De vreugdetaferelen in Kortrijk spraken boekdelen: Anderlecht is maar wat blij dat het straks van de partij is in de Champions Play-Offs. Een prijs heeft Paars-Wit nog niet te pakken, daartoe krijgt het maandag een eerste kans, maar met tevens de bekerfinale in het vooruitzicht loert een Europees ticket alvast om de hoek. Vanuit de bestuurskamer kijkt Wouter Vandenhaute dan ook tevreden toe. In de tussentijd rust de voorzitter echter niet op zijn lauweren. Integendeel.
Na de kwalificatie voor de top vier benadrukte Peter Verbeke nogmaals de nood aan Europees voetbal in het Lotto Park, al moet de CEO gelet op de vroege exit tegen Vitesse van vorige zomer nu ook niet overdrijven. Toch kan Anderlecht alleen op die manier spelers overtuigen om te komen, én in het geval van sterkhouders als Sergio Gomez, Yari Verschaeren en wie weet zelfs Joshua Zirkzee ook te blijven. Daarnaast is er uiteraard het financiële aspect. Hoewel de Brusselaars stilaan aan de beterhand lijken, blijft het van essentieel belang om stappen voorwaarts te zetten in het herstelproces. De centen van de UEFA zijn dus meer dan welkom, en zouden vooral voor Verbeke zelf handig van pas komen.
"BELACHELIJK VEEL"
Net als Vincent Kompany legde hij recent opnieuw de klemtoon op het beperkte budget waarmee Anderlecht de voorbije jaren aan de slag moest. Vorige zomer bleek er weliswaar reeds iets meer mogelijk, de CEO kijkt reikhalzend uit naar de dag dat de vinger van de knip mag. Tot dan blijft zorgvuldig omspringen met elke euro de boodschap. De inkomsten in de mate van het mogelijke maximaal benutten dus, en terwijl verder snoeien in de overbodige uitgaven. Anderlecht zeult al voldoende overtollige ballast mee uit het verleden, laat staan dat het zich nog meer onnodige kosten op de nek wil halen. Toch dreigt dat volgens Vandenhaute, die nauwlettend mee waakt over de kassa, binnenkort te gebeuren.
Twee weken geleden, een vijftal dagen voor de Paars-Witte beloften zich verzekerden van hun plek in 1B, dropte hij immers een bommetje. Plots klonk het dat Anderlecht de voorwaarden om de U23 daar te laten deelnemen wil herzien. Daarbij blijkt vooral het inschrijvingsgeld van ruim één miljoen euro een doorn in het oog. "Belachelijk veel", dixit Vandenhaute, naar verluidt gesteund door enkele collega's bij andere clubs. Wellicht gaat het dan om het noodlijdende Standard, voor wie de inspanning ondanks de nieuwe investeerders eveneens een stevige slok op de borrel betekent. Genk en Club Brugge, dat vorig jaar al kennismaakte met het klappen van de zweep, kunnen het zich gerust permitteren.
WOUTER DE BOEKHOUDER
Vandenhaute ging zelfs zover om te suggereren dat RSCA niet zomaar zou betalen. Hoewel het slechts om blufpoker zou gaan forse taal, die haaks staat op wat Kompany al een heel seizoen lang verkondigt. Hij pleit namelijk vurig voor meer dan 18 spelers op het wedstrijdblad, opdat jongeren zoals Marco Kana wat vaker aan de bak kunnen komen. Of zelfs zónder het veld te betreden waardevolle ervaring opdoen. "Die beslissing is financieel ingegeven", aldus de coach, alluderend op de extra winstpremies die anders moeten worden uitgedeeld. "Maar als we boekhouders laten beslissen, mogen we straks nog maar twee man op de bank zetten. Terwijl je dat als een investering in de jeugd moet zien."
Een investering waar Vandenhaute zich dus vragen bij stelt, althans wat het stallen van de U23 in 1B betreft. Nochtans moet het niveau van de Belgische talenten zo worden opgekrikt, zodat zij later meer geld in het laatje brengen. Een win-winsituatie waarbij de gespendeerde miljoenen zichzelf in mum van tijd terugverdienen, zo gelooft ook Kompany. Tel daarbij de eventuele ticketinkomsten – de jonkies van Paars-Wit zullen hun matchen eveneens in het Lotto Park afwerken –, het motto In Youth We Trust én de zogenaamde solidariteitspremie die Anderlecht na de coronacrisis afdwong, en de houding van hun preses oogt ietwat hypocriet. Al kan hij natuurlijk altijd een andere mening zijn toegedaan.
RIGIDE REGELS
Waarom uit Vandenhaute echter nu pas zijn bedenkingen, lang nadat het ter compensatie van de volwaardige tweedeklassers op een akkoord werd gegooid? Bovendien zet het langs hun kant de deur open voor lobbywerk tegen de geplande en voor hen nadelige aanpassingen aan het competitieformat. Hopelijk weet kersvers Pro League-CEO Lorin Parys, die reeds een vette kluif heeft aan het Beerschot-dossier, waar hij aan begonnen is. Het thema omtrent de beloftenploegen in 1B zal alvast vrij vlug weer op zijn bord terechtkomen, want momenteel bestaan er nog geen garanties dat het experiment na volgend seizoen nog wordt voortgezet. Ook daarom is Vandenhaute niet helemaal overtuigd.
Behalve het financiële aspect stelt Anderlecht ook de reglementering over welke spelers al dan niet in actie mogen komen aan de kaak. Die geraakte zopas bekend, en blijkt ongeveer even rigide als toen Club NXT eenmalig als stoplap werd gebruikt. Vooreerst moet twee derde van de wedstrijdselectie uit Belgen of in België opgeleide spelers bestaan. Tenslotte moet de vroegere integratie in het profvoetbal vooral de ontwikkeling van onze eigen jongeren ten goede komen. De leeftijdslimiet ligt logischerwijs op 23 jaar, alleen doelmannen mogen nog twee jaar ouder zijn. Geen uitzonderingen dus voor dure buitenlanders die uit de gratie zijn gevallen, of al dan niet na een blessure ritme willen opdoen.
KANA VS. MBAMBA
We denken dan aan Adrien Trebel voor de winterstop, of Jack Hendry bij Club Brugge nadien. Hoewel het inderdaad niet de bedoeling lijkt dat dit soort anciens wekelijks aantreden in 1B, in tegenstelling tot pakweg Kristian Arnstad of Daniel Pérez, hoopt Anderlecht hier wellicht op iets meer flexibiliteit. Een nog groter struikelblok is evenwel de beperking op het aantal optredens bij het eerste elftal, of concreter hoe vaak een jonkie al titularis was. Het plafond bedraagt hier 15 basisplaatsen, 20 stuks voor spelers jonger dan 20 jaar. Uiteraard komen onder meer Yari Verschaeren, Charles De Ketelaere en Maarten Vandevoordt niet in aanmerking, maar ook diverse anderen vallen zo uit de boot.
Of toch bij Paars-Wit, waar tieners als Killian Sardella en Anouar Ait El Hadj – respectievelijk 29 en 24 keer aan de aftrap – reeds over teveel 'ervaring' beschikken. En dus anders dan hun leeftijdsgenoten bij Genk en Club Brugge, zoals Luca Oyen (10), Cisse Sandra (2) of Noah Mbamba (3), niet inzetbaar zijn. Een fikse handicap. In zekere zin worden zij zo bestraft voor hun premature vuurdoop bij de A-ploeg. Kana zit overigens aan 17 basisplaatsen. Vandaag kan Robin Veldman nog een beroep op hem doen, maar wat wanneer de polyvalente middenvelder de kaap middenin de campagne rondt? En in welke mate houdt Kompany zelf dan rekening met die grens bij zijn sportieve keuzes?
LES VAN CLUB NXT
Anderlecht koestert namelijk stiekem de ambitie om een pak beter te doen dan de schamele 13 puntjes die Club NXT vorig jaar sprokkelde in 1B. Tenslotte blijft Neerpede toch dé kweekvijver bij uitstek. Als statement zou het tellen, zeker indien ook Genk – op titelkoers bij de U21 – wordt afgetroefd. Gezien het aanstormend talent, met behalve onder andere Mario Stroeykens en Zeno Debast tal van momenteel minder bekende namen in de wachtkamer, mag dat zelfs zonder Kana en co geen probleem vormen. Aan de nóg jongere garde om hun kans te grijpen, al ondervond Club NXT dat een kern die te groen ziet achter de oren nefast kan zijn. Misschien heeft Vandenhaute dus een punt, en is een kleine nuance wel degelijk aan de orde. Minder strenge restricties, en/of de optie om af en toe een uitzondering toe te staan? Benieuwd of dat dan ook wat mag kosten.
