Olivier Plancke
Hij moest het gezicht van een nieuw tijdperk worden. Vandaag zit Cédric Hatenboer bij de Futures en mag hij al weg—het dossier dat Anderlecht zich doet schamen.
LEES OOK: 'Transfergekte bij RSCA: drie spelers richting exit'
Dineren met de voorzitterEr was eens een speler die op een avond in Antwerpen een contract ondertekende, de dag erna medisch gekeurd werd in Gent en nog diezelfde avond dineerde met Wouter Vandenhaute - de - toenmalige - voorzitter van Anderlecht in The Hotel in Brussel.
Cédric Hatenboer, toen 19 jaar, middenvelder bij Excelsior Rotterdam, vergeleken met Frenkie de Jong, werd gepresenteerd als de nieuwe patron van het middenveld. Anderlecht slaagde erin om Hatenboer voor vijf jaar vast te leggen en betaalde 2,5 miljoen euro.
Anderlecht haalde schijnbaar een ware prestigeslag binnen. Olivier Renard klopte PSV Eindhoven. Marc Overmars kwam tevergeefs nog tussenbeide namens Antwerp FC. Hatenboer koos voor Anderlecht.
Het gezicht van een nieuw sportief tijdperk
Anderlecht profileerde zich als visionair. Jong talent, vroeg kopen, ontwikkelen, verkopen. Vandaag, amper acht maanden later heeft diezelfde Hatenboer nog geen seconde voor het eerste elftal gespeeld. Sterker nog, hij haalde zelfs geen enkele selectie. Wedstrijden spelen doet hij bij de Futures. Daar presteert hij degelijk, maar niet uitzonderlijk.
Het project staat stil. En nu mag hij wég. Een uitleenbeurt is gewenst, en er heerst interesse uit Nederland, en misschien ook België. Want bij Anderlecht is er op dit moment geen plaats meer voor de speler die het gezicht had moeten worden van een nieuw sportief tijdperk. De redder van het middenveld.
De staf is niet overtuigd, hij mist de klik met Hasi. Hij is niet krachtig genoeg, hij ontbreekt fysiek en maturiteit. En ondertussen wachten ze op Neerpede op een mirakel dat niet komt. Hatenboer kwam met een reputatie, maar zonder ervaring. Geen enkele wedstrijd in een topcompetitie. 22 matchen in de Keuken Kampioen Divisie, dat was het. Maar hij had flair, lengte, passing. Hij was een Ajax-product.
Renard-ball mislukt grandioos
Hatenboer is niet de enige die vastloopt in het aankoopbeleid van Olivier Renard. Ook Cvetkovic, Kanaté, Sternal en Dao zijn beloftevolle namen die voorlopig niet in de buurt komen van speelminuten bij het eerste elftal.
Dat was niet de deal. Renard werd binnengehaald als de man van de slimme, onder de radar-scouting. De man van het Djenepo-model: goedkoop kopen, duur verkopen. Maar als iedereen blijft hangen in de B-kern, blijft alleen het prijskaartje over.
Als je meer dan miljoen uitgeeft voor twee spelers (Hatenboer én Cvetkovic) die niet aan spelen toekomen, dan is er iets structureel mis met het aankoopbeleid.
