Arne Decraene
Als blijk van respect mocht hij op de eerste speeldag als titularis opdraven, maar ook onder Carl Hoefkens dreigt Ruud Vormer dit seizoen hoogstens een bijrol te vervullen bij Club Brugge. In het openingsduel tegen KRC Genk draaide Blauw-Zwart alvast meteen beter zonder haar aanvoerder. Tekende hij zo opnieuw zijn eigen doodvonnis?
Philippe Clement vatte de voorbije campagne eveneens nog aan met Vormer in zijn typeploeg, Alfred Schreuder trachtte zijn landgenoot later in ere te herstellen. Beide coaches ontdekten gaandeweg echter dat de 34-jarige Nederlander stilaan een zwakke schakel werd op het middenveld. Als nummer acht kreeg hij de ruimtes niet meer belopen, op de zes bleek voor het evenwicht in het elftal – zeker in topmatchen – meer defensieve stabiliteit nodig. Ondanks zijn status en staat van verdienste in Jan Breydel werd Vormer zowel door Clement als Schreuder daarom enigszins opzij geschoven. Een knoop die, hoewel Clement het harder te verduren kreeg, vooral die laatste kordaat doorhakte.
BIJDRAGE BEPERKT
Nieuw seizoen, nieuwe trainer, nieuwe kansen. Afgelopen zondag stond Vormer gewoon weer aan als vanouds de aftrap bij Club, in zijn vertrouwde rol als rechterhand van Hans Vanaken. De verbinding tussen verdediging en aanval verzorgen lukt nog altijd vrij aardig, want het voetballen is de voormalige Gouden Schoen uiteraard niet verleerd. Al was zijn bijdrage ook op dat vlak eerder beperkt. Een uur lang legde de landskampioen nauwelijks een geslaagde combinatie op de mat, in de eerste helft was het al lang blij wanneer het eens onder de druk van de bezoekers uitgeraakte. Bovendien leverden ook zijn stilstaande fases, doorgaans toch een kenmerkend wapen, geen enkel gevaar op.
Op de typische runs van weleer, toen hij op de rechterkant voor diepgang zorgde, zit dan weer al een tijdje een pak minder snee. Anders dan in de Supercup kwam Vormer tegen Genk tot slot zelf nooit in positie om te scoren. In balbezit bleek zijn meerwaarde dus beperkt, zonder het leer in Brugse rangen haast onbestaande. De aanjager van vroeger is verdwenen, de snelheid en duelkracht afgebot. Vormer probeert nog wel om vol overgave terug te sprinten, jongere tegenstanders bijbenen zit er simpelweg niet meer in. Zo moest hij na doordekken van Éder Balanta de rol lossen op Mike Trésor toen hij Genk oververdiend op voorsprong zette. De 1-1 tussenstand aan de rust was al erg gevleid.
VORMER OUT, NIELSEN IN
Het sein voor Club om, onder impuls van een gretige Ferran Jutgla, een versnelling hoger te schakelen. De gelijkmaker van Vanaken, traditioneel traag op toerental en dus evenmin in staat om Vormer zijn gebreken te verhullen, kwam niet helemaal uit de lucht gevallen. Toch stond kersvers topaanwinst Casper Nielsen op dat moment reeds klaar om in te vallen. Onder luidt gejuich ging de vervanging door zoals voorzien: Vormer out, Nielsen in. Een definitieve wissel van de wacht? Vanaf dan, met op links tevens Eduard Sobol in plaats van de matige Bjorn Meijer, liep het alleszins heel wat vlotter. Dat zag ook Hoefkens, die na afloop tevreden was over de aanvalsgolven in dat laatste halfuur.
Niet dat Nielsen zo goed inviel. De bedrijvige Deen maakte een nogal nerveuze en overenthousiaste indruk, maar deed zonder bal wel precies wat van hem verwacht wordt. Voorin dook hij in de gaten met zijn slimme loopacties, op de Limburgse tegenaanvallen was hij telkens als een van de eersten terug. Met een aantal slordig uitgespeelde counters konden de bezoekers dankzij de grotere ruimtes af en toe dan wel nog eens dreigen, de angel was eruit. Nielsen deed op die manier direct denken aan Vormer in zijn hoogdagen, of Mats Rits vorig seizoen. Eens hij terugkeert uit de ziekenboeg worden de plekjes op het middenveld, waar Balanta prima inviel voor Noah Mbamba, nog duurder.
LEERMEESTERS
De jonge controleur was het kind van de rekening na de eerste helft, toen Genk makkelijk doorheen de Brugse defensie wandelde. Al kon hij er natuurlijk ook niet aan doen dat Brandon Mechele op lemen benen stond te verdedigen tegen Cyriel Dessers. Gelukkig was er Simon Mignolet, samen met Andreas Skov Olsen matchwinnaar. Hoefkens nam het monument evenwel in bescherming door hem te laten staan. Net zoals Vormer, die dus evenmin met alle zonden overladen mag worden maar even later dan toch baan moest ruimen. Dat zijn ploegmaats in de jacht naar de zege pas nadien het juiste ritme te pakken kregen, zowel op offensief als defensief gebied, pleit niet bepaald voor zijn zaak.
In topwedstrijden schiet Vormer tegenwoordig helaas tekort: na zondag trekt Hoefkens vermoedelijk dezelfde conclusies als zijn leermeesters. Kort na aankomst was het te vroeg om Nielsen de voorkeur te gunnen, maar pakweg in de Champions League staat hij straks ongetwijfeld aan de aftrap. Zelfs van zodra Rits weer fit is komt Vormer niettemin nog van pas in de Brugse kern. Niet alleen als leider in de kleedkamer, eveneens óp het veld – waar de Nederlander naar eigen zeggen nog wat wil werken voor zijn centen. Daar krijgt hij wellicht de kans toe tegen de iets mindere goden in onze competitie, vooral voor of na Europese opdrachten. Op het middenveld kan hij alvast overal uit de voeten.
CLUB NXT
Vormer niet langer als partner, maar als back-up van Vanaken? Het zou zomaar kunnen. Het respect voor het icoon is alleszins immens in Westkapelle, de gevoelens wederzijds. Vormer steekt niet onder stoelen of banken dat hij zijn carrière liefst afsluit bij Club en er vervolgens een andere rol opneemt, iets wat Blauw-Zwart zelf ook best ziet zitten. Tegelijk vindt hij het te vroeg om vrede te nemen met een zitje op de bank. Binnen een jaar staan er alweer contractbesprekingen op het programma, mogelijk na opnieuw een seizoen met minder speeltijd dan gehoopt. Naar verluidt zitten alle partijen min of meer op dezelfde lijn over het heden, tegen dan moeten ook de toekomstplannen duidelijk worden. Wie weet biedt een dubbelfunctie als speler-trainer bij Club NXT wel de ideale oplossing?
AD
