Arne Decraene
Met de play-offs inbegrepen resteren er nog 21 wedstrijden in de Jupiler Pro League, en toch lijkt het nu al alsof KRC Genk niets meer kan overkomen op weg naar een vijfde landstitel. In de Croky Cup hoopt de autoritaire koploper zich woensdag dan weer ten koste van Antwerp te plaatsen voor de halve finale. Al is bij een goede afloop misschien niet iedereen onverdeeld tevreden in de Cegeka Arena, waar de spanning stilaan reeds te snijden is.
Nochtans droomt Bilal El Khannouss luidop van de dubbel, Paul Onuachu wil Genk volgende zomer dan weer "als een kampioen verlaten". Naar de buitenwereld toe zeldzame momenten waarop de spelers in hun kaarten laten kijken. Hoewel er in de kleedkamer ongetwijfeld al volop wordt gedroomd, logisch ook met een ronduit waanzinnig rapport van 49 op 57, schuwen Wouter Vrancken en zijn troepen voor het overige namelijk de grootspraak. "De titel? Dat is nog ver weg. Ik leef in het heden en kijk nooit te ver vooruit", vertelde de coach bijvoorbeeld tijdens de winterstage in Benidorm. Zonder zich helemaal te verstoppen – "natuurlijk kunnen we kampioen worden, het zou absurd zijn om te zeggen van niet" – predikt hij vooral voorzichtigheid. "Play-Off I is nog steeds het doel", blijft de focus ongewijzigd.
5 MATCHEN IN 12 DAGEN
Ook het bestuur, in het verleden minder beducht voor boemerangs, laat zich niet verleiden tot quotes die ze zich achteraf kunnen beklagen. Alleen wat El Khannouss betreft, die volgens Peter Croonen ooit het Belgisch transferrecord moet breken, loopt de voorzitter nogal hard van stapel. Gelukkig blijft het toptalent er zelf allemaal ijzig kalm onder. Eerst moet hij nog werken aan zijn statistieken, ondanks zijn WK-deelname heeft El Khannouss bovendien nog geen ervaring op het internationale toneel. Om die gaten te vullen, én zulk een astronomisch prijskaartje te rechtvaardigen, wil Genk hem volgens Dimitri de Condé het komende anderhalf jaar klaarstomen voor de Europese top. In dat geval zal El Khannouss vroeg of laat dan toch moeten wennen aan het helse ritme waaraan de matchen elkaar daar opvolgen.
Als het van de Limburgers afhangt draagt die laatste optie de voorkeur weg. Genk verzette zich immers met hand en tand tegen het nadelige speelschema in januari, dat met een zege tegen Club Brugge wel goed werd ingezet. Een overwinning die de titelambities toch nog eens serieus kracht bijzette. Tijd om te genieten – of, belangrijker nog, te recupereren – is er dus echter nauwelijks, want drie dagen later moet Genk alweer vol aan de bak. Vervolgens wacht een drieluik tegen Zulte Waregem, Westerlo en Eupen, opnieuw telkens met slechts twee rustdagen tussen ieder duel. Goed voor vijf wedstrijden in 12 dagen. Van alle topclubs heeft het zo de drukste kalender om het nieuwe jaar te beginnen. Reden genoeg om, net zoals dat vorig seizoen reeds lukte, daar nog snel een mouw aan te proberen passen.
HYPOCRIETE CROONEN
Helaas dit keer niet met het gewenste resultaat. Genk haalde toen haar slag thuis bij het BAS, die nu evenwel de beslissing van de Disciplinaire Raad volgde en partij koos voor kalendermanager Nils Van Brantegem. Hij wees op de vele praktische beslommeringen bij het leggen van de puzzel, naar eigen zeggen de moeilijkste in 12 jaar tijd. "Hopelijk komt er geen strenge winter op ons af, want veel marge om uit te wijken hebben we niet. Na nieuwjaar wordt er constant gevoetbald", waarschuwde hij al in juni. Daarvan blijkt Genk, in het recente verleden geregeld geteisterd door de sneeuw, dus deels de dupe. Al wekken de Limburgers weinig medelijden. Tenslotte valt het bomvolle programma voor een groot stuk te wijten aan de play-offs, waarvan Croonen sinds jaar en dag een fervent voorstander is.
Als preses van de Pro League blokkeerde hij samen met een aantal medestanders onder meer een poging van Club Brugge, dat nu voor het tweede jaar op rij net hoopt te profiteren van het format, om de formule op te doeken. Een standpunt dat ook na de coronacrisis overeind bleef. Dat de fiere leider nu zo hevig haar beklag doet over de planning klinkt daarom enigszins hypocriet. "Je wil toch Europees spelen? Dan moet je niet klagen, vind ik. Als je goed voorbereid bent, mag dat geen probleem vormen", aldus Vrancken vanuit Spanje over de tot dan drukkere programmatie van Club Brugge. Toch vreest Genk nu voor zijn vrij smalle selectie, die tot dusver grotendeels gespaard bleef van blessures. De omstandigheden waren tot hiertoe gunstig gezind: hopelijk blijft iedereen ook de komende weken fit én in vorm.
DE CONDÉ KEERT KAR
Eventuele vers bloed tijdens de wintermercato komt met uitzondering van Yira Sor wellicht te laat om de volgende periode te helpen doorstaan, maar op diverse posities blijft er wel ruimte voor versterking in de breedte. Dat beseft ook De Condé, wiens zomertransfers dankzij de vaste elf voorlopig weliswaar weinig impact hadden. "Clubs moeten anticiperen op rotatie door zich te wapenen met een voldoende brede kern. KRC Genk beschikt over meer dan 11 volwaardige spelers", kreeg Vrancken van de Disciplinaire Raad – die net zoals Van Brantegem fijntjes opmerkte dat Genk al gespaard bleef van Europees voetbal, precies de reden waarom de spoeling zo dun is – de suggestie om dan maar eens af te wijken van zijn succesrecept. Tot slot erkenden de Limburgers vooraf de regel dat twee rustdagen volstaat.
"Fysiek onmogelijk en medisch onverantwoord", keerde De Condé intussen echter zijn kar. Het besluit van het BAS is volgens hem dan ook "waanzin". Akkoord, iets meer medewerking had misschien wel gemogen. Per slot van rekening deed Genk de nodige moeite om van tevoren het fiat van de overige betrokken partijen te bemachtigen, bovendien vroeg het niet om ingrijpende wijzigingen. Toch lijkt het een eerste teken van de titelstress die nu reeds langzaam opduikt. Iedereen in de Cegeka Arena weet maar al te goed dat er nog een lange weg te gaan is vooraleer de meet in zicht komt. Denk maar aan twee seizoenen geleden, toen Genk als een kaartenhuis in mekaar te zakken nadat het zich tot gedeeld herfstkampioen kroonde. Om later Club Brugge alsnog het vuur aan de schenen te leggen in de PO's.
VERTROUWEN VAN VRANCKEN
Veel van de huidige sterkhouders waren er toen al bij. "Wij staan op kop omdat we voor nieuwjaar een geweldige reeks neerzetten. Daartoe acht ik ploegen als Union, Antwerp, Club Brugge en AA Gent ook in staat", blijft Vrancken met beide voeten op de grond. Zelf de lijn doortrekken is dus de boodschap. De trainer heeft er alvast vertrouwen in dat zijn team nu geen gelijkaardig verval zal kennen of, zoals hij het zegt, "de cool verliezen". Dat bleek in de incidentrijke topper tegen Club Brugge, waarin Genk er het best in slaagde om het overzicht te bewaren. Behalve fysieke en technische kwaliteiten beschikt Vrancken zijn gestroomlijnde machine tevens over de benodigde mentale veerkracht om de rest van de rit tot een geslaagd einde te brengen. Tussen de lijnen davert de trein alleszins onverstoord verder.
Daarbuiten moet Genk evenwel opletten dat het niet kraakt onder de podiumvrees. Zondag stond De Condé tijdens de rust ref Lawrence Visser al op te wachten in de spelerstunnel, eerder kreeg Vrancken een rood karton onder de neus geschoven. "Ik had me niet mogen laten meeslepen door de emoties", stak de coach, die erg zenuwachtig oogde langs de zijlijn, de hand achteraf in eigen boezem. Zaterdag tegen Essevee is hij niet van de partij. De competitie is dan pas halfweg, na de halvering bedraagt de kloof met eerste achtervolger Union momenteel 'slechts' een drietal punten. De buit is dus nog lang niet binnen: Genk tracht de druk niet zomaar zo lang mogelijk af te houden. Toch neemt de nervositeit duidelijk gestaag toe in de Cegeka Arena, waar het programma straks mogelijk nog wat zwaarder wordt.
LAATSTE LOODJES
Eigen schuld dikke bult, stilstaan bij de feiten heeft geen zin. Het cliché luidt dat men het onheil zo louter over zichzelf afroept. Vrancken zoekt alvast geen excuses, de trainer die vond dat Club Brugge niet hoefde te klagen voegt nu de daad bij het woord. "Ook al wachten ons nog bijzonder drukke weken, de volledige aandacht gaat naar de bekermatch tegen Antwerp", liet hij onder meer verstaan. Nadien hoopt Genk gewoon verder te surfen op haar elan, zich voor de tweede keer op vijf jaar tijd tot kampioen te kronen en zo de onbetwiste nummer twee in België van de afgelopen jaren te worden. Een pluim op de hoed van het bestuur, die met Vrancken eindelijk de gewenste stabiliteit in de dug-out vond. Nu nog het hoofd koel zien te houden, zowel op als naast het veld. De laatste loodjes wegen altijd het zwaarst.
AD
LEES OOK: Bedroevende 8 op 21 in eigen huis: Fink maakt balans op
