Arne Decraene
In juni vertrekken de Rode Duivels als reekshoofd richting het EK in Duitsland. Tot dan zal er duchtig worden gespeculeerd over de 23-koppige selectie van Domenico Tedesco, die een aantal lastige knopen moet doorhakken. Bovendien geraakt één knelpuntberoep nog steeds niet ingevuld. Al laat de bondscoach een paar geschikte kandidaten zélf links liggen.
Terwijl hij op het middenveld en op de flanken baadt in weelde baart de defensie Tedesco toch zorgen. Hoewel de Belgen in hun kwalificatiepoule slechts vier tegentreffers in acht wedstrijden incasseerden oogt de spoeling daar een pak dunner. Zeker aan de zijkanten blijken degelijke backs bijzonder moeilijk te vinden. Tedesco gaat al sinds zijn aanstelling daarom actief op zoek naar soms creatieve oplossingen.
Experiment met Debast
Op links lijkt hij die alvast gevonden te hebben. Arthur Theate werd gepromoveerd tot vaste linksback, met Olivier Deman als back-up. Maxim De Cuyper blijft voorlopig in de wachtkamer. Tenslotte voelt ook Timothy Castagne zich best in zijn sas op de linkerkant. Zo verhuisde de rechtsachter zondag tegen Azerbeidzjan na de inbreng van Alexis Saelemaekers naar de overkant, waar hij al wel vaker postvatte.
In de oefenpartij tegen Servië, toen hij zowat zijn hele elftal door elkaar schudde om de jeugd hun kans te gunnen, koos Tedesco enkele dagen eerder evenwel voor een opvallender experiment door Zeno Debast rechts achterin te posteren. Een hoogst ongebruikelijke positie voor de centrale verdediger van Anderlecht. "Ik was wat geschrokken, maar hou er een positief gevoel aan over", bekende hij achteraf.
Tedesco onthulde dan weer dat hij al langer speelde met het idee. Schuiven met spelers blijkt dan ook de specialiteit van de Duitser. Denk maar aan hoe behalve Theate ook Leandro Trossard tegenwoordig uitblinkt in een andere rol dan voorheen. Daarom verkiest Tedesco, die zijn systeem steevast aanpast aan de tegenstander, ook polyvalente profielen die in diverse veldbezettingen van pas kunnen komen.
Tactiek van Tedesco
Saelemaekers bijvoorbeeld, voornamelijk wel back-up voor Castagne. Doordat hij moest afhaken tegen Servië kwam Debast toen dus echter op diens positie terecht. Een heel ander type, die voor veel minder offensieve impulsen zorgt. Al hoeft dat volgens Tedesco, voor wie zelfs Zinho Vanheusden er een optie vormt, geen belemmering te zijn. Te meer daar Debast in balbezit wel degelijk zijn steentje bijdraagt.
Zoals wel meer trainers opteert Tedesco ongeacht zijn flexibele formatie doorgaans voor een opbouw met drie, waarbij één back hoger opschuift. Woensdag was dat Deman op links, zondag kreeg Castagne een vrijgeleide aan de overzijde. Om dat aanvallend geweld te compenseren kneep hun collega aan de andere kant, respectievelijk Debast en Theate, dan wat naar binnen om mee het evenwicht bewaren.
En uiteraard de opbouw te verzorgen, waarbij Debast zijn goede voetjes een aanzienlijke troef vormen. Al moet een verdediger volgens Tedesco in de eerste plaats verdedigen. Op dat vlak heeft Debast nog wat werk aan de winkel. Weg uit het centrum worden die defensieve gebreken minder in de verf gezet, klinkt het dan, maar of hij zich staande kan houden tegen aalvlugge wingers is wel nog maar de vraag.
Alternatief voor Castagne
Hoewel hij niet bepaald geholpen werd door Johan Bakayoko, en het na de pauze geregeld nog warm werd voor de neus van Matz Sels, zakte Debast tegen Servië in dat opzicht alleszins niet door het ijs. Een geslaagd examen dus, weliswaar zonder écht op de proef gesteld te worden. Logischerwijs duurde het even alvorens hij zijn draai had gevonden, maar het experiment lijkt gerust voor herhaling vatbaar.
Dat was vooraf ook de bedoeling. "Natuurlijk gaan we dingen uitproberen, maar geen gekke zaken die we nooit meer nodig zullen hebben", gaf Tedesco aan dat hij niks zomaar uit zijn duim zou zuigen. Of hij werkelijk veel wijzer werd van de nipte zege in Leuven valt sterk te betwijfelen, maar rechts achterin speurt de bondscoach dus duidelijk wel bewust naar een alternatief voor Castagne en Saelemaekers.
Die eerste deed het prima tegen Azerbeidzjan, maar was daarvoor vaker niet dan wel op de afspraak. In het geval van Saelemaekers valt dat zelfs letterlijk te nemen: omwille van blessures was hij er onder het nieuwe regime pas voor de tweede keer bij. Tedesco kruist misschien wel zijn vingers dat Thomas Meunier vanaf nieuwjaar ergens aan de bak komt, maar momenteel is hij volledig uit beeld verdwenen.
Pech voor Foket en co.
Ondanks hun prestaties op clubniveau komen pakweg Jelle Bataille, Alessio Castro-Montes en Thomas Foket blijkbaar niet in aanmerking. Die laatste telt nochtans 10 caps, waaronder een vriendschappelijk duel tegen Burkina Faso toen Roberto Martinez eveneens een nogal onuitgegeven elftal tussen de lijnen bracht. Ook de voorganger van Tedesco trachtte hier en daar wel eens iets nieuws te ontdekken.
Keuze genoeg dus, met ook Hugo Siquet die al een keer werd getest. Alleen weet geen van hen Tedesco te overtuigen. Daarom wou hij zien of Debast hetzelfde kan doen als Theate aan de overkant. Dat de Duitser tevens nog Vanheusden expliciet vermeldde, en recent opmerkte dat ook Koni De Winter die taak bij Genoa af en toe op zich neemt, toont aan dat hij de positie eventueel anders denkt in te vullen.
Om alle kleppers achterin samen in te passen vormden niet zo lang geleden Toby Alderweireld, Vincent Kompany, Thomas Vermaelen en Jan Vertonghen een viertal van centrale verdedigers. Wereldtoppers van een ander kaliber dan Debast en Theate, maar wie weet grijpt Tedesco wel terug naar die formule. Te meer omdat Theate, die groeit in zijn rol, zelf ook alsmaar meer gretig naar voren durft te trekken.
Debast naar Duitsland?
Toch zit er aan één kant liefst nog iets meer snee op de overlaps. De kans dat Tedesco sleutelt aan zijn vast recept lijkt dan ook gering: wellicht beginnen we in juni gewoon met dezelfde defensie die sinds zijn intrede nagenoeg telkens aan de aftrap verscheen aan het EK. Alleen indien Deman in de hiërarchie op links over Theate wipt kan aan de overzijde prompt hetzelfde gebeuren met Debast en Castagne.
Niettemin valt het op hoe Tedesco ook hier op zoek blijkt naar specifieke profielen om zijn visie uit te voeren. Hoewel de voorbije interlandperiode geen waardemeter was past Debast alvast in dat plaatje. De surprise du chef staat zo weer een stapje dichter bij zijn ticket richting Duitsland – waar hij trouwens de nodige interesse geniet. Al was het maar om elders in de selectie nog een extra plekje te vrijwaren.
AD
