In haar meest recente jaarrekening liet Anderlecht voor het eerst in het Marc Coucke-tijdperk een positief saldo optekenen, al lijkt die gunstige balans slechts schone schijn. Wie dacht dat de putten in het Lotto Park stilaan gedicht zijn komt namelijk bedrogen uit. Integendeel: het water staat de Brusselaars nog steeds aan de lippen. Paars-Wit zet dan ook niet zomaar alle zeilen bij om te besparen waar het kan. Zonder die weliswaar niet altijd even populaire maatregelen kunnen de gevolgen tenslotte wel eens desastreus zijn.
Het begon allemaal afgelopen zondag, toen in de stadsderby tegen Union niet aanvoerder Hendrik Van Crombrugge maar Bart Verbrugge postvatte tussen de palen. Brian Riemer liet aanvankelijk niet in zijn kaarten kijken, maar achteraf bevestigde de doelman zelf dat hij "omwille van een strategische keuze om de club weer financieel gezond te maken niet meer in de plannen past". Daarom wordt ook pakweg Wesley Hoedt ondanks de blessure van Hannes Delcroix niet opgevist. In een poging de loonmassa te drukken wil Anderlecht dergelijke spelers wiens sportieve impact niet helemaal in verhouding staat tot hun lucratief contract, zeker wanneer er een min of meer evenwaardig en vooral goedkoper alternatief voorhanden is, duidelijk zo snel mogelijk richting de uitgang begeleiden. Maar daarover later meer.
EXIT KINDERMANS(?)
Daags na de nederlaag tegen Union, waarin de recordkampioen zich met een man minder lang kranig verweerden, ontplofte een nog veel grotere bom in Neerpede toen het ontslag van Jean Kindermans bekend raakte. Volgens de misnoegde achterban sneuvelt zo het laatste monument, al is het nog niet zeker of de wegen nu ook daadwerkelijk scheiden. Misschien mag de geprezen jeugddirecteur zijn werk op de academie na zijn vooropzeg gewoon voortzetten, tenminste indien hij akkoord gaat met een iets andere rol. En bovenal sterk verminderde voorwaarden. Veel meer dan meningsverschillen over de manier waarop Kindermans zijn job uitoefende is ook deze beslissing dus ingegeven door economische motieven. Zijn royaal salaris, een erfenis van de vorige eigenaars, was simpelweg niet marktconform.
Of althans niet langer spek voor de bek van Anderlecht, dat bij een eventuele breuk nog een regeling hoopt te treffen over zijn riante ontslagvergoeding. Eerder ontving Felice Mazzu al een stevige som om op te krassen. Wie weet kaderde zelfs het afscheid van de duurdere Vincent Kompany deels binnen de nood aan besparingen, al was de opstapremie van zijn opvolger dan natuurlijk niet ingecalculeerd. De fans zal het worst wezen: zij eisen het vel van voorzitter Wouter Vandenhaute, die nu met alle zonden wordt overladen. Toch is hij lang niet alleen verantwoordelijk voor de financiële realiteit waarin Paars-Wit zich vandaag bevindt. De zogenaamde beterschap in het voorbije boekjaar valt trouwens enkel te danken aan een zoveelste inspanning van de aandeelhouders. Het operationeel verlies blijft immens.
CASH VAN COUCKE
Dankzij tal van kapitaalsinjecties, voor een stuk mogelijk gemaakt door de opschorting van de Financial Fair Play naar aanleiding van de coronacrisis, werd de schuldenberg uit het verleden reeds stelselmatig afgebouwd. Anderlecht kon zo enigszins naar adem happen, maar de cijfers in de boekhouding ogen nog steeds niet rooskleurig. Van structurele winst is allerminst sprake, veel vooruitgang valt er niet te bespeuren. Tot onvrede van Coucke, die naar verluidt de geldkraan dichtdraaide en weigert nog een cent in de club te steken. Bijpassen was sowieso geen optie meer, want binnenkort worden de regels weer aangeschroefd. Ook binnen de Pro League, waar ploegen met een negatief eigen vermogen over een periode van vijf jaar puntenaftrek riskeren. Paars-Wit staat tegenwoordig 17 miljoen in het rood.
Zonder dieper in detail te treden over het fiscale kluwen bedenkt men in het Lotto Park daarom allerlei constructies om de cijfers op te blinken. Denk maar aan de Europese premies die pas later worden uitbetaald. Toch is het moment aangebroken om de tering eens echt naar de nering te zetten. Saneren dus, met maatregelen die verder gaan dan kruimels als Kindermans dumpen of de schrijnende verhalen over meeneemmaaltijden en energiebezuiniging. Het toont wel aan hoe erg het precies gesteld is met de recordkampioen, die duidelijk dringend nood heeft aan cash om de komende maanden te kunnen overbruggen. Zo nam het zelfs al een voorschot op de verwachte inkomsten, die nog altijd verre van volstaan om de uitgaven te dekken en niet in evenwicht zijn met de alsmaar toenemende loonmassa.
TOTALE UITVERKOOP
De eerste stap naar een gezonder beleid is dus om in die kosten te snijden. Grootverdieners als Van Crombrugge, Hoedt en Adrien Trebel – zondag eveneens op de bank – mogen daarom beschikken, zelfs Lior Refaelov ontsnapt niet aan de nieuwe wetten. Potentiële sterkhouders, wiens ervaring op en naast het veld blijkbaar niet meer nodig is. Om de jeugd te begeleiden rekent Anderlecht op Jan Vertonghen, die op voorspraak van Vandenhaute vorige zomer nog een flinke hap uit het budget nam. Net zoals de peperdure targets die op de verlanglijst zouden staan past het niet binnen de huidige ontwikkelingen. Louter ruimte vrijmaken om te wedden op nieuwe slokkoppen kan alleszins niet de bedoeling zijn. Veel centen zullen de anciens overigens niet in het laatje brengen, zeker niet nu ze in de uitverkoop staan.
Michael Murillo of Francis Amuzu, die zijn laatste opwaardering niet rechtvaardigde, leveren mogelijk wel nog wat op. Al lijkt de trein net als bij Van Crombrugge wat gepasseerd. Peter Verbeke, nog zonder functie na zijn ziekteverlof, heeft vast spijt dat hij Amuzu op vraag van Mazzu aan boord hield. Murillo kon naar Brazilië, maar Anderlecht eiste een directe betaling. In afwachting van een doorbraak in deze dossiers moet Jesper Fredberg met een quasi lege portefeuille de markt op: ondanks de besparingen heeft het nummer 11 in de stand zélf vers bloed nodig. Om de vicieuze cirkel te doorbreken gaat de CEO Sports, die tijdens het crisisoverleg met de aanhang alvast offensieve versterking beloofde, met minder middelen dus op zoek naar meer kwaliteit. "Ik heb een plan, maar dat kost tijd", aldus de Deen.
LICENTIESTRESS
Wat de afslanking van de loonkost betreft valt er alleszins geen tijd te verliezen, want binnenkort dient Paars-Wit haar licentiedossier in. Sinds kort gelden daar strengere voorschriften: zo mag hoogstens 70 procent van de inkomsten worden gespendeerd aan de sportieve kern, met name spelers en staf, met een verplichte inkrimping van de selectie als potentiële sanctie. In het Lotto Park, waar de loonmassa zelfs nog steeg van 50 naar 57 miljoen, bedroeg die verhouding in de laatste jaarrekening 73 procent. Twee jaar geleden behaalden de Brusselaars al dankzij een late kunstingreep pas op het nippertje hun licentie, een jaar eerder kwam Anderlecht reeds onder financieel toezicht te staan. Nu de commissie de teugels opnieuw dreigt aan te spannen kan het haar zaakjes dus maar beter op orde zien te krijgen.
Niet dat de licentie in gevaar komt, maar ook straffen als puntenaftrek – Anderlecht verkeert vandaag al net boven de degradatiezone – of een transferverbod – wat Fredberg meteen serieus zou hinderen – klinken haast als een doodsvonnis. Bovendien ziet het er niet bepaald naar uit dat de inkomsten snel zullen stijgen, meer nog: zonder de inbegrepen Champions of zelfs Europe Play-Offs wenkt een terugbetaling aan de abonnees, op wiens sympathie Vandenhaute niet hoeft te rekenen. Ook een Europees ticket lijkt stilaan een utopie, veel goudhaantjes om op te cashen schieten er evenmin nog over. Neerpede riskeert zelfs om geplunderd te worden. Niet enkel omwille van Kindermans zijn exit, maar vooral omdat Anderlecht toptalenten niet langer het aantrekkelijkst traject of vetste contract kan voorschotelen.
FINANCIEEL DAL
Een trend waar Fredberg tevens bij de A-ploeg, waar het procentueel aandeel van de lonen dus naar omlaag moet, korte metten mee moet maken. Liever vandaag dan morgen, want bij die operatie blijkt toch enige haast gemoeid. Snoeien in de loonkosten is niet alleen logisch, maar noodzakelijk om het hoofd boven water te houden. De kassa is leeg, het geld en de boekhoudkundige kneepjes zijn op. De tijd dringt om daar verandering in te brengen, budgettaire overwegingen die automatisch gepaard gaan met harde keuzes. "De club is wel degelijk bezig aan een doorstart. Anderlecht is uit het financiële dal aan het kruipen", lichtten de Brusselaars hun vijfjarenplan recent nog eens toe. Benieuwd of al die ontslagpremies en extra manager salarissen, overtollige ballast die gelukkig niet meetelt voor licentie, daartoe behoren.
AD
