Club Brugge verkocht Noa Lang zopas voor een slordige 15 miljoen, aanzienlijk minder dan de prijs die het een tijdje geleden nog in gedachten had. Smaakmakers op het juiste moment van de hand doen blijkt dan ook eenvoudiger gezegd dan gedaan. Daarom overweegt Blauw-Zwart om na amper één jaar bij de A-kern afscheid te nemen van Abakar Sylla. Hoewel hij nu al de jackpot oplevert kan de pas 20-jarige Ivoriaan, die in Jan Breydel tot medio 2026 vastligt, in de nabije toekomst nochtans een pak meer waard worden. Toch valt een vroegtijdige exit te verdedigen.
Het seizoen van Sylla was er eentje vol ups en downs. Na het vertrek van Stanley Nsoki, die voor 12 miljoen naar Hoffenheim verhuisde, kreeg de jonge linkspoot achterin verrassend vlug zijn kans. Onder meer dankzij enkele indrukwekkende prestaties in de Champions League, inclusief de winnende treffer tegen Bayer Leverkusen, leek hij al snel de revelatie te zullen worden. Kort nadien staken echter reeds de eerste problemen de kop op. Zo scheen Sylla ondanks zijn erg imposante fysiek nog niet in staat om drie matchen per week af te haspelen. Om ernstige blessures te vermijden dienden achtereenvolgens Carl Hoefkens, Scott Parker en Rik De Mil bijgevolg een hele campagne lang zorgvuldig om te springen met het goudhaantje. Bovendien bleek er op mentaal gebied nog heel wat meer werk aan de winkel.
SLECHTE RECLAME
Hoewel hij nog maar pas kwam piepen reageerde Sylla als een wesp gestoken toen hij in Porto bij een 0-3 voorsprong naar de kant moest. Hoefkens vond het nodig om de onervaren jonkie te beschermen tegen een uitsluiting, een vast stramien telkens hij op de bon vloog. Tot ongenoegen van Sylla zelf, maar toen Parker hem bij zijn debuut in Genk liet staan liep hij wel direct tegen de lamp – gevolgd door een heuse woede-uitbarsting. Eerder ging het licht al eens uit tegen Anderlecht, wat resulteerde in een fikse schorsing van vier wedstrijden. In totaal zat Sylla, die in 28 optredens 10 gele en twee rode kaarten verzamelde, zeven (!) keer op het strafbankje. Niet meteen de beste reclame. Tel daarbij zijn frêle lichaam dat hem afremde, en het ongeleid projectiel verscheen in nauwelijks 16 competitieduels aan de aftrap. 
Vooral na nieuwjaar kwam hij nog vrij zelden aan de bak, ook omdat Parker en De Mil minder geduld hadden dan Hoefkens. Zij gaven de voorkeur aan Jack Hendry en Jorne Spileers, minder getalenteerde maar wel betrouwbaardere opties dan Sylla. Dat hij op de bank verzeilde deed diens marktwaarde, die in de eerste helft van het seizoen nog de hoogte inschoot, ongetwijfeld evenmin deugd. Toch blijken de gegadigden niet afgeschrikt. Integendeel: nadat Sylla eerst nadrukkelijk aan RB Leipzig werd gelinkt is het nu Strasbourg dat doordrukt. Volgens bepaalde bronnen bereikte het nummer 15 van afgelopen seizoen in de Ligue 1 zelfs al een persoonlijk akkoord met de vijfvoudig international, die tot voor kort naar verluidt tevens concrete interesse van Barcelona, Benfica en teams uit de Premier League genoot.
SOLDEN OP SYLLA?
Niet de verhoopte droombestemming dus, al is Strasbourg sinds kort in handen van Chelsea-eigenaar Todd Boehly. Wie weet vormt de Franse middenmoter dus slechts een tussenstap richting Londen. Of is de belangstelling dan toch al bekoeld? Reden te meer voor Club om, ondanks Sylla zijn groeimarge, al eieren voor hun geld te kiezen. Van solden is weliswaar geen sprake: Blauw-Zwart plakte een serieus prijskaartje van minstens 20 miljoen op de ruwe diamant. Sylla zou zo zelfs in één klap de op een na duurste verdediger ooit uit de Jupiler Pro League worden, na Odilon Kossounou. Antwerp moest voor Willian Pacho, een enigszins gelijkaardig type, genoegen nemen met zowat de helft. Wat als Sylla ook kon profiteren van een gids zoals Toby Alderweireld om hem bij te staan in zijn verdere ontwikkeling? 
Club zal Strasbourg wellicht geen korting geven om Sylla zijn wens in te willigen, een gunst die het Lang en Clinton Mata uit dank voor bewezen diensten wél verleende. Hoewel hij een overstap naar Frankrijk ziet zitten tracht de goedlachse Ivoriaan zijn weg naar de exit trouwens niet te forceren. Op de stage in Sint-Michielsgestel is hij na het afscheid van Lang en Mata een van de sfeermakers in de kleedkamer. Voorlopig ziet het er dus niet naar uit dat Ronny Deila met een ontevreden speler opgezadeld zal zitten mocht Sylla alsnog op post blijven. Vorig seizoen maakte Lang er alvast het beste van. Toch was het zelfs voor hem misschien wel het jaartje teveel, zeker omdat er op sportief vlak niet geoogst werd. Ook in het geval van pakweg Emmanuel Dennis kon Club op een gegeven moment beduidend meer cashen.
INVESTERING X100
Steunpilaren langer aan boord houden in de hoop later nog meer te vangen draaide bij de concurrentie in het verleden eveneens geregeld verkeerd uit. Vooral dan bij wispelturige types, een categorie waar ook Sylla dus toe behoort. Hoewel tal van andere goudklompjes wél op het gepaste tijdstip werden verkocht, denk maar aan Wesley Moraes, José Izquierdo of Obbi Oulare, is het een steen waar Vincent Mannaert zich liefst niet meer aan stoot. Uiteraard hoopt hij om het onderste uit de kan te halen, maar indien een opbod uitblijft heeft Club er weinig baat bij het been stijf te houden. De onderhandelingen met Strasbourg zouden alleszins vergevorderd zijn. Een eerste aanbod werd nog geweigerd, maar de Fransen zijn wel al bereid om een inspanning van ruim 15 miljoen te leveren. Een overbrugbare kloof. 
Alle partijen hebben daarom vertrouwen in een goede afloop, een doorbraak lijkt niet veraf. Sowieso doet Blauw-Zwart financieel gouden zaken. Twee jaar geleden haalde het Sylla voor amper 200 duizend euro in huis, een investering die het nu mogelijk maar liefst verhonderdvoudigd ziet. Op mum van tijd een regelrechte woekerwinst dus. Toch is het ergens zonde dat hij de deur van Jan Breydel nu al achter zich dicht trekt. Door zijn aandeel in de Europese campagne en het grof geld dat hij zal opleveren wordt Sylla meer dan zomaar een voetnoot in de Brugse geschiedenis, maar een vertrek door de grote poort kunnen we het bezwaarlijk noemen. Waarom niet eerst nog een extra jaartje schitteren als een vaste titularis, om vervolgens hopelijk mét een of meerdere prijzen in de kast fraaiere oorden op te zoeken?
PATENT OP LINKSPOTEN
Na het slechtste seizoen sinds jaren is de titel haast een must, ook in Europa ligt de lat hoog. Het verlies van Sylla zou dan ook een fameuze aderlating betekenen voor Ronny Deila. Vooral in de opbouw is hij tenslotte een cruciale schakel. Met voltreffers als Stefano Denswil, Simon Deli, Nsoki en Sylla zelf heeft Mannaert, die over genoeg budget zal beschikken om een volwaardige vervanger te vinden, evenwel een patent op linksbenig talent centraal achterin. Wie weet strikt hij er wel weer eentje aan een fractie van de som die Sylla opbrengt, of loopt diens opvolger vandaag reeds rond bij Club NXT – Joel Ordoñez, die vier miljoen kostte, krijgt in de voorbereiding alvast zijn kans. Met tevens nog Spileers, Hendry en Dedryck Boyata achter de hand denkt Club zich de leegte die hij zal achterlaten te kunnen veroorloven. 
Qua populariteit kan hij niet tippen aan Lang of Mata, maar hoewel ze zijn fratsen niet altijd in dank afnamen heerst bij veel Brugse fans ook het gevoel dat de kassa op termijn nog wat luider kon rinkelen. Akkoord, met zijn fysieke, defensieve én voetballende troeven heeft de snelle en sterke linkspoot een zeldzaam en uiterst gegeerd profiel, maar dit keer is er geen Champions League om zich in de kijker te spelen. Bart Verbruggen bewees weliswaar dat de Conference League eveneens op de voet wordt gevolgd, of de Europese (sub)top straks nog staat te springen is nog maar de vraag. Zeker mocht Sylla het nalaten om de nodige stappen te zetten. Gezien het voorbehoud daaromtrent is het logisch om het zekere voor het onzekere te kiezen, ook al is zijn cyclus in Westkapelle eigenlijk nog niet echt rond.
DOORVERKOOPPERCENTAGE
Zijn volledige potentieel zal Sylla er echter nooit benutten, de emotionele groeibriljant mag elders gaan ontbolsteren. Wellicht dus in Strasbourg, bij deze alleszins gewaarschuwd over de handleiding van hun toekomstige recordaankoop. Benieuwd of hij er daar meer constante en stabiliteit aan de dag weet te leggen, een gok die Blauw-Zwart niet wenst te wagen. Zijn talent staat buiten kijf, maar uit angst dat Sylla in dezelfde fouten hervalt wil Club niet het risico nemen om opnieuw een lucratieve transfer door de vingers te laten glippen. Indien een interessante aanbieding op tafel komt geldt overigens hetzelfde voor Andreas Skov Olsen. Centen die dan aangewend kunnen worden om de selectie, die Deila wel nog wil afslanken, verder op te frissen met vers bloed. Club staat open voor een nieuwe start, zónder Sylla. 
Kossounou en Nsoki hebben in Duitsland een wisselvallig seizoen achter de rug – met Charles De Ketelaere als meest recente voorbeeld vallen de Brugse uithangborden de laatste tijd tegen. Beiden waren tijdens hun passage in Jan Breydel bijwijlen eveneens brokkenpiloten. Sylla is nog veel meer een onafgewerkt product, maar indien hij zijn wilde haren verliest ligt zijn plafond niettemin nog hoger: de klasse druipt van de stijlvolle verdediger af. Doorgaans maakt Club afspraken met zulke sterkhouders dat ze, met het oog op de sportieve ambities, later voor een vastgelegd bedrag mogen vertrekken. Sylla daarentegen wordt nu al weinig in de weg gelegd. Ondanks het geloof in zijn kwaliteiten beseft Mannaert dat hij deze kans best niet laat liggen. Al lijkt een stevig doorverkooppercentage misschien toch geen slecht idee.
AD
