Arne Decraene
"Wij willen Tedesco weg". Na de teleurstellende EK-uitschakeling van de Rode Duivels ontstaat er nog net geen volksopstand om de bondscoach van de troon te stoten. Voorlopig lijkt de voetbalbond evenwel niet geneigd om gehoor te geven aan de publieke opinie. Een van de redenen waarom zou het gebrek aan adequate vervangers zijn. Nochtans kunnen wij wel een aantal suggesties bedenken.
Na het vertrek van Roberto Martinez moest Domenico Tedesco een frisse wind doen blazen doorheen het nationale elftal. De Italiaanse Duitser zorgde – weliswaar deels noodgedwongen – wel degelijk voor de nodige verjonging en vernieuwing, wat hem samen met de vrij vlekkeloze kwalificatiecampagne nog voor het EK al een contractverlenging tot na het WK in 2026 opleverde. Een beslissing die de KBVB zich intussen vast reeds beklaagt, al tracht men in Tubeke de rangen momenteel wel gesloten te houden.
Vizier op Vercauteren
Hoewel het sinds zijn wittebroodsweken steil bergaf ging, met na de rel rond Thibaut Courtois het EK als dieptepunt, klinkt het hier en daar namelijk dat Tedesco zijn rapport nog altijd overwegend groen kleurt. De bondscoach lanceerde een nieuwe generatie, geniet respect in de kleedkamer én heeft de minimale doelstelling in Duitsland uiteindelijk toch gewoon bereikt. Naar verluidt redenen genoeg voor de bondstop om de pas 38-jarige trainer krediet te gunnen, en de pijlen op iemand anders te richten.
Tenslotte zou niet Tedesco maar wel Frank Vercauteren het kind van de rekening worden. De technisch directeur, die eerder nochtans tevens Vincent Euvrard en Vincent Kompany adviseerde en van wie de KBVB dus al wist welk vlees het in de kuip had, zou plots geen geschikte mentor zijn. Liever dan Tedesco het gelag te laten betalen wordt daarom Vercauteren nu op het altaar geofferd. Het vertrouwen in de bondscoach daarentegen blijft ongeschonden. Al lijken budgettaire motieven toch een cruciale factor.
Terwijl de verbintenis van Vercauteren in december afloopt hangt die van Tedesco als een molensteen rond de KBVB haar nek. Nadat er in het vorige boekjaar 11 miljoen verlies werd geleden past een dure ontslagvergoeding immers niet in de besparingsplannen. De bond wil het bredere plaatje blijven zien en niet emotioneel of kortzichtig reageren door meteen in te gaan op de vox populi, die nog sneller op hem is uitgekeken dan op zijn voorganger, maar vooral dáárom mag Tedesco op zijn beide oren slapen.
Ontslag voor Tedesco?
Dat er niet genoeg zouden centen zijn om hem zijn C4 te geven betekent weliswaar niet dat de Duitser nog steeds even stevig in het zadel zit. Zijn bazen stellen zich eveneens vragen bij het magere spelpeil op het EK. De behouden aanpak van Tedesco had daar nog maar weinig weg van het beloofde verticale voetbal aan 100 kilometer per uur. Bovenop zijn twijfelachtige tactische keuzes maakte hij er ook met zijn matchanalyses geen goede beurt. Van zijn vooraf open communicatie viel niks meer te bespeuren.
Daarom staat Tedesco intern wel degelijk ter discussie. Tijdens een strenge en kritische evaluatie zal de bondscoach binnenkort verantwoording moeten afleggen. Die debriefing vindt zelfs vroeger plaats dan aanvankelijk voorzien: hoewel de bondstop de kater even wil laten bezinken is er in zekere zin dus toch sprake van een spoedoverleg. Tijdens dat crisisberaad zal de optie om Tedesco alsnog de laan uit te sturen en de samenwerking per direct stop te zetten ongetwijfeld toch terug op tafel worden gelegd.
Tedesco gaf aan de handdoek niet zelf in de ring te willen werpen, maar nu het volk zijn vel eist valt het overigens niet uit te sluiten dat hij de eer aan zichzelf houdt. In dat scenario speelt het financiële aspect louter nog een rol bij de zoektocht naar een eventuele opvolger. Dat er niet meteen een capabel én betaalbaar alternatief voorhanden lijkt zou de voetbalbond er eveneens nog van weerhouden om Tedesco op kant te schuiven. Toch vonden wij al een handvol potentiële kandidaten voor de vacature.
Hein VANHAEZEBROUCK (60)
Zoals dat in het verleden wel vaker het geval was wordt Vanhaezebrouck hier en daar reeds naar voren geschoven als de gedoodverfde favoriet. Na zijn vertrek bij AA Gent kondigde hij even op non-actief te blijven, maar het telefoontje vanuit Tubeke dat uitbleef na Martinez zijn exit zou zeker zijn ego strelen. Zelf zette hij de deur alvast geregeld op een kier. Misschien is het moment dus wel aangebroken. Zijn gezin en gezondheid, zaken die tegenwoordig primeren, lijken alleszins geen belemmering te vormen.
Bondscoach zijn vergt immers minder tijd en energie dan dagelijks op het veld staan. Nu of nooit dus? Op diverse vlakken past Vanhaezebrouck, voor wie het een droom zou zijn om zelf te kiezen met welk materiaal hij werkt, perfect in het plaatje: tactisch onderlegd en ervaring zat, maar toch innovatief en bereid om de kaart van de jeugd te trekken. Een neus voor talent en oog voor de toekomst ook: niet alleen loopt hij hoog met pakweg Arthur Vermeeren, tal van Rode Duivels had hij ooit onder zijn hoede.
Michel PREUD'HOMME (65)
Net als Vanhaezebrouck wordt Preud'homme al sinds jaar en dag gelinkt aan de Rode Duivels. Het lijkt er niet meer van te zullen komen, want ondertussen geniet de voormalige succescoach van onder meer Club Brugge en Standard al vier jaar van zijn pensioen. Recent liet hij nog verstaan zijn golfclubs niet te willen inruilen voor een job als TD in Brugge. De kans dat we hem ooit nog terugzien in de voetballerij lijkt zo bijzonder klein, want bondscoach spelen blijft toch nog altijd een net iets veeleisendere functie.
Zeker voor een eeuwige perfectionist als Preud'homme. Wie weet valt de lokroep als redder van het vaderland echter niet te weerstaan. Ondanks zijn gevorderde leeftijd en lange sabbatperiode hebben veel internationals alleszins nog steeds veel ontzag voor het Belgische icoon, wiens charisma helpt om iedereen achter zich te scharen. Mogelijk kan MPH, minder avontuurlijk dan HVH maar wel synoniem voor intens en energiek voetbal, Romelu Lukaku en Kevin De Bruyne overtuigen om nog door te gaan.
Philippe CLEMENT (50)
Omwille van economische overwegingen gaat de voorkeur dus uit naar een beschikbare trainer, maar in het verleden plukte de bond ook wel al eens een coach weg die elders onder contract lag. Misschien is het dus toch het proberen waard om Clement te polsen. De voormalige kampioenenmaker van Genk en Club Brugge tekende na anderhalf seizoen in Monaco wel pas vorig jaar bij Rangers, met wie hij nipt naast de prijzen greep. Een vroegtijdig vertrek uit Glasgow lijkt momenteel dus niet echt aan de orde.
Clement toonde evenwel reeds meermaals niet terug te deinzen voor een uitdaging wanneer die zich presenteert. Zijn palmares is inmiddels toch al vrij rijkelijk gevuld, terwijl hij in Monaco nog beter leerde omgaan met vedetten. Bovendien is er de band met Leandro Trossard en Charles De Ketelaere, allebei destijds door hem gelanceerd, én is hij zowat een toonbeeld van tactische flexibiliteit. Meer nog dan zijn leermeester durft Clement, die voor aanvallend voetbal staat, verschillende systemen te hanteren.
Mark VAN BOMMEL (47)
Na Martinez en Tedesco lijkt het opnieuw tijd voor een Belg die oog heeft voor onze eigen competitie, maar Van Bommel mag zich een geadopteerde Antwerpenaar noemen. Bij zijn emotioneel afscheid van de Bosuil bleek de Nederlander zelf ook oprecht verliefd te zijn op ons land. Geen komedie, al weet Van Bommel als geen ander hoe de pers te bespelen. Zonder altijd het achterste van zijn tong te laten zien speelt hij doorgaans tegelijk open kaart met de media. Op die manier straalt Van Bommel rust uit.
Ook richting zijn spelers, die hem prijzen om zijn skills als people manager en appreciëren dat hij het niet te moeilijk maakt – eveneens een van de commentaren op Tedesco. Ook op familiaal gebied houdt hij van standvastigheid. Deels daarom is Van Bommel nog steeds vrij. Als bondscoach van België kan hij alvast dicht bij zijn gezin en voetballende zonen blijven, terwijl zijn schoonvader Bert van Marwijk hem de charme van de job kan doen inzien. Vermeeren en Mandela Keita zien het erg graag gebeuren.
Jürgen KLINSMANN (59)
Met namen als Zinédine Zidane, Thomas Tuchel, Xavi of Mauricio Pochettino moeten we niet komen aandraven, maar Klinsmann valt mogelijk wél te overhalen. Of hij goedkoper is dan Tedesco is net als bij de overige kandidaten een vraagteken, maar recent liet diens landgenoot zich wel ontvallen dat hij staat te popelen om opnieuw een land onder zijn hoede te nemen. Na zijn ontslag bij Zuid-Korea, waar hij de schuld kreeg van een akkefietje tussen zijn sterspelers, is de Duitser gebeten om zich te bewijzen.
Daarvoor verdiende hij zijn strepen als selectieheer al bij Duitsland en de VS, op het WK in 2014 nog tegenstander van de Rode Duivels. Klinsmann demonstreerde toen dat hij harde knopen durft door te hakken door oudgediende Landon Donovan thuis te laten. Lef dat Tedesco, wiens CV verbleekt bij dat van de 108-voudig ex-international, ontbrak in het geval van de geblesseerde Thomas Meunier en Axel Witsel. Qua sfeer of steun van bovenaf hoeft Klinsmann zich in België alleszins geen zorgen te maken.
AD
LEES OOK: Doku schittert in verwoestende Manchester-derbyzege
