Arne Decraene
De afgelopen dagen werd er genoeg gezegd en geschreven over de spanningen bij de Rode Duivels, ook de eerste tegengoal van zondag werd intussen ruimschoots voldoende geanalyseerd. De aandacht mag stilaan dus op de match van de waarheid tegen Kroatië worden gericht. Veel tijd om te bekomen van de Marokkaanse dreun is er zo niet voor de troepen van Roberto Martinez, die naar eigen zeggen zijn strijdplan reeds heeft uitgedokterd. Vandaag hakt de bondscoach definitief de laatste knopen door, waaronder een paar harde noten om te kraken.
"De trainer heeft een aantal ideeën om Kroatië aan te pakken", trachtte Thibaut Courtois ons dinsdag gerust te stellen. "Het wedstrijdplan is klaar. De spelers die dat moeten uitvoeren, zullen afhangen van hoe we trainen en hoe ze zich voelen. Een dag voor de match maak ik mijn beslissingen", wist Martinez zelf een dag eerder al te vertellen. Vandaag is het dus zover. Over de trainingen in Qatar sijpelt helaas weinig info door, maar in aanloop naar het mogelijk laatste duel van de Rode Duivels op dit WK deden wij een poging om in de Spanjaard zijn hoofd te kijken. Met welke ingrepen probeert hij straks een zwanenzang van de Gouden Generatie, en gelet op zijn na het toernooi aflopend contract in één klap wie weet ook zichzelf, te vermijden?
TACTIEK & SYSTEEM
Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Na zes jaar in een vast stramien bleek de gevleide zege tegen Canada voor Martinez reden genoeg om zijn geliefkoosde 3-4-3 in te ruilen voor een 4-3-3. Op papier althans, want in de realiteit mochten we gerust spreken van een zogenaamde hybride formatie. Valse rechtsbuiten Kevin De Bruyne kneep voortdurend naar binnen, waar Eden Hazard op het middenveld dienst deed als een soort zwervende nummer 10, om op die manier ruimte te creëren voor Thomas Meunier. Aan de overkant bleef Timothy Castagne in de opbouw mee achterin. Met voor hem Thorgan Hazard, die zich meer plichtbewust van zijn verdedigende taken kwijt dan concurrenten als Yannick Carrasco, Jérémy Doku of zelfs Leandro Trossard, koos Martinez op de linkerkant vooral voor stabiliteit.
Logisch ook, want met Hakim Ziyech en Achraf Hakimi liepen de gevaarlijkste mannen bij Marokko op rechts rond. Tegen de Kroaten wordt het dan weer net opletten voor Ivan Perisic en Borna Sosa op de linkerflank, al was rechtsback Josip Juranovic tegen Canada wel goed voor een assist. De slag zal echter voornamelijk worden beslist op het middenveld, beseft ook Martinez. Daar wordt het trio Luka Modric, Mateo Kovacic en Marcelo Brozovic best met gelijke wapens bestreden. Ondanks de nederlaag en het tekort aan kansen krijgt het experiment misschien dus een vervolg. Tot aan de openingstreffer was Martinez tegen Marokko terecht tevreden over de organisatie, in de eerste helft verliep de opbouw eveneens iets vlotter. Van de Kroaten verwachten we evenmin dat ze de hele tijd vol druk zullen zetten.
PERSONEELSKEUZES
Alhoewel: tegenstanders weten intussen ook dat België de benodigde snelheid en diepgang mist om eventuele ruimtes in de rug te benutten. Michy Batshuayi scoorde zo wel tegen Canada, maar voor het overige komen Hazard en De Bruyne – die onvoldoende aansloten – liever in de bal. De eenzame spits ruimt straks allicht plaats voor Romelu Lukaku. Lost hij alle problemen voorin, waar ook de bezetting voor doel te wensen overlaat, op zijn eentje op? De Bruyne durft het te betwijfelen. Op de flanken viel er zowel tegen Canada als Marokko amper een geslaagde dribbel te noteren, al viel Dries Mertens nog verdienstelijk in. Tijd om Leandro Trossard en/of Jérémy Doku, net als Loïs Openda spurtbommen met een loopactie, eens een volwaardige kans te gunnen? Charles De Ketelaere greep de zijne alvast niet.
Mogelijk schuift Hazard wel ten koste van zijn broer opnieuw naar links, om zo De Bruyne in een centrale rol hopelijk eens aan de praat te krijgen. Sowieso moet Martinez op zoek naar een vervanger voor de geschorste Amadou Onana, zonder wie het middenveld als los zand uit elkaar viel. Kop van jut Axel Witsel wordt wie weet zelfs bij diens afwezigheid het kind van de rekening. Youri Tielemans lijkt haast zeker van een basisstek, met Hans Vanaken of Leander Dendoncker aan zijn zijde. Achterin komt die laatste enkel bij een terugkeer naar een defensie met drie in aanmerking, Wout Faes en/of Zeno Debast nu voor de leeuwen gooien lijkt onwaarschijnlijk. Toby Alderweireld en Jan Vertonghen blijven alleszins onaantastbaar, Castagne – of Meunier – daarentegen kan wel eens wijken voor Arthur Theate.
WISSELBELEID
"Er zijn tegenwoordig twee opstellingen. Een team om aan de wedstrijd te beginnen en eentje om ze te eindigen", aldus Martinez recent, alluderend op de vijf wissels die hij mag doorvoeren. Zondag deed hij dat ook, helaas zonder veel resultaat. Uit angst voor een rode kaart of blessure haalde hij met Onana en Hazard na een uur zijn twee beste pionnen naar de kant, risico's die donderdag niet langer mogen worden geschuwd. Dat niet Trossard maar wel Mertens als eerste tussen de lijnen kwam deed alom de wenkbrauwen fronsen, net zoals de mislukte WK-vuurdoop van De Ketelaere een kwartier nadien. Nog eens vijf minuten later gooide hij er roer nogmaals om door met Lukaku zijn laatste troefkaart uit te spelen. Castagne en Trossard bezetten ineens de flanken in een 3-4-3, Witsel nam plaats achterin.
Op voorhand doordachte wissels leken het niet, al kwam de bondscoach wel met een verklaring op de proppen. "We liepen te vaak offside en De Ketelaere is iemand die meer terugzakt. Ik had ook in mijn achterhoofd om Romelu nog te brengen, daarom koos ik niet voor Openda", aldus Martinez, die niet met twee diepe spitsen wilde spelen. Toch krijgt hij alsmaar meer het verwijt geen Plan B in pacht te hebben. Al onze lengte in de weegschaal werpen bijvoorbeeld, wat vier jaar geleden tegen Japan nog het succesrecept bleek. De luchtmacht oogt vandaag wel een pak minder indrukwekkend. De kritiek op Martinez is niet ongegrond, maar zijn opties zijn beperkter dan in het verleden. Voorbereid zijn op alle scenario's blijft evenwel de boodschap. Lukaku kan nog geen 90 minuten aan, Hazard hopelijk wel.
VERRASSINGSEFFECT
Flexibiliteit is dus het codewoord, niet evident voor de eerder conservatieve Catalaan – de stilstaande fases mogen trouwens ook nog eens grondig onder de loep worden genomen. Alle middelen zijn echter goed om te winnen van Kroatië, volgens Ziyech een sterker elftal dan de Belgen. Donderdag is het erop of eronder, een situatie waar Martinez sinds zijn aanstelling in de groepsfase nooit eerder in verkeerde. De laatste keer dat de Rode Duivels in de laatste poulematch nog de kwalificatie moesten afdwingen was op het EK in 2016, toen Marc Wilmots nog de plak zwaaide en uitgerekend de inmiddels verguisde Radja Nainggolan de klus klaarde tegen Zweden. Martinez krijgt geregeld het verwijt dat hij niet thuis geeft op de belangrijke momenten of tegen sterke tegenstanders. Tijd om die clichés te ontkrachten?
Eén keer eerder ontvouwde hij zijn tactisch meesterschap. Een masterclass tegen Brazilië, die iedereen nog vers in het geheugen ligt en waarin de bondscoach – in de strijd om het brons toch ook Engeland te slim af – vriend en vijand verbaasde met zijn huzarenstukje. Martinez rook kansen op de Braziliaanse linkerflank, waar Marcelo en Neymar liever vooruit dan achteruit liepen. In balverlies gaf Marouane Fellaini bijstand aan Meunier en Alderweireld om het duo op te vangen, terwijl Lukaku tegen de zijlijn geplakt stond om daar samen met Hazard en De Bruyne te loeren op de counter. De afloop is u ongetwijfeld bekend. Geen betere timing om nog eens zulk een konijn uit zijn hoge hoed te toveren, misschien zelfs met een glansrol voor een onverwachte held als Trossard, Doku, Vanaken of Openda.
AD
LEES OOK: 'Bondscoach-bom: België kiest voor opvallende naam'
