurde in het slotkwartier nog een gevaarlijke voorzet richting Haaland. Maar City zakte zó ver weg als blok dat hij steeds verder van het strafschopgebied speelde. De chaos die hij normaal bij de tegenstander veroorzaakt, leek tegen Leeds vooral in zijn eigen ploeg te zitten. Via Foden slaagde City er alsnog in om 3-2 te scoren.

Dribbelkoning op slappe koord: zegen én risico voor Guardiola

Zo wordt deze 3-2 eigenlijk een perfecte samenvatting van waar Doku nu staat bij City. Hij is geen pure showboy meer. Statistisch is hij dit seizoen één van de absolute dribbelkoningen van de Premier League: eerste speler die de kaap van 100 geslaagde dribbels in 2025 rondt, voortdurend bovenaan in het rijtje qua dribbles per 100 balcontacten, en volgens de statistieken de nummer één bij City qua geslaagde dribbels en gewonnen één-tegen-één acties.

Goal noemde hem enkele weken geleden “de meest angstaanjagende winger van de Premier League” en schetste hoe hij is geëvolueerd van ruwe diamant tot iemand die wedstrijden kan doen kantelen. Guardiola zelf is opvallend open over Doku: hij zegt dat de Belg waarschijnlijk nooit een topscorer zal worden, maar dat hij een zeldzame speler is die elke week beter wil worden en echt luistert.

Special delivery 📩 pic.twitter.com/9l37zyFkU0

— Manchester City (@ManCity) November 29, 2025

De spanning is echter dat City tegenwoordig zó hard rekent op hem. Tegen Liverpool was Doku het symbool van een perfecte machine. Tegen Leeds zag je het tegenovergestelde: zodra de structuur wegvalt, verandert zijn spel automatisch in meer solowerk, verder van het doel, en wordt hij snel de blikvanger in een wedstrijd die City eigenlijk snel dood had moeten maken.

De ontlading kwam van Foden, de zucht van opluchting van Guardiola, en Doku bleef ergens tussenin hangen: gevaarlijk, nuttig, maar niet beslissend. City heeft de lef en de risico’s van Doku nodig om titels te winnen, maar moet er als team beter mee leren omgaan. Voorlopig is hij vooral hét symbool van dit City: spectaculair, wervelend, maar soms op een slappe koord.