Arne Decraene
Een jaar geleden heette het nog een stunt toen KRC Genk, op dat moment kersvers bekerwinnaar én vicekampioen, haar kern intact wist te houden. Wat volgde was een rampzalig seizoen, waarna Dimitri de Condé een grote kuis in de kleedkamer aankondigde. Aanvankelijk waren het echter niet de verwachte namen die de deur achter zich dicht trokken, waardoor de schoonmaakoperatie al snel de nodige vragen opwierp. Gelukkig voor Genk kent hun Head of Football de kneepjes van het vak.
Zijn nieuwe coach Wouter Vrancken laat de transferperikelen alvast niet aan zijn hart komen. Op de openingsspeeldag ging Genk nog onverdiend onderuit op bezoek bij Club Brugge, nadien volgden twee vlotte overwinningen tegen Standard en Eupen. De nul houden, zoals vooraf verwacht een werkpunt in de Cegeka Arena, blijkt voorlopig wel nog te moeilijk. Zes tegendoelpunten in drie duels is simpelweg teveel voor een ploeg met ambitie. En dat terwijl de Zuid-Amerikaanse achterhoede gewoon intact bleef, al staat Jhon Lucumi uiteraard wel nog steeds op vertrekken. Ook rechtsachter Daniel Muñoz kan blijkbaar op de nodige belangstelling rekenen, net als diens back-up Angelo Preciado.
VERDWENEN DRIETAND
Als vervanger haalde Genk zopas al Rasmus Carstensen in huis. Hopelijk kan de Deen in de voetsporen van Joakim Maehle treden. “Ik hoor bij andere clubs weleens dat ze steevast in dezelfde vijver vissen. Dat is bij ons niet het geval. Wij gaan niet uit van een geografische regio, wel van een speler”, vertelde De Condé nochtans recent. Op het middenveld trok het Head of Football met Nicolas Castro en Matias Galarza, veruit de duurste van het trio nieuwkomers tot dusver, de Argentijnse kaart. Benieuwd hoe Vrancken het tweetal, geen van beiden een echte breker, zal inpassen. Tenslotte doet de tandem Patrik Hrosovsky en Bryan Heynen het voortreffelijk. Veel opvallender nog zijn de uitblinkers in het offensief compartiment, waar het triumviraat Kristian Thorstvedt, Junya Ito en Théo Bongonda verdween.
In die laatste zijn geval geen verrassing, al wacht hij als enige nog steeds op een oplossing. Intussen verkommert de voormalige sterkhouder in de B-kern, bovendien is hij bezig aan zijn laatste contractjaar. De Condé staat zo met de rug tegen de muur, een nuloperatie dreigt. De ooit verhoopte jackpot mag Genk, dat dus allang blij zal zijn als het haar investering van zeven miljoen terugverdient, alleszins vergeten. Het afscheid van Thorstvedt en Ito kwam dan weer als een donderslag bij heldere hemel: uitgerekend zij maakten hun kastjes liever niet leeg. Sassuolo en Stade Reims legden echter graag de vereiste tien miljoen op tafel. Clausules die nooit in hun contract hadden mogen staan, klinkt het hier en daar, alleen had het duo dan wellicht nooit bijgetekend. Samen zorgden ze toch voor een fraaie winst.
BOODSCHAP BEGREPEN
Nog maar eens een pluim op de hoed van De Condé dus, die in het geval van Thorstvedt met Castro direct een vervanger strikte. Al kwam hij nog niet veel in actie. De opvolger van Ito laat daarentegen op zich wachten, Bongonda zijn lege stoel werd evenmin gevuld. Nochtans leken zij net zo onmisbaar als de Noor. Tot overmaat van ramp viel Luca Oyen in Brugge meteen voor lange tijd uit. "Er is bij ons geen sprake van paniek. We hebben nog alternatieven. Ik denk dan aan Mike Trésor, Bilal El Khannouss en Joseph Paintsil. Jongens die in het verleden soms hun ontevredenheid uitten, moeten nu maar tonen dat ze een basisplek waard zijn", reageerde de sportieve baas evenwel kalm. "Onze coach zal nu in alle rust evalueren of hij nog versterking nodig heeft. Zo ja, zullen we de gepaste stappen ondernemen."
Een schril contrast met de snelheid waarmee Genk in andere vacatures tewerk ging. Een extra zetje in de dossiers van pakweg Nikola Storm of Faïz Selemani is echter nog niet aan de orde. De boodschap kwam immers aan bij de spelers in kwestie. Trésor scoorde al in iedere wedstrijd, Paintsil trof twee keer raak tegen Eupen. Beiden hebben tevens reeds een assist achter hun naam. El Khannouss is net iets minder aanwezig in de statistieken, maar wist zowel tegen Standard als Eupen te bekoren. Met verder ook nog Heynen en Maarten Vandevoordt vast in de basis stromen er na een paar magere jaren plots weer vlot jongeren door vanuit de talentenfabriek. El Khannouss lijkt nu al een smaakmaker, wie weet maakt hij vanaf nieuwjaar samen met de onfortuinlijke Oyen het mooie weer. Genk herontdekt de eigen jeugd.
VRAAGSTUK ONUACHU
Thorstvedt, Bongonda en Ito worden vooralsnog zowaar dus niet gemist, en dat zonder vers bloed in de rangen. Al mogen we Paintsil, El Khannouss en vooral de vorig seizoen geflopte Trésor in hun huidige vorm eigenlijk wel zo bestempelen. Vooral vanaf de rechterkant blijven de troepen van Vrancken, zelf natuurlijk eveneens een cruciale factor in het succes, de ene kans na de andere creëren. Zo zit Muñoz aan twee assists: Carstensen maakt zijn borst al nat. De efficiëntie laat bijwijlen wel nog wat te wensen over. Misschien kan de terugkeer van Paul Onuachu, stilaan weer volledig fit, daarbij straks een handje helpen. Zondag in Zulte Waregem is Cyriel Dessers, die tot op het eind zijn professionele plichten bleef vervullen, er alvast niet meer bij. Zijn overstap naar US Cremonense is helemaal in kannen en kruiken.
Een aderlating voor Vrancken, want de spits was goed op dreef. Afwachten of Onuachu al klaar is voor de strijd, én of ook hij straks niet alsnog andere oorden opzoekt. Vorige zomer bleef de Gouden Schoen tegen alle verwachtingen in op post, deze keer beweegt er weinig rond zijn persoon. Net zoals bij Ito, Thorstvedt en Lucumi, voor wie Genk wel nog het onderste uit de kan tracht te slepen, maakten de Limburgers ongetwijfeld evenwel duidelijke afspraken met de boomlange goalgetter. Voor een prikje mag hij niet vertrekken, maar mocht het juiste bod op tafel komen kan het ineens vlug gaan. Mede daarom werkt De Condé, die weliswaar ook vol in jonkie Andras Nemeth gelooft, naar verluidt aan een tijdelijke reünie met Ally Samatta. Met het oog op de toekomst zou voorts de jonge Victory Beniangba op komst zijn.
DE JOJO VAN DE CONDÉ
Andermaal een Nigeriaanse spits, na eerder Onuachu, Dessers – die internationaal de kleuren van The Super Eagles verdedigt – en de zonet gedumpte Iké Ugbo. Hoezo, niet telkens in de vertrouwde vijver vissen? Hoe dan ook had Genk de voorbije weken zelfs Onuachu, waarmee behalve de gebruikelijke creatieve drietand dus ook nog eens hun speerpunt ontbrak, niet nodig om tegenstanders haar wil op te leggen. Met na Essevee opeenvolgend Cercle Brugge, Seraing en een streekderby in eigen huis tegen STVV op het programma oogt het schema tot het einde van de zomermercato gunstig. De vorige jaren liep men in de Cegeka Arena steevast al vroeg achter de feiten aan, zorgt Vrancken dit keer voor een betere start? Zonder belasting van Europees voetbal kan het dan wel eens een mooi seizoen worden.
In de tussentijd werpt De Condé zijn lijn uit. Ito, Thorstvedt en Dessers brachten opgeteld ruim 26 miljoen op, centen waarmee het Head of Football de stille ambities kracht kan bijzetten. "Het doel blijft prijzen winnen", zegt hij zelf. Het geld gaat daarom wel niet per se naar direct inzetbare opvolgers. Hoewel er sowieso een winger en spits bij komen, en Castro en Galarza op termijn hun prijskaartje moeten rechtvaardigen, heeft Genk die namelijk al in huis. Nagenoeg pure winst dus, althans indien Trésor, Paintsil en El Khannouss de huidige lijn doortrekken. Als jonge Belgen en buitenlanders met doorverkoopwaarde passen zij in de visie van De Condé, al bewezen die eerste twee opnieuw dat zulke spelers vaak pas na verloop van tijd renderen. Het zorgt mee voor de wisselvallige resultaten van de afgelopen jaren, met een vijfde, eerste, zevende, tweede en vijfde plaats in de stand. Is de jojo nu terug op weg naar boven? De touwtjes lijken alleszins in goede handen.
AD
LEES OOK: Vijandige vete met Tzolis? Fossey doet boekje open
