Kobe K
Een week geleden zorgde Club Brugge voor een straffe stunt door in de Champions League met 1-0 te winnen van Aston Villa. Toch kwam er achteraf kritiek, meer bepaald van de bezoekende fans. Die waren verbaasd door de verloederde toestand van het Jan Breydel-stadion.
Voor de komst van de Premier League-subtopper was de blauw-zwarte thuisbasis weer aardig volgelopen en ondanks het relatief vroege aanvangsuur hing er ook een aangename sfeer in de tribunes. Desondanks verschenen op de sociale media heel wat klachten bij de Engelse fans. En dan vooral over de afstandelijke staat van het bezoekende vak in het Jan Breydel-stadion.
En niet enkel de uitsupporters hebben reden tot klagen. Ook elders in het stadion begint de situatie stilaan schrijnend te worden. In zijn column voor HUMO vertelt Jan Mulder bijvoorbeeld over de 'lijdensweg' die hij moest ondergaan. De Nederlander was in Jan Breydel aanwezig om de partij te analyseren namens VTM 2.
LEES OOK: 'Puzzelwerken Hayen: nieuwe naam in Brugse basisploeg'
Onwerkbare situatieAlvorens Mulder en zijn gezelschap op hun voorziene plaatsen konden geraken, moesten ze eerst zowat het hele stadion doorkruisen. Vervolgens moesten ze zich een weg door de toeschouwers in de tribunes zien te banen. Niet bepaald evident voor mensen die gewoon hun job trachten te doen.
Mulder benadrukt dan ook dat het huidige Jan Breydel-stadion niet langer van deze tijd is. "Bijna iedereen vindt het beschamend dat Club nog steeds in dit riskante stuk betonrot speelt. Men bewondert het paleis van Real Madrid, het schitterend verlichte juweel van Bayern München en de vele sprookjesachtige voetbaltempels in Qatar, onderkomens die meer dan een miljard euro hebben gekost."
Weemoed van voetbalromanticus
Anderzijds is Mulder ook een voetbalromanticus, die ook met weemoedige gevoelens terugkijkt naar het verleden. Naar het oude stadion van Tottenham Hotspur bijvoorbeeld. "White Hart Lane was een stadion waar de aanmoedigingen luider en hartstochtelijker klonken dan in een modern boudoir te Madrid of Parijs, waar ze de toeschouwer op een gecapitonneerde zetel leggen en vragen wat hij wenst: een glaasje Taittinger of Moët & Chandon. Ik ga voor een schaafwond in het oergezellige Jan Breydel."
