Jannick Lanckriet
Lorenzo Staelens is nog steeds een naam als een klok in de Belgische voetbalgeschiedenis. De gewezen verdediger en middenvelder speelde maar liefst negen jaar bij Club Brugge, drie jaar bij Anderlecht, won in die periode vijf titels en drie bekers en een Gouden Schoen in 1999 en verzamelde ook nog eens 70 caps voor de Rode Duivels. De voorbije jaren was hij echter uit beeld verdwenen in ons land.
Na het einde van zijn spelerscarrière vervulde Staelens verschillende functies. Hij was hoofdtrainer bij Moeskroen en Eendracht Aalst, vervolgens technisch directeur bij KV Kortrijk, assistent bij Roeselare en Cercle Brugge, hoofdcoach bij Cercle en Ingelmunster, assistent bij Moeskroen en KV Kortrijk, hoofdtrainer bij Knokke en als laatste assistent bij Lokeren. Na zijn ontslag daar eind 2019 bleef het echter stil.
Nu duikt Staelens weer op, zij het in Nederland. Hij is sinds kort aan de slag als hoofdtrainer van HSV Hoek, een club die in de Derde Divisie uitkomt. Dat is het vierde niveau in Nederland. Hoek ligt dicht bij de Belgische grens, niet ver van West- en Oost-Vlaanderen en heeft traditioneel heel wat Belgische spelers in zijn rangen. Dat is ook dit seizoen het geval met onder meer Griffin De Vroe (ex-Lokeren), Gertjan Martens (ex-KVO) en Niels De Pauw (ex-Waasland-Beveren).
BUITENLANDSE EIGENAARS
"Het wordt steeds moeilijker om in het Belgische profvoetbal aan de bak te komen", verklaart Staelens zijn verrassende keuze bij NOS. "Er zijn veel buitenlandse investeerders die, ook wel logisch, hun eigen trainers en staf meenemen. Ik heb dan ook een normale baan genomen, van negen tot vijf. Ik ben commercieel vertegenwoordiger van een bouwfirma. In de avonden drie keer trainen en spelen op zaterdag is ideaal voor mij. En vergis u niet, Hoek is altijd een grote naam bij ons in West-Vlaanderen geweest. Mijn manager Eric Tetaert is hier ook trainer geweest en wist van de problemen hier. Dus zo is de link gelegd."
