(07-11-2022).jpg)
Club Brugge ging zondag kansloos met 2-0 onderuit op bezoek bij AA Gent. Zondebok van dienst langs Blauw-Zwarte zijde was Dedryck Boyata, die bij beide tegengoals boter op het hoofd had. Al was hij zeker niet de enige die door de mand viel tijdens de collectieve wanvertoning in de Ghelamco Arena. Hoger op het veld stelde namelijk ook een andere topaanwinst die voorlopig niet aan de verwachtingen voldoet andermaal teleur.
"Je kan de kracht en sterkte van een club eigenlijk afmeten op basis van de gefaalde aankopen die ze deden, vooral als die veel kostten. Als er geen paniek ontstaat na een dure transfer die eens verkeerd uitpakt, zoals dat bij ons wel het geval is, weet je wel hoe laat het is. Club Brugge gaf ook al veel centen uit aan spelers die niet slaagden, maar daar ligt men niet wakker van zeven miljoen meer of minder". Aan het woord is Hein Vanhaezebrouck, twee dagen voor zijn eigen elftal die financieel sterkere tegenstander nog maar eens zou aftroeven. Gelijk heeft hij, alleen liggen de limieten vandaag eigenlijk zelfs nog hoger in Jan Breydel. Zo legde de landskampioen na de mislukte investeringen in peperdure spitsen als Michael Krmencik en David Okereke, die opgeteld een slordige 14 miljoen hadden gekost, afgelopen zomer doodleuk ongeveer datzelfde bedrag op tafel voor één nieuw exemplaar.
WACHTEN OP YAREMCHUK
We hebben het uiteraard over Roman Yaremchuk, voor een Belgische recordsom van maar liefst 16 miljoen weggeplukt bij Benfica. De tegenstrever van Club in de 1/8 finales van de Champions League: laat het voor de 26-jarige Oekraïner een extra motivatie zijn om tijdens het WK, waar zijn thuisland ontbreekt, een tandje bij te steken. "Het kan positief zijn dat hij dan eens van nul kan beginnen, op alle vlakken. Het is een extra voorbereiding die hij nu nog niet gekregen heeft. Een pauze die hem een boost kan geven en waarin we tactisch extra kunnen trainen", aldus Carl Hoefkens enkele dagen nadat Yaremchuk zijn terugkeer in de selectie had gevierd met een handvol minuten tegen Bayer Leverkusen. Aan de historische kwalificatie voor de volgende ronde leverde de spits alvast nauwelijks een bijdrage.
Zoals u intussen vast al weet loopt het tot hiertoe niet bepaald gesmeerd voor Yaremchuk bij Blauw-Zwart, dat nog geen waar kreeg voor haar geld. Vier basisplaatsen, twee goals, evenveel assists en een pak matige invalbeurten: beide partijen hadden er heel wat meer van verwacht. Vorige week tegen KV Oostende viel de 42-voudig international zelfs naast de wedstrijdkern, volgens Hoefkens omdat ze "niet op dezelfde lijn zaten over de invulling van zijn positie". Al is de coach daarom niet ontevreden. "Ik zie nu ook dat hij daar engagement toont. Ik merk gedrevenheid en een wil om hier te slagen", weigert hij het geloof op te geven. Logisch ook, gelet op zijn prijskaartje. Tegenwoordig kan men zich in Westkapelle dan wel wat veroorloven, een flop scheelt in dit geval een serieuze slok op de borrel.
HIËRARCHIE VAN HOEFKENS
De landskampioen kruist dan ook de vingers dat de break wel degelijk soelaas brengt. Aan intensiteit en drive alleszins geen gebrek meer: naar verluidt traint Yaremchuk in het Belfius Basecamp, waar hij tevens goed in de groep zou liggen, dat de stukken er vanaf vliegen. Vooralsnog zonder veel resultaat, want zelf brokken maken lukt nog altijd niet. Ook niet zondag in het oude nest. Tegen zijn voormalige werkgever, wiens fans hun vroegere idool middels een haatdragend spandoek terug welkom heetten in de Ghelamco Arena, begon Yaremchuk zoals verwacht andermaal op de bank. Uiteindelijk kreeg hij nog een halfuurtje om de bakens te verzetten, wat wederom grandioos mislukte. Weliswaar niet in de meest dankbare omstandigheden, maar het boezemt de Brugse burger niet meteen vertrouwen in.
Aan zijn inzet zal het nochtans niet gelegen hebben: Yaremchuk, zelf mentaal broos, was erop gebeten zich te tonen tegen zijn ex-ploeg – én de coach van wie hij ooit nog zei dat hij "big balls" had. Tot hiertoe klikt het met Hoefkens blijkbaar net iets minder, al wipte hij in de pikorde zopas wel al opnieuw over Cyle Larin. Terwijl andere wisselspelers zoals Noa Lang en Andreas Skov Olsen allebei nog een enigszins positieve impact hadden, vertaalden die goede intenties zich evenwel niet in een soortgelijke prestatie. Niet dat Ferran Jutglà – die net wat boven water leek te komen toen hij naar de kant moest – het zoveel beter deed, maar Yaremchuk kwam niet eens in de buurt om Hoefkens zijn hiërarchie te doorbreken. De kans dat hij aanstaande zondag tegen Antwerp plots aan de aftrap verschijnt lijkt alvast quasi nihil.
SCHIM VAN ZICHZELF
Een zwak kopballetje in de handen van Paul Nardi was zowat zijn enige wapenfeit, voor het overige maakte Yaremchuk bijzonder weinig klaar. De recordaanwinst leek voorin haast verloren te lopen, kwam overal een stapje te laat en grossierde in de verkeerde inschattingen en foute baltoetsen. Als hij het leer eens kon voelen tenminste, want door de ondermaatse opbouw werden de Brugse aanvallers zelden bereikt. Al mocht de Oekraïner gerust ook meer doen om zichzelf aanspeelbaar te maken. Zijn eigen balvastheid liet eveneens te wensen over, een duel winnen tegen de sterke beren achterin bij AA Gent was helaas teveel gevraagd. Zouden zijn vroegere fans in de Ghelamco Arena hem eigenlijk wel nog herkennen? Yaremchuk is momenteel slechts een schim van de stevige spits die hij ooit was.
Precies op basis van die reputatie, en een degelijk seizoen bij Benfica, kon Vincent Mannaert zijn geluk niet op toen aan het eind van een naar zijn inschatting geslaagde zomermercato bleek dat het ex-target ineens alsnog beschikbaar was. Tot dan waren al een resem doelwitten de revue gepasseerd, veelal krachtigere targetmannen. Andy Carroll bijvoorbeeld, net als Benik Afobe tot dusver goed voor twee doelpunten in The Championship. Rasmus Höjlund, weliswaar een talent met het oog op de toekomst, moet zijn draai bij Atalanta ook nog vinden. Vedat Muriqi daarentegen scoort bij Mallorca met de ogen dicht. De 28-jarige Kosovaar, een sterke beer van één meter 94, zit na 11 wedstrijden in La Liga al aan zeven doelpunten. En zeggen dat Club hem voor vijf miljoen minder dan Yaremchuk beet kon hebben.
NACHTMERRIE VAN MURIQI
Blauw-Zwart had zelfs een akkoord met Lazio op zak, tot Muriqi op de valreep om onbekende redenen medisch werd afgekeurd – het begin van een hele soap die aan het eind van de rit zonder gevolgen bleef. In Jan Breydel slaat men zich vermoedelijk voor het hoofd. Eerder slaagden ook Carroll en Afobe niet voor hun fysieke proeven in Westkapelle, waar duidelijk grondig tewerk wordt gegaan. Alleen luidt het nu in diverse media dat Yaremchuk evenmin goede testen aflegde. Sprong de landskampioen, verblind door het vooruitzicht om hem in huis te halen, misschien iets te gretig op de opportuniteit? En gooide het, in de haast om de spits in te schrijven op de Europese lijst, dan haar eigen principes overboord? Voorlopig ziet het er alleszins naar uit dat Mannaert op het verkeerde paard heeft gewed.
Tot overmaat van ramp kampt Yaremchuk tevens met de Brugse vloek der recordaanwinst én die van de scorende debutant. Intussen zou zijn conditionele achterstand wel weggewerkt moeten zijn, tijdens het WK kan hij nog een versnelling hoger schakelen. Om dat vervolgens hopelijk eindelijk ook óp het veld te doen. "Je hebt altijd transfers die later renderen, zoals Kamal Sowah. Het sportief management en scoutingteam hebben goed werk geleverd", maakt Mannaert zich niet ongerust, althans naar de buitenwereld toe. Wie weet maakt Yaremchuk na nieuwjaar wel een frisse start, schiet hij Club voorbij Benfica richting de kwartfinale van het kampioenenbal of bezorgt hij Blauw-Zwart in de play-offs een vierde titel op rij. Tot dan maakt Muriqi ongetwijfeld zijn opwachting in Mannaert zijn nachtmerries.
AD
