Olivier Plancke
Yari Verschaeren, ooit de lieveling van het Anderlecht-publiek, staat steeds meer ter discussie. Hoewel coach Brian Riemer hem ziet als een van de grootste talenten van de Jupiler Pro League, blijft Verschaeren onder de verwachtingen presteren. Zijn blessuregevoeligheid en gebrek aan impact op het spel zorgen voor toenemende kritiek. Fans geven nu de voorkeur aan Mario Stroeykens, die meer aansluiting zoekt met spits Kasper Dolberg.
Ondanks de teleurstellende prestaties blijft Anderlecht in Verschaeren geloven. Ze kozen ervoor om geen vervanger als Dennis Praet of Christian Eriksen binnen te halen, en geven de voorkeur aan het laten doorgroeien van hun jonge talenten, in de hoop op lange termijn kapitaal te creëren. Toch weegt Verschaeren met zijn salaris zwaar op de begroting en zou een transfer niet worden uitgesloten bij een aantrekkelijk bod.
LEES OOK: Oorlogstaal Anderlecht: waarschuwing richting concurrenten
Intrinsiek te goed voor België: Verschaeren is Gouden Schoen materiaalBrian Riemer is een grote bewonderaar van Yari Verschaeren. Hij is zelfs gek van het Neerpede-product. De Deense coach noemt Verschaeren één van de beste spelers in de Jupiler Pro League—mits hij fit is. Riemer ziet zelfs potentie voor een Gouden Schoen in de toekomst.
Hij vergeleek Verschaeren eerder al met Luka Modric, verwijzend naar zijn technische kwaliteiten en immense werkkracht, al blijft dat op het niveau van Anderlecht. “Ik denk dat hij met die techniek - dat lage zwaartepunt - ooit mee zal kunnen in Engeland. Al moet hij dan wel efficiënter worden”, zei de coach in Het Nieuwsblad.
Verschaeren heeft de unieke gave om zich op Hazard-achtige wijze vrij te draaien van zijn tegenstanders, gecombineerd met sterk spelinzicht, een scherpe pass en uitstekende balbehandeling. Marc Degryse noemde hem een technisch complete speler, te goed voor België op basis van puur talent.
Hoewel dat talent onmiskenbaar is, moet Verschaeren op zijn 23e nog steeds definitief doorbreken als dé spelmaker van Anderlecht. In zes seizoenen in de A-ploeg van Sporting kampte hij met zware blessures, maar kon hij de verwachtingen ook zelden inlossen.
Voor dit seizoen werd Verschaeren door Het Nieuwsblad dan ook uitgedaagd: “Yari het wordt nu toch tijd om meer impact te hebben. Het talent is er en laat die grotere buitenlandse clubs verdorie nog eens watertanden.”
Hij zou de Hans Vanaken van Anderlecht kunnen worden, maar Vanaken is een echte patron en heeft met Club Brugge al zes landstitels op zak. “Dit wordt dan toch een beetje het seizoen van de waarheid”, aldus HNB.
Het is vijf voor twaalf voor Verschaeren
Maar ook dit seizoen blijft Yari Verschaeren onder zijn potentieel presteren. Hij speelt te veel horizontaal, zonder de dirigerende, flitsende impact die van een nummer 10 wordt verwacht. De oorzaak hiervan is tweeledig.
Hoewel hij inmiddels zijn 150e wedstrijd in de Belgische competitie heeft gespeeld, heeft hij zich nog steeds niet ontpopt tot de patron die Anderlecht nodig heeft. Hij werd zelfs de aanvoerder van de ploeg, in de hoop dat de band hem zou stimuleren, maar onder Brian Riemers systeem speelt Verschaeren vooral te weinig op intuïtie.
Hij lijkt constant te moeten nadenken over zijn positie, taken en looplijnen, waardoor hij te diep terugzakt, terwijl hij juist dichter bij spits Kasper Dolberg zou moeten opereren om voor creativiteit te zorgen.
Daarnaast kampt Verschaeren met fysieke problemen. Zijn blessuregevoeligheid heeft zijn ontwikkeling geremd en hij mist het fysieke vermogen om echt door te drukken. Ook qua mentaliteit moet er meer pit komen. Vorige zomer probeerde Anderlecht zelfs Christian Eriksen binnen te halen—een directe concurrent voor Verschaeren.
“Het is aan hem om op tafel te slaan: ‘Hey, ik ben hier ook nog.’”, zei Marc Degryse in Het Laatste Nieuws. “Het is twee voor twaalf voor Verschaeren”, besloot Degryse.
Anderlecht had plan: Verschaeren out, Eriksen in
Zou het dan toeval zijn dat Le Soir medio augustus meldde dat Yari Verschaeren, naast Luis Vázquez en Théo Leoni, op de transferlijst stond bij Anderlecht? En dat de club zó graag Christian Eriksen wilde aantrekken? La Dernière Heure merkte op dat Anderlecht een creatieve speler mist—een rol die Verschaeren eigenlijk zou moeten vervullen.
“Als Anderlecht op zoek is naar creativiteit, betekent dat dat wat ze hebben, niet genoeg is,” klonk het. Marc Delire gaf in La Vestiaire zelfs aan dat Anderlecht afhankelijk is van Thorgan Hazard, zelfs in zijn afwezigheid. "Verschaeren heeft niet de persoonlijkheid om aanvoerder van Anderlecht te zijn; hij kan anderen niet op sleeptouw nemen."
Ooit werd Verschaeren een grootse toekomst voorspeld, maar zijn naam komt niet in het rijtje van Anderlecht-legendes als Zetterberg, Boussoufa of Tielemans. Misschien waren de verwachtingen van meet af aan te hoog. In de afgelopen vijf jaar is zijn marktwaarde bijna gehalveerd, van 16 miljoen naar 8,5 miljoen euro.
Hoewel Verschaeren zich nog steeds thuis voelt in het Lotto Park en geen vertrek plande, zou Anderlecht bij een interessant bod wél bereid zijn om te luisteren. Bovendien drukt zijn salaris van 2 miljoen euro per jaar zwaar op de begroting van de club.
Anderlecht hoopt ooit te cashen op Verschaeren
De kritiek op Yari Verschaeren neemt toe, zelfs vanuit de supporters, die hem ooit als de onaantastbare chouchou van Anderlecht beschouwden. Zijn status als ‘incontournable’ bij de fans is tanende; hij slaagt er niet in om de ploeg te laten draaien zoals van hem wordt verwacht.
Veel supporters geven inmiddels de voorkeur aan Mario Stroeykens op de nummer 10-positie. Stroeykens denkt verticaal en zoekt meer de verbinding met spits Kasper Dolberg, iets waar Verschaeren vaak tekortschiet.
Ondanks de kritiek blijft Anderlecht geloven in Verschaeren. De club had het dossier van Dennis Praet overwogen, maar besloot uiteindelijk om niet door te duwen. Praet zou qua profiel te veel lijken op Verschaeren, Stroeykens en Leoni.
Anderlecht wil deze jonge spelers de ruimte geven om zich te ontwikkelen, niet alleen om het team te versterken, maar ook om op termijn kapitaal te creëren. Bij Praet is de doorverkoopwaarde minimaal, terwijl de drie jonge talenten potentieel grote inkomsten kunnen genereren—mits ze goed spelen en hun potentieel waarmaken.
