Aleksandar Ilić en Ronald Vargas. Het lijstje aan spelers die sinds de eeuwwisseling rechtstreeks van Club Brugge naar Anderlecht verhuisden is bijzonder kort. Twaalf jaar na de Venezolaan staat Mats Rits (30) zowaar echter op het punt om in hun voetsporen te treden. Een controversiële transfer die vooral in Jan Breydel opnieuw voor de nodige opschudding zorgt. Of hoe zowel Vincent Mannaert als Ronny Deila plots met hun rug tegen de muur staan.
Hoewel het toen al geen alledaags verschijnsel was ruilden Brugse steunpilaren in de twintigste eeuw hun blauw-zwart tenue wel vaker in voor een mauve exemplaar, met Rob Rensenbrink, Marc Degryse en Lorenzo Staelens als meest illustere voorbeelden. Niet enkel omwille van zijn positie vertoont vooral die laatste heel wat gelijkenissen met Rits, die weliswaar op alle vlakken nog een pak onderdoet voor de ex-Gouden Schoen. Drie titels en twee Supercups in vijf seizoenen tegenover respectievelijk vier en negen in negen stuks bijvoorbeeld, in het geval van Staelens nog eens aangevuld met drie bekerzeges. Indien het nog zover komt mag Rits binnenkort dan wel zijn tweehonderdste jubileum vieren bij Club, Staelens kwam er bijna dubbel zo vaak in actie. Daarbij trof hij bovendien ongeveer vijf keer meer raak.
IMAGO OM ZEEP
Dat hij überhaupt in één adem met Staelens kan worden genoemd is niettemin al een heuse prestatie. Hoogstens een aanwinst in de breedte, klonk het haast unaniem toen Rits overkwam van KV Mechelen. Intussen tellen in de huidige kern alleen Brandon Mechele en Hans Vanaken meer optredens. Een tijdje geleden verklaarde het meubelstuk nog dat hij zijn carrière bij voorkeur wou afsluiten bij Blauw-Zwart. Een gevoelige overstap naar de eeuwige vijand rijmt dan niet bepaald met de clubliefde die hij naar eigen zeggen ervaart. Tenslotte beseft Rits maar al te goed dat hij de achterban een slag in het gezicht uitdeelt door uitgerekend naar Paars-Wit te trekken. Dat de polyvalente middenvelder zijn reputatie in Brugge op die manier in één klap onherroepelijk naar de vaantjes helpt, zal hem echter worst wezen. 
Net zoals voor Club, dat hem schijnbaar geen strobreed in de weg legt, primeert het zakelijke aspect immers boven emotie of sentiment. Terwijl zijn toekomst in Jan Breydel momenteel nog onzeker oogt ligt in het Lotto Park een driejarig contract klaar – identiek zoals Staelens in 1998. Niet alleen heeft Rits meer speelgaranties bij de Brusselaars, de ervaren rot zou er nog eens meer verdienen ook. Zowel op sportief als financieel vlak een kans die hij op zijn oude dag dus niet zomaar kan laten liggen. Te meer daar Club vooralsnog géén voorstel deed om zijn aflopende verbintenis te verlengen. Rits zag trouwens vanop de eerste rij hoe het zijn maatje Ruud Vormer op het einde verging. Een hachelijke situatie die Club ook zelf met diens opvolger, eveneens een van de leiders in de kleedkamer, liever wil vermijden.
GEEST UIT DE FLES
Niet dat Rits, die anders dan Staelens destijds nog een jaartje vastligt in Westkapelle, per se moet vertrekken. Uit erkentelijkheid voor zijn verdiensten zou Club wel bereid zijn om mee te werken, maar of hem dezelfde geste als pakweg Noa Lang of Clinton Mata wordt gegund? Persoonlijk mag hij dan wel quasi rond zijn met Anderlecht, op clubniveau moeten de gesprekken zelfs nog worden opgestart. Op een korting hoeft Jesper Fredberg niet te rekenen, integendeel. Wellicht speelt Mannaert het net extra hard, al was het maar om de kritische fans te plezieren – zij nemen het bestuur evenmin in dank af dat ze zaakjes willen doen met de concurrent. Zijn geschatte marktwaarde van vijf miljoen zal Rits weliswaar zeker niet meer opbrengen: vermoedelijk moet Club reeds vrede nemen met zowat de helft. 
Dat het nieuws vroegtijdig uitlekte heeft de positie van Mannaert aan de onderhandeltafel alvast niet versterkt. Nu de geest uit de fles is lijkt er immers geen weg meer terug. Zelf zal Rits geen keet beginnen schoppen, maar door zijn vergaande flirt met Anderlecht lijkt een verlengd verblijf sowieso uitgesloten. Wat maakt dat Fredberg de prijs kan proberen drukken. Rits geniet tevens interesse uit het buitenland, maar na zijn avontuur bij Ajax heeft hij het daar wel gezien. Ook om familiale redenen verkiest hij om in België te blijven, waar pakweg KV Mechelen of Standard hem niet kunnen betalen. Net mede onder druk van de misnoegde fans, die niet van plan lijken om hem terug in de armen te sluiten, ziet Club zich zo haast genoodzaakt om snel een oplossing te vinden. Met helaas Anderlecht als enige gegadigde.
NU AL VERBRAND
Niet alleen Mannaert, ook Deila zit in een lastig parket tijdens zijn voorbereiding op het kwalificatieduel tegen KA Akureyri. Zelfs indien een akkoord alsnog uitblijft en hij dan nog rondloopt in Westkapelle mag Rits namelijk wellicht worden geschrapt. Dat hij het zelfs maar overweegt om samen te spannen met de vijand is voor veel supporters voldoende om de middenvelder al aan de schandpaal te nagelen. Mocht hij donderdag nog van de partij zijn dreigt het thuispubliek hem er dan ook van langs te geven, een polemiek die Deila best vermijdt. Aangezien nieuwkomer Philip Zinckernagel nog niet inzetbaar is wordt de spoeling in de as daardoor plots wel even nogal aan de dunne kant. Benieuwd of Mannaert nog op zoek zal gaan naar vers bloed eens de spraakmakende deal volledig in kannen en kruiken is. 
Hoewel hij een veel minder groot icoon is dan 'Laffe Lorre', zoals Staelens in Brugge nog steeds wordt genoemd, hoeft Rits dus niet op meer begrip van de Brugse aanhang te rekenen wanneer ook hij de ongeschreven regel met de voeten treedt. Vraag dat maar aan Vargas, vooral door de manier waarop hij vertrok nog altijd persona non grata. Of aan Lior Refaelov, wiens status dichter aanleunt bij die van Rits. Hij trok slechts via een omweg naar de aartsrivaal, maar nadat hij met Antwerp telkens nog vrij hartelijk werd ontvangen waren spreekkoren en fluitconcerten vanaf dan plots zijn deel. Mocht hij ingaan op het aanbod van Anderlecht staat Rits, rationeel genoeg om de verwijten aan zijn adres te plaatsen, voortaan dezelfde behandeling te wachten. Al lijkt hij dus eigenlijk nu al definitief verbrand.
AD
