A dead man walking. Zo kunnen we Ronny Deila momenteel gerust omschrijven. Zelfs indien Club Brugge zich donderdag alsnog kwalificeert voor de kwartfinale van de Conference League lijkt het helaas slechts uitstel van executie voor de Noorse coach. Als opvolger zou niemand minder dan Hein Vanhaezebrouck op de shortlist staan. A match made in heaven, of net een mismatch van jewelste?
Sam Baro wil het voorlopig niet bevestigen, maar dat Vanhaezebrouck zijn aflopend contract in Gent straks niet wordt verlengd is een publiek geheim. Niet alleen dreigen de Buffalo's, die van hun 12 duels na nieuwjaar er slechts eentje konden winnen, nu al voor de vierde keer op rij naast de Champions' Play-Offs te grijpen. Naar verluidt klikt het simpelweg niet tussen de trainer en de kersverse eigenaar.
Hein de flapuit
Sinds ze via de media een paar subtiele speldenprikken uitwisselden blokt Vanhaezebrouck alle vragen over zijn nieuwe baas stelselmatig af, maar dat het huwelijk geen lang leven beschoren staat intussen vast. Baro laakt onder meer de negatieve communicatie van zijn coach, die zelf dan weer vindt dat hij zich minder moet moeien. Ook met Ivan De Witte en Michel Louwagie boterde het daarom niet altijd.
Hoewel hij zelf een aanpak van slaan en zalven hanteert neemt Vanhaezebrouck het dan ook steevast voor zijn spelers op wanneer iemand anders hen de les spelt. Wat dat betreft zou hij zich in Jan Breydel geen zorgen hoeven te maken. Bart Verhaeghe blijft tegenwoordig op de achtergrond, indien CEO Bob Madou het voorbeeld van zijn voorganger Vincent Mannaert volgt zullen we ook hem vrij zelden horen.
Ten opzichte van hun Gentse tegenhangers laat het Brugse bestuur zich dus minder betrappen op felle uitspraken in de media. In ruil verwachten ze echter dat ook hun trainer de sappige quotes achterwege laat: Deila werd intern meteen op de vingers getikt toen hij eens voorzichtig uithaalde naar zijn bazen. Vanhaezebrouck zijn sneren zouden er niet worden gepikt. Noch zou hij zich de mond laten snoeren.
Wanneer hij van leer trekt op zijn persbabbels zoekt hij naar eigen zeggen bewust de controverse op, de polemieken zijn niet meer op één hand te tellen. Niet bepaald iets wat Club nastreeft. Integendeel: de laatste tijd passeerden vooral sobere figuren zoals Rik De Mil, Scott Parker, Carl Hoefkens, Philippe Clement en Alfred Schreuder, die wel durfde te vertellen waar het op stond, de revue in Westkapelle.
God in Gent
Met de keuze voor Deila wilde Club wel terugkeren naar vurigere types zoals Michel Preud'homme of Ivan Leko, maar ten opzichte van de soms een tikkeltje arrogante Vanhaezebrouck blijft het toch een schril contrast. Benieuwd ook of Hans Vanaken en co eveneens zouden kunnen lachen met de show die hij bijna wekelijks opvoert. Andreas Skov Olsen moet hij alleszins niet vergelijken met Patrick Goots.
In de Brugse kleedkamer zitten meer vedetten dan in die van Gent. Misschien is Vanhaezebrouck wel de geschikte persoon om een schokeffect te creëren, al blijkt omgaan met diva’s niet zijn sterkste punt. De kapitaalsvernietiging met Gift Orban is daarvan het beste voorbeeld, ook met andere spelers durfde het wel eens clashen. Een van de redenen waarom het destijds in Genk en Anderlecht niet wou lukken?
Vanhaezebrouck lijkt louter te gedijen bij ploegen als KV Kortrijk en AA Gent, waar hij zowat alles voor het zeggen heeft. Hoewel hij net vindt dat er nog meer naar hem geluisterd moet worden wil Baro die invloed op het transferbeleid inperken. Dat zijn trainer altijd het eerste en laatste woord heeft is niet naar de zin van de eigenaar. Te meer wanneer die nadien nog eens commentaar geeft op de werking.
Tenslotte eist Vanhaezebrouck graag zélf alle verantwoordelijkheid op. Bij voltreffers als Hugo Cuypers zet hij dat gretig in de verf, miscasts zijn dan weer anderen hun schuld. Samuel Cardenas bijvoorbeeld, die mede daarom opstapte als hoofdscout. Daarvoor trokken ook Peter Verbeke en Tim Matthys reeds hun conclusies omwille van een gebrek aan impact. Hun targets werden veelal als te min beschouwd.
Veto van Vanhaezebrouck
In plaats daarvan komt Vanhaezebrouck liever zelf aandraven met eventuele versterkingen. Al dan niet via zijn zaakwaarnemer Mogi Bayat, niet toevallig huismakelaar in Gent – een traditie waar Baro komaf mee wil maken – maar persona non grata in Brugge. Alleen al daarom is een overstap onwaarschijnlijk, maar ook zijn stroeve samenwerking met de scouting pleit niet echt in Vanhaezebrouck zijn voordeel.
In tegenstelling tot de carte blanche die hij min of meer kreeg in Gent, waar Baro eveneens een nieuw sportief organigram aan het uittekenen is, gaat Blauw-Zwart prat op haar eigen rekruteringsapparaat. Trainers moeten het er dus doen met het materiaal dat hen van bovenaf wordt aangereikt, een visie waar Deila geen enkele moeite mee heeft. Vanhaezebrouck daarentegen verlangt veel meer inspraak.
Denk maar aan zijn solo slim met Omri Gandelman, gevolgd door een hallucinante voorstelling. Spelers die niet zijn stempel droegen, zoals de direct doorgestuurde Keegan Jelacic en in zekere zin ook Orban, liet de koppige coach zelfs links liggen. Consensus tussen staf en scouting nastreven helpt om miscasts te vermijden en is elders evenmin ongebruikelijk: ook in Anderlecht stelde Vanhaezebrouck al veto's.
In de KAA Gent Arena heerste hij de laatste tijd evenwel haast alleen. Zo kreeg in januari enkel Gustaf Nilsson zijn goedkeuring, waardoor de Buffalo's aan het einde van de rit zonder spits achterbleven. Om zich vervolgens nog maar eens laatdunkend uit te laten over de scouting, wiens belang hij relativeert. Volgens Vanhaezebrouck wordt "80 procent van de aanwinsten aangebracht door externe personen".
Dialoog met Dury
Hoewel hij beseft dat zulke zaken binnenskamers moeten blijven gooit de coach ook qua misgelopen targets geregeld de interne keuken op straat. Ook dat zou in Westkapelle niet op prijs worden gesteld. Net zomin als uitspraken zoals "wij hebben geen neus voor talent" of "gelukkig beslist de trainer hier veel". Wil hij werkelijk in Brugge aan de slag gaan is meer waardering voor de scoutingscel een must.
Net zoals dat destijds blijkbaar het geval was in Kortrijk, waar hij bewees wél in teamverband te kunnen werken, staat die er wel beter op punt dan in Gent. Al valt het af te wachten of Dévy Rigaux, net als Cardenas zijn opvolger Marco Verheuge nog een groentje in het vak, nu al in staat is om Mannaert zijn schoenen te vullen. En om enige tegenkanting te bieden aan een zwaargewicht zoals Vanhaezebrouck.
Ook in Gent zou hij zich moeten schikken binnen de nieuwe structuur, maar traditiegetrouw is er zowat nergens meer inmenging van bovenaf dan bij Blauw-Zwart. Mannaert mag er dan wel vertrekken, Club wil specifiek een technisch directeur aanstellen om in dialoog te treden met de T1. Met al zijn ervaring zien we Vanhaezebrouck niet snel verantwoording afleggen aan pakweg Hugo Broos of Francky Dury.
Daarvoor is de coach veel te eigenzinnig. Met het mes op de keel voerde hij tegen Union amper één wissel door: Olympia zou al op ontploffen staan. Sowieso is het nog maar de vraag met hoeveel krediet Vanhaezebrouck daar zou starten. Volgens sommige fans is hij met zijn sterk karakter de verlosser die Club weer een identiteit kan geven. Anderen denken er echter net precies het tegenovergestelde over.
Verleden met Verhaeghe
Bij elk bezoek aan Jan Breydel is Vanhaezebrouck alvast kop van jut in de tribunes. Wil hij daarvoor zijn godenstatus in Gent op het spel zetten? De sceptici overtuigen lijkt alleszins geen sinecure. Als kopstuk van de rivaal liet Vanhaezebrouck de voorbije jaren geen kans benut om Club op de korrel te nemen. In december kwam hij bijvoorbeeld nog niet voor het eerst met ongepaste insinuaties op de proppen.
In zijn eerste periode bij de Buffalo's ging Vanhaezebrouck al eens in de clinch met Victor Vazquez. Later volgden verwijten aan het adres van "recidivist" Tajon Buchanan en schoffeerde hij meubelstuk Brandon Mechele, die volgens hem louter omwille van een gebrek aan alternatieven Rode Duivel kon zijn. Muziek in de oren van de Gentse aanhang, maar in Brugge wordt het hem niet in dank afgenomen.
De paars-witte pennenzak waar Vanhaezebrouck mee pronkte nadat hij bij Anderlecht had getekend helpt zijn populariteit er evenmin vooruit. Een paar jaar eerder was hij nog een van de kandidaten om Christopher Daum op te volgen, maar ook met Verhaeghe bleek de relatie inmiddels volledig verzuurd. "Hij heeft nooit op onze radar gestaan. Hij past niet in het profiel waar we naar zochten", klonk het.
"Verhaeghe heeft mij nog nooit gebeld, dus hij zal dat nu ook niet doen", bevestigde Vanhaezebrouck twee jaar geleden, waarna hij kritiek uitte op diens betrokkenheid bij de zoektocht naar een opvolger voor Roberto Martinez als bondscoach. De beste vrienden zullen ze nooit meer worden: nog een reden waarom het wellicht zal blijven bij verkennende gesprekken, mochten die al hebben plaatsgevonden.
Vanhaezebrouck overschat?
Nochtans staat Vanhaezebrouck zijn vakmanschap buiten kijf. Al prijkt er sinds de historische landstitel in 2015 slechts één beker op zijn palmares, en dreigt Gent de vele Europese campagnes ten spijt straks dus al voor de vierde keer op rij niet mee te doen om de knikkers. Aan de investeringen ligt het niet: met ruim 23 miljoen aan uitgaven spendeerden alleen Anderlecht en Club Brugge dit seizoen nog meer.
Sinds zijn terugkeer investeerden enkel Antwerp, Genk en Club Brugge, die allen een minder gunstige balans voorleggen, meer in hun selectie. Hoezo beperkt budget? Met 137 miljoen waren de middelen bij Blauw-Zwart, dat dezelfde wetten ondergaat maar beter kan anticiperen op dat verloop, wel meer dan dubbel zo groot. Vanhaezebrouck zou er zich niet hoeven te bekommeren om een te krappe kern.
Noch zich kunnen verstoppen achter externe factoren, excuses die hij vaak inroept eens het verkeerd loopt. Ondanks zijn tactische kunde laten de resultaten te wensen over. Na 359 matchen als coach van AA Gent staat de teller op 179 zeges – 50 procent halen op zijn rapport kan zondag belangrijk worden. Flexibel is Vanhaezebrouck evenmin: van zijn typische 3-5-2, populair in Brugge, wijkt hij erg zelden af.
Ook een breekijzer voorin mag niet ontbreken. Wie weet is het echter niet slecht om eens wat orde te scheppen in Westkapelle, waar het allegaartje aan talent geen collectief geheel vormt. Hoewel hij zijn spelers soms publiekelijk voor schut zet slaagt Vanhaezebrouck er meestal wel in om een hecht team te smeden. Ook de tribunes kan hij weer in vuur en vlam zetten – al werd dat tevens van Deila gedacht.
Timing perfect
Reden genoeg voor Verhaeghe om de gok toch te wagen? Zelf belooft de voorzitter nog even op post te blijven, ondanks hun woelige verleden ongetwijfeld een cruciale voorwaarde voor Vanhaezebrouck om in te stappen. Na de machtswissels in Anderlecht en Gent heeft hij tenslotte geen zin om nog eens een overname van nabij mee te maken. Of baart het vertrek van Mannaert hem toch te veel zorgen?
Sowieso beseft Vanhaezebrouck dat het gevoelig ligt om nog een Belgische ploeg onder zijn hoede te nemen, zéker Club Brugge. Dan lijkt een buitenlands avontuur logischer. Of simpelweg stoppen, om al dan niet terug als analist aan de slag te gaan. Dat hij over alles en iedereen onverbloemd zijn mening geeft is een geschenk voor journalisten, maar zijn overtuigende discours past beter binnen dat kader.
Sinds hij hintte op zijn pensioen weigert Vanhaezebrouck wel pertinent om vragen over zijn toekomst te beantwoorden. Of om opties uit te sluiten. Volgens velen zijn Vanhaezebrouck en Blauw-Zwart haast voorbestemd voor mekaar. Dat hij steevast uitgaat van eigen sterkte strookt alleszins met de waarden die Club uitstraalt. Bovendien bewees de kersverse zestiger ruimschoots dat hij jongeren kan lanceren.
Na de recente trainerscarrousel is er nu ook dringend nood aan stabiliteit. Als speler was hij net te oud, nu is de timing misschien net perfect. Terwijl zijn houdbaarheidsdatum in Gent weer is verstreken zijn Deila zijn dagen in Brugge geteld. Om dezelfde redenen als die waarom Baro hem laat gaan twijfelen we wel of het experiment ook effectief zou werken. Eén ding is evenwel zeker: vonken gegarandeerd.
Tot slot nog een quote van Mannaert – die nu weliswaar niets meer in de pap te brokken heeft – uit 2017, toen Vanhaezebrouck werkzaam was in het Lotto Park. "Hij is een van de beste trainers in België, maar heeft altijd gewerkt vanuit de underdogpositie. Bij Anderlecht of Club is dat anders. Wij hebben de meeste middelen en budget. Hij moet beseffen: dit zijn de moeilijkste ploegen om voor te werken."
AD
