Hun ticket voor het EK 2024 in Duitsland hebben ze reeds te pakken, maar tegen Zweden kunnen de Rode Duivels maandag meteen ook een grote stap richting de groepswinst en bijhorende status als reekshoofd zetten. Toch lijkt Domenico Tedesco terug aan het experimenteren te zullen slaan.
De verdediging staat in steen gebeiteld, maar voor het overige wordt er druk gespeculeerd over de 11 namen die de bondscoach straks de wei instuurt. Behalve diepe spits Romelu Lukaku zijn er tenslotte weinig zekerheden, te meer daar Tedesco vaker durft variëren dan zijn voorganger Roberto Martinez. Zo gunde hij Loïs Openda tegen Oostenrijk in diens twaalfde interland plots zijn allereerste basisplaats.
Vervanger van Onana
Geen onverdeeld succes, en dus ruimde de spits halfweg al plaats voor Yannick Carrasco – die voor het eerst onder Tedesco plaatsnam op de bank. De bondscoach gaf zo toe dat zijn omschakeling van een 4-3-3 naar een 4-4-2, waarmee hij vooral voor een compacte organisatie wilde zorgen, een verkeerde inschatting was. Het lijkt dan ook aannemelijk dat hij gewoon teruggrijpt naar zijn vertrouwde recept.
Alhoewel. Eén keer eerder koos Tedesco voor een gelijkaardig systeem: in zijn eerste officiële interland tegen … Zweden. Leandro Trossard speelde voorin toen in steun van Lukaku, terwijl Kevin De Bruyne een rij lager in zijn enige optreden tijdens deze kwalificatiecampagne Amadou Onana vergezelde. Drie sleutelfiguren die er ten opzichte van de klinkende 0-3 zege in Göteborg maandag helaas niet bij zijn.
In de ruit op het middenveld fungeerde Onana toen dus als enige breker, een taak die zijn maatje Orel Mangala misschien eveneens op zijn eentje kan vervullen. Al hint Tedesco toch opnieuw op een extra controleur om de afwezige steunpilaar te vervangen. "We hebben drie opties: Youri Tielemans, Arthur Vermeeren en Mandela Keita", schoof hij zelf alvast expliciet een select groepje kandidaten naar voren.
Frisse wind Tedesco
In juni, toen Onana geblesseerd afhaakte, maakte die eerste twee keer de 90 minuten vol. De vormdip waar hij toen al mee kampte werd er sindsdien echter alleen maar erger op. Dat het na zijn invalbeurt ineens nog spannend werd in Wenen spreekt niet bepaald in zijn voordeel. Dan toch maar Vermeeren of Keita, die vrijdag in lastige omstandigheden hun debuut mochten vieren om de buit binnen te halen?
Een blijk van vertrouwen in het jonge Antwerp-duo, die dit keer de voorkeur kregen op Aster Vranckx om de stap van de Jonge Duivels naar het A-team te wagen. Door niet Tielemans maar een van hen aan de aftrap te posteren, waarbij Keita omwille van zijn fysieke présence een streepje voor heeft, kan Tedesco zijn streven om een frisse wind doorheen de kleedkamer te jagen nogmaals kracht bijzetten.
Jérémy Doku krijgt alsmaar meer de touwtjes in handen, maar met Charles De Ketelaere komt een andere vertegenwoordiger van de volgende generatie voorlopig nauwelijks aan bod. Ondanks zijn goal tegen Estland bleef hij tegen Oostenrijk al voor de derde keer aan de bank gekluisterd. Tel daarbij zijn deelname aan het EK U21, en na zeven matchen onder Tedesco staat de teller op twee invalbeurten.
4-3-3, 4-4-2 of 3-4-3?
Tijd om daar verandering in te brengen? De Ketelaere verkeert alleszins in bloedvorm bij Atalanta, zo bewijst zijn recente verkiezing tot Speler van de Maand. Net zoals in zijn beste periode bij Club Brugge vertoeft de linkspoot in Bergamo doorgaans diep in de punt, al kan hij net zo goed rond een type als Lukaku zwerven. Ook iets lager op het middenveld of vanaf de flank voelt De Ketelaere zich in zijn sas.
Voor een trainer als Tedesco, die ook tijdens de wedstrijd durft sleutelen aan zijn veldbezetting, vormt die polyvalentie in theorie een grote troef. Zeker in een 4-4-2, al lijkt het dan wel aangewezen om Doku zo dicht mogelijk bij Lukaku te krijgen. Nadat hij zijn acties voor de rust te ver van het vijandelijke doel moest inzetten richtte de dribbelkont in de tweede helft tegen Oostenrijk daar veel meer schade aan.
Wie weet opteert Tedesco dus zelfs voor de 3-4-3 die tot de rode kaart voor Onana toen naar behoren bleek te werken. In beide formaties lijkt Carrasco alvast een certitude op de linkerkant, waar hij zowel in de eerste ontmoeting met Zweden als vrijdag na de pauze postvatte. Doku blijft op die manier hoger, afhankelijk van de concrete invulling kan Dodi Lukebakio aan de overkant eventueel dan wat inzakken.
Kans voor CDK?
Of doet Carrasco toch simpelweg dienst als spelverdeler, een centrale rol die Tedesco hem eerder al eens toewees bij afwezigheid van zowel De Bruyne als Trossard, in de gebruikelijke 4-3-3? Alle signalen wijzen in die richting, maar hoewel hij duidelijker communiceert dan zijn voorganger laat Tedesco ook niet zomaar in zijn kaarten kijken. Zo stak hij donderdag nog uitvoerig de loftrompet op over Carrasco.
Om hem daags nadien doodleuk uit het elftal te droppen voor surprise du chef Openda. Wordt dit keer De Ketelaere zijn wit konijn? Mocht de bondscoach dezelfde aanpak als in de heenmatch overwegen kan hij zelfs de positie van De Bruyne overnemen. En is het de facto dus toch niet Tielemans, Keita of Vermeeren, maar zowaar CDK die op het tweemansmiddenveld Onana vervangt als partner van Mangala.
Een keuze voor meer aanvallend geweld, die in het ideale scenario vooral meer balvastheid oplevert. Natuurlijk is het wel nog maar de vraag of de druk op de sowieso al vrij wankele defensie dan niet te groot wordt. Onana en Openda out, Carrasco en De Ketelaere in? Benieuwd of Tedesco zijn tactische flexibiliteit, nu al een serieuze surplus tegenover Martinez, alweer in de schijnwerpers tracht te zetten.
AD
