Arne Decraene
Paul Onuachu out, Tolu Arokodare in. Deadline Day bracht een schokgolf teweeg in de Cegeka Arena, waar Genk alsnog afscheid nam van haar Nigeriaanse steunpilaar voorin. Hopelijk slaagt zijn zes jaar jongere landgenoot, die alleszins over de juiste schoenmaat beschikt, er dan ook spoedig in om diens gouden exemplaren te vullen. Met zowaar de veel kleinere Junya Ito als het ultieme voorbeeld.
Woensdag in Eupen moet Wouter Vrancken het meteen voor het eerst zonder Onuachu stellen. Een opdoffer voor de coach, die tijdens zijn voorbereiding nog rekening hield en zelfs overleg pleegde met de voormalige Gouden Schoen én Stier – met 16 doelpunten in 19 matchen opnieuw aan de leiding in de topschuttersstand. Hoewel de interesse van Southampton toen al erg concreet was leek er tijdens zijn persbabbel in de voormiddag daarom nog geen vuiltje aan de lucht. "Op zijn attitude valt niks aan te merken. Paul geeft geen enkel signaal dat hij per se weg wil. Met zijn hoofd is hij hier, hopelijk is dat na middernacht nog het geval. Maar ik ben niet naïef en besef natuurlijk dat er nog iets kan gebeuren", klonk het. Een paar uren later was hij zijn voornaamste wapen in de titelrace dan toch gewoon kwijt.
GOODWILL GENK
Net zoals heel Genk gunt Vrancken de vriendelijke reus wel zijn transfer. Onuachu streek in de zomer van 2019 neer bij de toenmalig landskampioen, waar hij met een stevig prijskaartje van zes miljoen op dat moment de op een na duurste aanwinst in de clubgeschiedenis was. 85 treffers in 134 optredens later, waanzinnige cijfers waar zelfs Ally Samatta in zijn eerste periode niet aan kon tippen, levert hij nu een veelvoud op. Met een transfersom van minstens 18 miljoen, die via bonussen mogelijk oploopt tot ruim 20 miljoen, liet alleen Sander Berge de kassa luider rinkelen. Al was het de Limburgers niet louter om het geld te doen. Vanzelfsprekend wou Genk nog altijd boter bij de vis, maar vergeleken met de voorbije transferperiodes probeerde het duidelijk niet langer om het onderste uit de kan te halen.
In plaats van dwars te blijven liggen nam Dimitri de Condé dit keer namelijk vrede met iets minder dan de absolute jackpot, waarmee hij zijn belofte om Onuachu te bedanken voor bewezen diensten inloste. De 16-voudig international is hem en Peter Croonen dan ook bijzonder erkentelijk dat ze woord hielden eens hij zijn Premier League-droom – weliswaar bij de hekkensluiter – eindelijk kon realiseren. Liever had Onuachu wel afscheid genomen als kampioen, nu prijkt enkel een beker op zijn palmares. Hoewel een vertrek in januari in zijn ogen dus evenmin het ideale scenario vormt kon de emotionele goalgetter, die stellig hoopt én gelooft dat zijn maats hun missie zonder hem tot een goed einde zullen brengen, deze trein echter niet laten passeren. Een kans die Genk hem bijgevolg niet meer wenste te ontnemen.
WINTERTRADITIE
Vanuit menselijk oogpunt knap van de autoritaire koploper, die met de vijfde landstitel voor het grijpen nochtans geen sterkhouders wou laten gaan. Al waarschuwde De Condé dat Onuachu wel eens een uitzondering kon worden. Mits het juiste bod natuurlijk, dat uiteindelijk ook op tafel kwam. Ondanks de fraaie vangst voor een 28-jarige spits wiens contract binnen anderhalf jaar afloopt betekent zijn exit op sportief vlak evenwel toch vooral een fikse aderlating. "Zijn vertrek is uiteraard een groot verlies voor onze selectie. Daar moeten we niet flauw over doen", aldus De Condé, die zijn goede voornemens om de kleedkamer bij elkaar te houden na de jaarwisseling dus andermaal niet waar wist te maken. Smaakmakers verkopen in de winter lijkt tenslotte stilaan haast wel een traditie in de Cegeka Arena.
Denk maar aan twee jaar geleden, toen Genk zich tot herfstkampioen kroonde alvorens Joakim Maehle te verpatsen. Zijn vervanger Angelo Preciado vond net zoals Mark McKenzie inmiddels zijn draai, maar nadien zakte het tot de play-offs als een kaartenhuis in elkaar. Het jaar voordien cashten de Limburgers op Berge en Samatta, van de nieuwe gezichten bleek louter Kristian Thorsvedt een voltreffer. De titel verlengen zat er toen wel al lang niet meer in. Zelfs in het kampioenenjaar verloor Philippe Clement met Alejandro Pozuelo halfweg een sleutelfiguur. Een leemte die de aanvankelijk gehuurde Junya Ito, samen met Bryan Heynen, gelukkig meteen weer op wist te vullen. Vrancken kruist vurig de vingers dat Arokodare – en Yira Sor – op dat gebied vlug in de voetsporen van de vinnige Japanner treedt.
KOPIE VAN ONUACHU
"We waren voorbereid op dit scenario", echode De Condé de eerdere woorden van zijn trainer. "We anticiperen op alles, maar gaan onszelf zeker niet in de voet schieten. Paul kan alleen vertrekken indien we een fatsoenlijke vervanger hebben", gaf Vrancken verder nog mee. Die vervanger luistert dus naar de naam Arokodare, vakkundig vanonder de neus van Anderlecht weggekaapt. Al stond de kersverse targetman naar eigen zeggen ook in de Cegeka Arena al langer op de radar. Ondanks het ongenoegen in het Lotto Park niet ongeloofwaardig, want net als zijn voorganger is Arokodare groot, krachtig, snel, beweeglijk, balvast en sterk met het hoofd. Behalve tijdens zijn korte passage in Keulen een garantie op doelpunten ook: 22 goals in 34 duels bij Valmiera in Letland, 21 stuks in 63 matchen voor Amiens.
Het ideale profiel dus om Onuachu op te volgen, waarbij Genk tevens inzet op de verdere ontwikkeling van de ruwe diamant. Op de korte termijn is hij tegen Eupen nog niet klaar voor zijn lakmoesproef, Am Kehrweg neemt met Samatta tijdelijk een heel ander type de honneurs waar diep in de punt. Nadien moet Arokodare er echter voor zorgen dat Vrancken niet hoeft te sleutelen aan zijn wedstrijdplan. Geen wonder dat de coach een fervent voorstander was van zijn komst. Qua manier van voetballen zal er op papier in de nabije toekomst nauwelijks iets veranderen. "Paul laat grote schoenen achter om te vullen, maar ik ben vastberaden om mij 100 procent te geven voor deze mooie club. Ik ben heel bij om hier te zijn. Op dit moment in mijn carrière kan ik mij geen betere club inbeelden", aldus Arokodare.
TITEL OP HET SPEL
Woorden die wellicht hard aankomen in Anderlecht, dat ook financieel haar meerdere moest erkennen. Naar verluidt telt Genk een vijftal miljoen euro neer om na Anouar Ait El Hadj nu ook Arokodare af te snoepen van Paars-Wit, waarmee het een deel van de inkomsten voor Onuachu direct terug spendeert aan een even imposante en hopelijk ook adequate opvolger. Beantwoorden aan het beoogde profiel is één ding, of de last-minute aanwinst werkelijk de geknipte kandidaat is om de voormalig Profvoetballer van het Jaar – die met twee treffers tegen Seraing afscheid nam door de grote poort – te doen vergeten zal moeten blijken. Net zoals of De Condé, zich ongetwijfeld bewust van de risico's met het oog op de titel, het zich nog zal beklagen dat hij nog maar eens een klepper in januari andere oorden laat opzoeken.
AD
LEES OOK: 'Harde realiteit' bij Genk: "Worden ze niet vrolijk van"
