Olivier Plancke
Na de DAZN-bom schuift een eigen JPL-tv-kanaal plots naar voren als dé oplossing. Eén zender, één app, alles in eigen handen – het klinkt logisch, maar er duiken meteen zware financiële vraagtekens op. Wie gaat de miljoenen voor camera’s, studio, VAR en streaming écht betalen? En wat als het nieuwe model minder opbrengt dan de ingestorte DAZN-deal, terwijl kleinere clubs nu al leven op tv-geld? Waarom een eigen JPL-kanaal tegelijk droom én regelrechte ramp kan worden.
LEES OOK: 'Tragedie voor JPL: grote schuldigen in DAZN-affaire bekend'
Eén JPL-kanaal: geniale zet of dure gok?De DAZN-bom is nog maar net ontploft en een van de pistes om het Belgisch voetbal op tv te brengen is het oprichten een eigen Jupiler Pro League-kanaal. Als een buitenlandse rechtenhouder halverwege het seizoen de stekker eruit trekt, is de reflex logisch. Eén zender, één app, alles in eigen handen. Op papier klinkt dat simpel. In de praktijk is het de vraag of dit een droom of een financiële nachtmerrie is.
Een eigen JPL-kanaal is meer dan een logo op een tv-gids. De Pro League zou zelf de camera’s moeten bestellen, de regiewagens boeken, commentaarploegen samenstellen, een studio bouwen en een streamingplatform maken.Een lineair kanaal op de decoder én een app op smartphone en smart tv. Abonnementen kunnen rechtstreeks verkocht worden aan de fan, zonder DAZN er nog tussen, eventueel met extra deals met Proximus en Telenet.
Dit idee heeft z’n charme. De Pro League zou haar eigen product volledig kunnen sturen: vaste uitzenduren, minder versnippering, een herkenbare huisstijl, nieuwe en frisse content. Geen internationale zender die het Belgisch voetbal erbij neemt, maar een JPL-kanaal er alleen maar om draait. Volgens onder meer Le Soir en Het Nieuwsblad is zo’n league-eigen mediabedrijf trouwens geen pure fantasie: clubs hebben dat scenario de voorbije maanden al serieus laten bekijken.
84 miljoen redenen waarom dit een financiële tijdbom is
Maar wie verder kijkt, botst snel op de prijs. De DAZN-deal van ongeveer 84 miljoen euro per jaar is ingestort omdat het model gewoon niet rendeerde: geen stevige distributiedeals met Proximus en Telenet en te weinig abonnees. Als dat al niet lukte bij een internationale speler met grote financiële middelen, hoe groot is dan de kans dat de Pro League zélf dat bedrag kan binnenrijven bij de Belgische fan?
Bij kleinere eersteklassers en zeker in de Challenger Pro League kan het tv-geld 70 à 80 procent van de begroting uitmaken. Een eigen kanaal dat minder opbrengt dan de DAZN-deal is voor Belgische clubs dus een kwestie van overleven.
Frankrijk is het schrikbeeld én de inspiratie tegelijk. Daar stortte de deal met DAZN ook al in elkaar en kozen de clubs uiteindelijk voor een eigen Ligue 1-zender. Het voordeel: de competitie bleef zichtbaar en de fans hadden weer één duidelijke plek om te kijken. Het nadeel: clubs moesten wel inleveren tegenover de oorspronkelijke tv-gelden.
De vraag is of Belgische clubs bereid zijn om diezelfde stap terug te zetten, na jaren waarin tv-geld bijna automatisch jaar na jaar steeg.
Van VAR tot factuur: wie betaalt de JPL-tv-droom?
En dan hebben we het nog niet gehad over de pure logistiek. Vandaag hangt niet alleen de uitzending, maar ook de VAR-infrastructuur, de productie en een pak technische knowhow vast aan het contract met DAZN en hun partners. Trek daar de kabel uit en je begint bijna van nul: nieuw productiehuis, nieuwe afspraken, nieuw centraal VAR-centrum of een volledig andere aanpak.
Dit outsourcen aan bekende spelers in de markt is mogelijk, maar ook dat kost handenvol geld, nog voor er één abonnement verkocht is.
Voor de fan is een eigen JPL-kanaal aantrekkelijk, omdat het overzicht terugkeert: geen zoektochtmeer langs Play Sports, Eleven, DAZN, streams en clips op sociale media. Eén abonnement, één merk.
Maar ook verdacht, omdat de rekening uiteindelijk altijd bij dezelfde belandt. Als de Pro League opnieuw richting 80-plus miljoen tv-inkomsten per jaar wil, zal iemand dat moeten ophoesten. Ofwel de telecombedrijven, die dat vrolijk doorrekenen in hun pakketten. Ofwel de supporter.
Als de Pro League ooit die sprong maakt naar een eigen kanaal, dan moet dat met een heel andere mindset dan waarmee de DAZN-tender geschreven werd. Geen monsterbedragen meer die op papier fantastisch ogen, maar in de realiteit enkel werken als iedereen verlies slikt.
