Bij afwezigheid van Tajon Buchanan verscheen Eduard Sobol zondag nog eens aan de aftrap tegen Beerschot. Hoewel de 26-jarige Oekraïner een meer dan degelijke prestatie afleverde op bezoek bij de hekkensluiter, lijken zijn dagen in Jan Breydel toch stilaan geteld. Per slot van rekening heeft Club Brugge met Bjorn Meijer naar verluidt een nieuwe linksachter in het vizier. Meteen ook een hint dat Alfred Schreuder het volgend seizoen over een andere boeg wil gooien?
Tenminste, indien de coach dan zelf nog aan het roer staat in Westkapelle. Die knoop wordt pas na de play-offs doorgehakt, maar met de recente reeks van 21 op 21 kocht Schreuder alvast krediet bij Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert. Na een vrij wankele start begint de mayonaise dan ook net op tijd te pakken, mede met dank aan winteraanwinsten Buchanan en vooral Andreas Skov Olsen. Zij bevolken tegenwoordig samen de flanken in Schreuder zijn bijzonder aanvallend ingestelde 3-5-2 formatie, een systeem dat men in Brugge sinds de passage van Ivan Leko natuurlijk maar al te goed kent. Nadien greep ook Philippe Clement er in zijn beginperiode een tijdje naar terug, een voorbeeld dat Schreuder nu dus volgt. Met twee offensieve wingers als fullbacks, de afgelopen weken hét succesrecept.
10 MILJOEN
Clinton Mata een rij naar achteren trekken was de logica zelve, want in een driemansdefensie is hij nog altijd op z'n best. Aan de overkant heeft Club met Federico Ricca, Eduard Sobol en Faitout Maouassa zo echter drie linksachters op overschot – al voelt Ricca zich eveneens beter in zijn sas achterin. Opgeteld kostte het trio ruim 10 miljoen, maar vandaag blijkt geen van hen te voldoen. De grootste tegenvaller is uiteraard Maouassa, met zijn prijskaartje van vier miljoen ook de prijzigste flop. Zijn rol lijkt na negen anonieme optredens reeds uitgespeeld. Dan hadden Ricca, die tot dusver 53 keer in actie kwam, en vooral Sobol toch een grotere impact. Die laatste was onder Clement zelfs goed voor drie goals en 13 assists in 95 duels. De voorbije maanden verzeilde hij evenwel alsmaar meer op het achterplan.
Dat de landskampioen vorige zomer op zoek ging naar een alternatief, en zo uiteindelijk bij Maouassa terechtkwam, was al een teken aan de wand. Nochtans beleefde Sobol sinds 2019 tevens een aantal hoogtepunten bij Club, en bewees hij meermaals het niveau wel aan te kunnen. Anderzijds waren er ook enkele mindere momenten die in het collectieve geheugen gegrift staan, en het sowieso al broze vertrouwen – zowel van als in de ondergewaardeerde linksback – sterk beschadigden. Daarom stond Sobol, die alom de meningen verdeelt, steevast ter discussie. Ook intern, zo bleek dus met de komst van Maouassa. Hoewel de dure Fransman ver beneden de verwachtingen bleef, leek Sobol daarmee definitief vaste titularis af. Voor zover hij ooit een onbetwiste basisplaats kon claimen althans.
KNELPUNTPOSITIE
Feit is alleszins dat de Oekraïner, auteur van een stevige vormdip voor nieuwjaar, nog geen indruk wist te maken op Schreuder. Afgelopen weekend stond hij pas voor de vierde keer aan de aftrap, telkens om te depanneren voor Buchanan. Als invaller kwam de linkspoot af en toe zowaar zelfs op de rechterkant terecht. Op links trekt Schreuder wanneer mogelijk echter vol de kaart van Buchanan, nochtans aangetrokken als rechtsbuiten. Een geslaagde zet. De 23-jarige Canadees schittert weliswaar iets minder dan Skov Olsen aan de overzijde, maar trekt zich defensief wel prima uit de slag én zorgt voor de benodigde impulsen voorin. Dreiging die Sobol, Maouassa en Ricca niet kunnen creëren. De drie linksbacks vallen zo stuk voor stuk uit de boot, die laatste twee zelfs wekelijks naast de wedstrijdkern.
De oplossing kwam met Buchanan dus uit verrassende hoek. Toch zet Mannaert zijn zoektocht naarstig voort, met Meijer als nieuwste toptarget. De 19-jarige Nederlander brak de voorbije maanden helemaal door bij Groningen en belandde zo op de radar van meerdere ploegen, waaronder ook Blauw-Zwart. Dat legde naar verluidt zelfs reeds een openingsbod van 3,5 miljoen neer, Groningen verlangt anderhalf miljoen meer. Geen onoverkomelijk verschil, al zou Meijer op die manier wel meteen zijn op kant geschoven voorgangers aftroeven. De druk om de zogezegde knelpuntpositie – een ietwat overdreven term gezien de bijwijlen meer dan behoorlijke prestaties van Sobol – eindelijk in te vullen zou er hoegenaamd niet minder op worden. Op het eerste gezicht lijkt Meijer gelukkig wel geknipt voor de job.
HAND VAN SCHREUDER
Ondanks zijn imposant figuur is de 1m90 grote krachtpatser een echte flankspeler, die graag naar voren trekt. Al doet hij met één doelpunt en drie assists in 17 wedstrijden niet echt beter dan Sobol. Toch staat Meijer bij onze noorderburen gekend als een offensief ingestelde linksachter, die tevens een linie hoger uit de voeten kan. Het ideale profiel dus voor Club, al lijkt het niet de bedoeling om hem volgend seizoen als fullback te gebruiken. In plaats van de concurrentie met Buchanan aan te moeten gaan, wil Schreuder hen immers wellicht samen in de ploeg proberen te passen. Dat kan dan eventueel door opnieuw om te schakelen naar een klassieke 4-3-3, het systeem dat toch nog steeds zijn persoonlijke voorkeur wegdraagt. Per slot van rekening blijft de Nederlander een leerling van de Hollandse school.
Schreuder is evenwel een flexibele en tactisch polyvalente trainer, die snel in de gaten had dat de Brugse selectie een andere aanpak vereiste. Net zoals hij eerder bij Hoffenheim durfde afstappen van de veldbezetting die tijdens zijn periode bij FC Twente nog heilig was. Mits een verlengd verblijf krijgt hij met het oog op volgend seizoen echter ongetwijfeld meer inspraak, zeker nu Sargis Adamyan een voltreffer blijkt. Wie weet met een landgenoot als volgende transfer, al lonkt Club uiteraard wel vaker naar de Nederlandse markt. Een connectie die na het vertrek van Noa Lang, Bas Dost en misschien zelfs Ruud Vormer – vrijdag nog eens aan de aftrap – intact blijft? Met tevens Charles De Ketelaere op weg naar de exit is er ook in het aanvallend compartiment alvast heel wat werk aan de winkel.
MEIJER VS SOBOL
Op de flanken zit het met Buchanan en Skov Olsen alleszins gebeiteld. Hoewel beiden vandaag al hoge toppen scheren, komen zij als pure wingers mogelijk evenwel nog beter uit de verf. Terug naar een 4-3-3 dus, met als prioriteit een echte nummer negen om hen voorin te vergezellen? De vermeende interesse in Meijer kan in dat kader best kloppen. Ondanks hun vrij gelijkaardig profiel, met fysieke troeven, tactische discipline en goede voeten als voornaamste kwaliteiten, moet hij links achterin dan een upgrade vormen ten opzichte van Sobol. Zo zou de tweevoudig Jong Oranje-international defensief minder steken laten vallen, én over een betere voorzet beschikken. Afhankelijk van het type spits waar Mannaert op mikt een serieus pluspunt. Bovenal hoopt Club op meer constante in zijn prestaties.
Inzetten op een onervaren jonkie lijkt dan een riskante gok, maar Meijer past tevens in het kraam van potentiële goudhaantjes die op termijn geld kunnen opleveren. Net zoals Maouassa dat eigenlijk moest doen. Momenteel staat hij dus bovenaan de verlanglijst, maar mocht het dossier in het water vallen zal de landskampioen ook nu niet aarzelen om het geweer van schouder te veranderen. Sobol blijkt namelijk definitief gewogen en te licht bevonden, wat daarom niet betekent dat hij prompt mag beschikken. De aimabele allemansvriend kan gerust aan boord blijven als waardevolle kracht in de breedte. Voor Ricca moet daarentegen een oplossing worden gezocht, ook Maouassa kan zijn kastje alweer leegmaken. Een nieuwe linksachter lijkt straks hoe dan ook op komst. Is het niet Meijer, dan wel iemand anders.
LANG OUT, MEIJER IN
Bijgevolg ziet het ernaar uit dat de huidige 3-5-2, al dan niet tijdelijk, terug begraven wordt. En dus weer ingeruild voor Clement zijn geliefkoosde 4-3-3. Schreuder trok de voorbije maanden meermaals dezelfde conclusies als zijn voorganger, al hield hij wat de veldbezetting betreft voorlopig wel voet bij stuk. Louter bij gebrek aan een geschikte linksback? Voor het overige zijn achterin – net zoals hoger op het veld – alle ingrediënten alvast aanwezig om opnieuw te switchen. Nu ligt de nadruk vanzelfsprekend op het veroveren van een derde landstitel op rij, en lijkt het niet aangewezen om de boel in allerhaast om te gooien. Nadien zou het ons echter niet verbazen mocht Schreuder op tactisch gebied een bocht van 180 graden maken. Lang out, Meijer in: het zou komende zomer zomaar kunnen.
