Op bezoek bij PAOK Saloniki hoopt AA Gent donderdagavond een eerste stap te zetten richting de kwartfinale van de Conference League. Na vier clean sheets in de groepsfase van dat toernooi rekent Hein Vanhaezebrouck daarvoor meer dan ooit op zijn Afrikaanse muur achterin, die sinds nieuwjaar nóg minder weggeeft. Met dank aan Jordan Torunarigha, een tijdelijke kracht die de Buffalo's maar wat graag langer aan boord willen houden. Tenminste, indien het budget het toelaat.
Terwijl hoger op het veld Tarik Tissoudali, Laurent Depoitre en Vadis Odjidja met alle aandacht gaan lopen, staat de verdediging van AA Gent tegenwoordig als een huis. Opvallend, want de voorbije seizoenen werd het gebrek aan stabiliteit achterin vaak aangestipt als een van de voornaamste pijnpunten in de Ghelamco Arena. Een manco dat dus met succes werd gecorrigeerd, onder meer door vorige zomer 3,5 miljoen op tafel te leggen voor Joseph Okumu. De 24-jarige Keniaan ontpopte zich in mum van tijd tot een absolute sterkhouder in Vanhaezebrouck zijn gekende driemansdefensie. Aanvankelijk vooral aan de zijde van Michael Ngadeu, terug helemaal de oude, en Andreas Hanche-Olsen – wiens aankoopsom van minder dan een miljoen een jaartje eerder eveneens een koopje lijkt.
NU AL ONMISBAAR
Samen met Sinan Bolat, intussen vervangen door Davy Roef, hield het trio voor nieuwjaar acht keer de nul in de competitie. Toch moest Hanche-Olsen sindsdien wijken voor Torunarigha. Niet per se omdat die eerste een aantal steekjes liet vallen, wél omdat de enige winteraanwinst meteen dusdanig indruk wist te maken. Bij zijn debuut op het veld van Club Brugge, toen de bekerfinalist reeds een voorproefje gaf van wat later nog komen zou, leek het alsof de 24-jarige Duitser van Nigeriaanse origine al jaren meedraaide. Nochtans vertoefde hij toen nog maar een week in ons land. Vanhaezebrouck kreeg zo op de valreep alsnog het vers bloed in de verdediging waar hij om smeekte. Tot dan had de coach enkel Bruno Godeau, die doorgaans weliswaar niet teleurstelt wanneer hij moet opdraven, achter de hand.
Een bijzonder dunne spoeling dus, die dringend nood had aan een injectie. Toch leken Michel Louwagie en co in januari lange tijd op hun lauweren te rusten, tot plots Torunarigha uit de mouw werd geschud. Hij blijkt allerminst louter de versterking in de breedte die iedereen had verwacht. Integendeel: de huurling van Hertha Berlijn is nu al onmisbaar voor Vanhaezebrouck. Omwille van zijn tekort aan ritme en blessuregeschiedenis wou de trainer rustig aan doen met zijn nieuwste speeltje, maar het plan om hem mondjesmaat te brengen mocht snel de prullenbak in. Zo kreeg Torunarigha een paar dagen voor de bekerclash in Brugge rust tegen Standard, maar moest hij na de pauze toch mee de bakens helpen verzetten. Het was een van vier wedstrijden op rij, beker inclusief, waarin AA Gent recent de nul hield.
HANCHE-OLSEN OUT
Een reeks waar Jelle Vossen vorig weekend een einde aan maakte. Ook met Roef in plaats van Bolat onder de lat trekt AA Gent de lijn van de eerste seizoenshelft dus gewoon door. In 30 competitieduels slikte het nu 28 tegengoals, alleen Union (24) doet beter, en ook in de Croky Cup en Conference League bleven de netten meestal schoon. Samen hielden Roef en Bolat over alle competities heen dit seizoen 21 keer de nul in 47 matchen. Een knappe balans, die dus niet enkel aan beide doelmannen te wijten valt. Noch aan de defensie overigens, want de andere linies dragen eveneens hun steentje bij. Toch springen vooral de individuele prestaties van Okumu en Torunarigha steevast in het oog. Snelheid, kracht, lengte, onverzettelijkheid, intelligentie, goede voeten: het duo tongtwisters heeft het allemaal.
Meer nog dan Ngadeu, met zijn 3.384 speelminuten wel dé marathonman in het huidige type-elftal. De enige veldspeler die vaker in actie kwam dan de Kameroense rots in de branding is … Hanche-Olsen. Des te frappanter dus dat Torunarigha de Noor, zelf bezig aan een meer dan degelijke campagne, direct uit de ploeg wist te spelen. Een van de verklaringen is uiteraard zijn linkerbeen. Voor zijn komst was Godeau, kwalitatief toch minder dan zijn concurrenten, de enige linksvoetige centrumverdediger in de kern. Nu is er een beter alternatief voorhanden, waardoor Okumu op rechts kan postvatten. Bovenop zijn eigen bijdrage een handig meegenomen bonus. Na nog geen 400 minuten in Gentse loondienst, met daarin amper twee tegentreffers, vormt Torunarigha dan ook duidelijk reeds een meerwaarde.
BEPERKT BUDGET
Meer dan waar Vanhaezebrouck om vroeg toen hij zijn defensie in de breedte wou stofferen. Daar strikten de Buffalo's met Okumu en Torunarigha in de laatste twee mercato's achtereenvolgens dus twee topaanwinsten. Eindelijk een keuze voor kwaliteit boven kwantiteit – het was in het verleden wel eens anders. Een passend antwoord op het nijpend lek achterin ook, al zou dat liedje helaas wel eens van korte duur kunnen zijn. Tenslotte dwong AA Gent geen aankoopoptie af op de krachtpatser, in wie Hertha naar verluidt nog gelooft. Het was op zich al een kleine stunt dat de bekerfinalist Torunarigha überhaupt kon lenen. De gewezen jeugdinternational kwam op jonge leeftijd 81 keer in actie voor de Bundesliga-club en nam afgelopen zomer zelfs nog met de Duitse U23 deel aan de Olympische Spelen.
Voor zijn blessureleed werd hem dan ook een grote toekomst voorspeld, wat we gezien zijn mix van fysieke en voetballende troeven graag geloven, en zijn marktwaarde op 13 miljoen geschat. Geen spek naar de bek van Louwagie, die geregeld benadrukt hoe AA Gent door het gebrek aan kapitaalkrachtige investeerders de economische klappen van de coronacrisis moeizaam verteert. Al helpt het natuurlijk ook niet dat de recordsom die het incasseerde voor Jonathan David door ramen en deuren werd gegooid. In de haast om zijn titeldroom nog eens waar te maken verlegde Ivan De Witte na die mijlpaal zijn grenzen, met een hoop dure miscasts als resultaat. Ondanks de karrenvracht aan nieuwkomers ging de vinger daarom vorige zomer weer enigszins op de knip, en lag de focus terug op goedkopere targets.
WENS VAN NGADEU
Alleen voor Okumu tastten de Gentenaren dieper in de buidel, een investering die ze zich allerminst beklagen. In januari gaf men in de Ghelamco Arena vervolgens zelfs geen enkele euro uit, en dat terwijl de Buffalo's als enige Belgische club nog op drie fronten actief waren – en Vanhaezebrouck bijgevolg wel meer verse krachten kon gebruiken. Of hoe de bekerfinalist, die tevens nog volop in de race ligt voor de Champions Play Offs, amper anderhalf jaar nadat de kassa rinkelde voor David de tol betaalt voor haar mislukte transferbeleid sindsdien. De eenzame huurling in januari bleek daarentegen wel een schot in de roos. Hoewel het moeilijk te rijmen valt met de benodigde besparingen op het budget, lijkt wedden op minder doch betere en soms dus ook net iets duurdere paarden voortaan het devies.
In dat opzicht lijkt Torunarigha alvast de moeite waard. Zijn huidige marktwaarde bedraagt nog 'slechts' vijf miljoen, minder dan wat AA Gent voor Nurio Fortuna neertelde. Bovendien loopt zijn contract in Berlijn medio 2023 af. Misschien dus toch maar de zakken uitschrapen op zoek gaan naar de laatste centen? Als het van Ngadeu afhangt hoeven Louwagie en De Witte niet te twijfelen. "Jordan is een superspeler. Ik hoop dat hij ook volgend seizoen kan blijven", klinkt het in Het Nieuwsblad. Een goede afloop in de bekerfinale tegen Anderlecht, en wie weet nadien nog een vervolg in de play-offs, zou de slaagkansen van het dossier samen met een geslaagd parcours in het verdere verloop van de Conference League alleszins een fikse boost kunnen geven. Zowel qua prestige als op financieel vlak.
