In de Croky Cup had AA Gent woensdagavond geen enkele moeite met derdeklasser Dessel Sport. Een zucht van opluchting voor Hein Vanhaezebrouck, die even vreesde voor verzadiging na de fraaie zege tegen aartsrivaal Club Brugge van afgelopen zondag. De coach van de Buffalo's haalde toen nog maar eens zijn gram. Niet alleen tegenover zijn eigen, maar ook bij het Brugse bestuur.
Na de deugddoende kwalificatie in de Conference League kon Vanhaezebrouck het al niet nalaten nog eens een prikje uit te delen aan Ivan De Witte. Ongeveer een maand eerder had de voorzitter, met wie de plooien toch niet helemaal gladgestreken lijken, eigenhandig de crisis afgekondigd. "De supporters gaan mee in de onrust die gecreëerd wordt binnen en rond de club", klonk het toen. Ook nu liet HVH nogmaals zijn ongenoegen blijken over de interne kritiek, al viseerde hij dit keer naar verluidt vooral de bitsige commentaren vanuit de aanhang zelf. In tegenstelling tot hun helden lieten de fans, die de boel vooraf flink op scherp hadden gesteld, zich helaas niet van hun beste kant zien. Vanhaezebrouck doet dikwijls zijn beklag over de matige opkomst, maar de relschoppers blijven voortaan liever thuis.
GESLAAGDE ZOMER
Nochtans maakte hun team de beste reclame om de Ghelamco Arena wat vaker tot de nok te vullen. De boodschap vanuit de tribunes was namelijk aangekomen, al vindt Vanhaezebrouck de klachten over het gebrek aan inzet sowieso onterecht. Fysiek waren zijn troepen alleszins ronduit indrukwekkend, auteur van de openingsgoal en aanjager voorin Hugo Cuypers op kop. Vanhaezebrouck wou de spits er eigenlijk vorig jaar in de winter al bij, deze zomer overtuigde hij Michel Louwagie eindelijk om alsnog de gevraagde vier miljoen over te maken aan KV Mechelen. Met negen competitietreffers bewijst hij nu reeds het grote gelijk van zijn trainer. Met uitzondering van huurling Jens Petter Hauge vallen ook de overige zomeraanwinsten trouwens stuk voor stuk mee. Het was de voorbije jaren wel eens anders.
Paul Nardi verdrong Davy Roef vanonder de lat, Hyun-seok Hong was samen met Sven Kums en Vadis Odjidja baas op het middenveld en behoorde andermaal tot de uitblinkers. Jordan Torunarigha groeit dan weer stilaan naar zijn niveau van vorig seizoen. Met een knappe doorsteekpass lag hij aan de basis van de 1-0, op het halfuur zorgde maatje in de defensie Michael Ngadeu op een perfect aangesneden vrije trap van Kums – wiens stilstaande fases voortdurend gevaar opleverden – voor de dubbele bonus. Ondanks de foutjes achterin bij Club twee knappe doelpunten, zowel wat de afwerking, looplijnen als assist betreft. Na een lastige openingsfase gaf het de gretige Gentenaren vleugels. Vooral op het gebied van scherpte, intensiteit en agressiviteit overklasten ze een voor een hun rechtstreekse tegenstanders.
PRESSING & EFFICIËNTIE
Al zat het tactisch plan van Vanhaezebrouck ook gewoon goed in elkaar. Met name de hoge pressing om de Brugse opbouw te verstoren was, gelet op het beperkte technisch vernuft achterin bij Blauw-Zwart, slim bekeken. Iets wat de thuisploeg schijnbaar zonder moeite bleef volhouden in de tweede helft, toen het met een veilige voorsprong op zak de match zonder achterover te leunen vakkundig doodmaakte. Behalve op conditioneel vlak tevens qua discipline en durf een straffe prestatie. Af en toe zocht Gent daarbij wel eens het randje op. Hoewel ref Lothar D'Hondt vijf bezoekers op de bon zwierde tegenover slechts één Buffalo, ontsnapte Nurio Fortuna bijvoorbeeld aan een potentiële rode kaart. Ook Cuypers pakte uit met enkele stevige tackles die de collectieve verbetenheid en teamspirit illustreerden.
Het mes tussen de tanden dus, zoals gevraagd. Zowel door de fans als de coach, een expert in het Hans Vanaken aan banden leggen. Niet voor het eerst kwam de Brugse draaischijf dankzij een combinatie van korte mandekking en afgesneden passlijnen, met een bijzondere rol voor gelegenheidsfullback Andrew Hjulsager, amper in het stuk voor. Zelf kansen creëren zat er ondanks de vloeiende balcirculatie na de 2-0 wel nog zelden in, al bleef Gent dankzij haar hoge recuperaties geregeld de neus aan het venster steken. Twee ballen tussen de palen, twee keer prijs. En dat tegen Simon Mignolet: qua efficiëntie kan het tellen. Geen sinecure in de Ghelamco Arena, waar ook de verdediging vaak steken laat vallen. Torunarigha, Ngadeu en Joseph Okumu waren, met behulp van hun ploegmaats, op de afspraak.
REVANCHE OP HOEFKENS
Veel reddingen hoefde Nardi bijgevolg niet te verrichten. Vier om precies te zijn, een dreigende poging van Casper Nielsen belandde net naast zijn kooi. Voors slaagden de Buffalo's er eenvoudig in om Club, dat zich weliswaar gewillig liet vastzetten, ver weg van hun eigen zestien te houden. Achterin kwam Gent zo nooit in de problemen, zelfs niet toen Carl Hoefkens zijn offensieve jokers van de bank haalde. Wissels die zonder zelf direct vervangingen door te voeren – nadat Nurio de strijd eerder al moest staken loste de verdienstelijk ingevallen Laurent Depoite pas een tiental minuten voor tijd Ibrahim Salah af – met een aantal subtiele ingrepen vlot werden gecounterd. Van de smalle kern of de vele afwezigen, volgens Vanhaezebrouck een verklaring voor de soms wat mindere resultaten, viel weinig te merken.
Hier en daar riep het herinneringen op aan de 6-1 van vorig seizoen, hoewel Cuypers net iets minder impressionant was dan Depoitre en Tarik Tissoudali toen. Nadat hij in de Supercup aan het kortste eind trok heeft Vanhaezebrouck alvast meteen zijn revanche beet op Hoefkens. Naar verluidt stond ook hij op de lijst als mogelijke opvolger voor Alfred Schreuder, al weigerde de anders mondige coach steevast iedere vorm van commentaar op die vermeende interesse. Uiteindelijk verkozen Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert om diens rechterhand te promoveren. Vanhaezebrouck verbond zijn lot dan maar nog wat langer aan AA Gent, waar het tweede huwelijk recent dus wel de eerste barstjes vertoonde. Sinds hij de Buffalo's in 2015 hun eerste landstitel bezorgde is de trainer nochtans de koning in Gent.
(BLAUW-)ZWART BEEST
Ook in die periode deed zijn verschijning het angstzweet uitbreken in Brugge. Keer op keer beet Michel Preud'homme zijn tanden stuk op HVH, pas na zeven mislukte pogingen vond MPH de sleutel. Nadien zette AA Gent hier en daar wel eens een reeksje neer, maar pas sinds Vanhaezebrouck zijn terugkeer in december 2020 heeft het plots terug bloed geroken. Twee weken later boekte hij een eerste van vijf overwinningen in acht ontmoetingen vanaf dan. Drie keer ging zijn elftal onderuit, al werd een van die nederlagen in de beker vervolgens nog rechtgezet. Wellicht geen toeval, want ook als trainer van KV Kortrijk en Anderlecht was Vanhaezebrouck vaak Club te slim af. De totale balans: 19 zeges, 19 nederlagen en zeven draws in 45 wedstrijden, waarin hij net als zondag doorgaans de underdog was. Voor zover dat nog nodig was gaf het zwarte beest van Mannaert en Verhaeghe zo andermaal zijn visitekaartje af. Al leerden we van Anderlecht en Felice Mazzu dat onderlinge resultaten niet altijd de beste waardemeter zijn.
AD
