Olivier Plancke
Hans Vanaken bewees tegen Liechtenstein opnieuw zijn waarde: rust, inzicht en een natuurlijke klik met De Bruyne die je niet kan forceren. Toch hangt zijn basisplaats aan een zijden draadje. Staat bondscoach Garcia op het punt een dure fout te maken?
LEES OOK: ‘Garcia zwiert deze Duivel genadeloos in de vuilbak’
Vanaken is geen meeloper bij de Rode DuivelsEr zijn spelers die het spel op gang houden en er zijn spelers die leven in het spel brengen. Hans Vanaken doet allebei. Tegen Liechtenstein zat zijn meerwaarde in de dingen die tv-camera’s zelden laten zien: de positie vóór hij de bal krijgt, de aanname in één tijd, de steekpass die vertrekt nog vóór iedereen ze gezien had.
In deze selectie van de Rode Duivels is Vanaken geen “extraatje”, maar de as waar het spel rond kan draaien. Tegen Liechtenstein zag je opnieuw waarom. Niet omdat hij de show wil stelen, maar omdat hij het spel doet ademen. Eén tik, één versnelling, een bal in één tijd tussen de lijnen – en plots is er vaart.
De assist op Kevin De Bruyne bij de 0-4 was geen toeval: dat patroon zit in zijn voeten. Het is het soort pass dat hij in maart ook al gaf op Romelu Lukaku tegen Oekraïne. Vanaken leest situaties sneller dan de rest, en dat weegt nóg zwaarder tegen opponenten met een laag blok, zoals morgen tegen Kazachstan.
De klik Vanaken-De Bruyne
“Vanaken zou altijd op de lijst moeten staan. Altijd! Een profiel zoals dat van hem moet gerespecteerd worden”, zei Jonathan Legear bij SudPresse. “Hij is intelligent, maakt goede looplijnen, scoort doelpunten en leest het spel sneller dan anderen. Vanaken is capabel zich staande te houden in eender welke Europese competitie.”
De klik met Kevin De Bruyne is opvallend. Frank Raes zei het raak in Gazet van Antwerpen: die twee zijn “geboren om met elkaar te sjotten”. Je ziet het aan de timing, aan de aanname, aan hoe ze elkaar blind vinden in het half-space. Met Vanaken in de ruit komt er rust én gif: hij kan onder druk de bal “bevriezen” om nadien de juiste versnelling te steken. Dat is goud waard wanneer de tegenstander met vijf op een lijn in de zestien parkeert.
Dat Vanaken hier staat, is geen evident pad geweest. Onder de vorige bondscoach Domenico Tedesco belandde hij veertien maanden lang in de schuif – compleet onbegrijpelijk, zo blijkt nu. Rudi Garcia zette hem nu terug waar hij hoort: in de ploeg en in het hart van het plan. En de bondscoach heeft gelijk: die helderheid werkt.
Moet Vanaken wijken?
De discussie die nu onvermijdelijk komt: kan je met dít middenveld (Tielemans – Vanaken – De Bruyne) ook tegen zwaardere tegenstanders spelen? De reflex is vaak: “er moet een pure breker bij.” Maar dan haal je net het vernuft uit je spel.
Tegen een laag blok verlies je meer aan creativiteit dan je wint aan “meters”. Als er iemand moet wijken wanneer het echt om de knikkers gaat, dan is het eerlijker om te kijken naar profielen in plaats van namen: Vanaken brengt kopkracht op stilstaande fasen, bewaart rust in de opbouw en tilt de ploeg met één pas. Die mix vind je niet zomaar terug in een “controleur”.
Het is geen toeval dat de “mooie” Belgische aanvallen beginnen wanneer Vanaken en De Bruyne tussen de linies in trio gaan met Tielemans of een inwaarts komende flank. Vanaken is de metronoom die het tempo én de pauze voelt. Wat de Rode Duivels te vaak missen, is de juiste pass op het juiste moment, met de juiste snelheid. Dat is nu net waar Vanaken wereldtop in is.
Hou de De Bruyne-Vanaken-as intact en bouw de rest er rond. Je wint er vandaag de “verplichte” matchen mee, en je geeft jezelf morgen tegen betere ploegen het enige wapen dat altijd overeind blijft: vista, inzicht en puur voetbal.
