Met nog 20 speeldagen te gaan is het reguliere gedeelte van de Jupiler Pro League bijna halfweg. De interlandbreak biedt dan ook een ideale gelegenheid om nog eens een tussentijdse balans op te maken. De komende dagen nemen we meer bepaald de zomertransfers van de Belgische topclubs onder de loep. Welke aanwinsten voldoen aan de verwachtingen of overtreffen die zelfs, en wie stelt tot dusver teleur? Met vandaag: Royal Antwerp FC.
Het stamnummer één finishte vorig seizoen op de derde plek, waarmee het terug een stap voorwaarts zette. In de race richting het hoogste schavot kan het echter niet snel genoeg gaan voor Paul Gheysens, die daarom voor het eerst écht in de buidel tastte. In totaal verwelkomde de Great Old niet minder dan 13 (!) nieuwkomers. Wederom transformeerde de Bosuil dus in een duiventil. Zo lang mogelijk meedoen op drie fronten was de ambitie, maar helaas: de beker ging al vliegen, in de Europa League balanceert Antwerp op de rand van de uitschakeling. De eveneens nieuwe coach Brian Priske kwam zo reeds onder druk te staan, ook omdat het niveau in de competitie niet denderend is. Desalniettemin parkeert de Deen zijn team na 14 speeldagen op de tweede plaats, vóór alle andere titelpretendenten.
3 VOOR DE PRIJS VAN 1
Ondanks het afscheid van Luciano D'Onofrio veranderde er op het eerste gezicht dus vrij weinig ten opzichte van de vorige zomermercato's. Behalve dan dat sportieve baas ad-interim Sven Jaecues veel minder draalde tot aan de deadline om aan zijn huiswerk te beginnen, en amper een beroep deed op huurlingen of gratis opportuniteiten – stokpaardjes van Gheysens zijn vroegere rechterhand. Wel ging hij zowel op inkomend als uitgaand vlak even naarstig aan de slag. Zoals dat de voorbije jaren wel vaker het geval was, zwaaide Antwerp tenslotte weer een resem sterkhouders en wisselopties uit. Voor hun opvolgers ging het, onder impuls van de voorzitter zijn gulle bui, dit keer volledig all-in. Op alle posities een stevige dubbele bezetting, zonder duidelijke pikorde tussen titularissen en back-ups, was het doel.
Diep in de punt werd alvast niets aan het toeval overgelaten, met maar liefst drie nieuwe spitsen om Dieumerci Mbokani te doen vergeten. De vroegste vogel blijkt tot hiertoe de voornaamste voltreffer. Michael Frey (27), vorig jaar al trefzeker bij Waasland-Beveren, overtreft met 14 competitiegoals alle verwachtingen. Academisch oogt het niet altijd bij de topschutter, maar zijn transfersom van twee miljoen heeft hij intussen toch reeds ruimschoots terugbetaald. Vooralsnog wint de Zwitser dan ook gemakkelijk het pleit van Ally Samatta en Johannes Eggestein, opgeteld goed voor ongeveer evenveel speelminuten. Antwerp zorgde voor een fikse verrassing door de ex-kampioenenmaker van Genk op Deadline Day te lenen van Fenerbahçe. Even leek het alsof D'Onofrio toch nog aan de knoppen zat.
KORTE & LANGE TERMIJN
In de Europa League bewees Samatta met twee doelpunten al zijn meerwaarde, maar voor het overige trof hij louter in de verloren bekermatch tegen Westerlo raak. Drie goals in 855 minuten: niet bepaald de productie die Gheysens had ingecalculeerd. In de competitie staat de 28-jarige Tanzaniaan nog steeds droog, zijn laatste basisplaats dateert van eind september – op de flank nota bene. Logisch gelet op de bloedvorm van Frey, al had Antwerp ongetwijfeld toch gehoopt dat het duo meer complementair zou zijn. Per slot van rekening mikte het met de enige huurling vooral op de korte termijn, en worden de kansen om te roteren straks alsmaar schaarser. Samatta deelt zijn plek buiten de schijnwerpers met Eggestein, die nog een pak minder aan de bak komt. Sinds oktober verzamelde hij slechts 18 minuten.
Leren kan het wispelturig toptalent intussen van Radja Nainggolan, met wie Antwerp twee weken voor de komst van Samatta een nog veel grotere stunt verwezenlijkte. Sindsdien haalde de ex-Rode Duivel vooral naast het veld de krantenkoppen, maar een periode in de ziekenboeg deed hem schijnbaar deugd. Stilaan lijkt Il Ninja, tegen Anderlecht voor de vierde keer 90 minuten tussen de lijnen, klaar om de Great Old bij de hand te nemen. Nu nog werken aan zijn statistieken, na 836 minuten nog altijd een nul over de hele lijn. Zijn fors loon kon hij zo voorlopig niet rechtvaardigen, maar niemand die eraan twijfelt dat de 33-jarige middenvelder binnenkort zijn duivels ontbindt. Nainggolan is trouwens niet de enige nieuwkomer die al in de lappenmand lag. Daar passeerden zowat alle aanwinsten reeds de revue.
Zo ook Alhassan Yusuf, de opvolger van Martin Hongla. Grote schoenen die hij deels door blessureleed nog niet naar behoren kon vullen. Nochtans wist de 21-jarige Nigeriaan bijwijlen wel al te bekoren als controleur naast Birger Verstraete, net als reservedoelman Ortwin De Wolf definitief in huis gehaald. Indien fit staat Yusuf, goed voor één doelpunt en één assist in 801 minuten, alleszins steevast aan de aftrap. Benieuwd of dat nog het geval zal zijn wanneer aanvoerder Faris Haroun weer terugkeert op het middenveld, waar de plaatsen met ook nog Pieter Gerkens in de mix dan bijzonder duur worden. Toch zien we de kleine kuitenbijter gerust zijn mannetje staan tussen al dat geweld. Al zette Antwerp in september wel uitgerekend tijdens zijn afwezigheid een reeks van vijf overwinningen op een rij neer.
GEDAANTEWISSEL ACHTERIN
Hoewel het stamnummer één meer dan bij Eggestein op een directe impact rekent, die het met mate dus ook al kreeg, houdt Yusuf met zijn al even bescheiden aankoopbedrag eveneens erg weinig risico in. Centraal achterin mocht het dan net iets meer kosten. Zo telde Antwerp 3,5 miljoen neer voor Bjorn Engels (27), nog een oude bekende en grote naam die zo in het kraam van D'Onofrio had gepast. Fysieke perikelen, hoe kan het ook anders, hinderden zijn start op de Bosuil. De rijzige verdediger met goede voetjes sprokkelde daardoor nog maar 626 minuten bij mekaar, maar kwam de voorbije weken met onder meer een doelpunt tegen Club Brugge wel sterk voor de dag. Samen met Abdoulaye Seck, uiteindelijk alsnog aan boord gebleven, vormt hij centraal achterin een mogelijk onverzettelijk duo.
Omdat verder nog Dylan Batubinsika, Maxime Le Marchand en Jérémy Gélin hun kastjes leegmaakten, vervoegden ook Dinis Almeida en Dorian Dessoleil de rangen. Die eerste heeft van alle aanwinsten het op drie na meeste minuten (1.061) op de teller, en deed het als gratis versterking een tijdje dus beter dan verwacht. Tot hij toch te veel foutjes begon te maken. Desalniettemin bleek de 26-jarige Portugees reeds een waardige wisseloptie. Dan moet de lat voor Dessoleil hoger liggen. De 29-jarige linkspoot, voor 2,5 miljoen weggeplukt bij Charleroi, vormde even een tandem met Almeida maar lijkt nu vierde – of zelfs vijfde, afhankelijk van De Laet zijn positie – keuze centraal in de defensie. De vraagtekens bij zijn overstap kort voor de deadline zijn er bijgevolg niet bepaald minder op geworden. Integendeel.
TEGENVALLERS OP DE FLANKEN
Links achterin moet Sam Vines (22) dan weer op zijn eentje het vertrek van Simen Jukleröd en Jordan Lukaku opvangen. Dat hij nog maar 716 minuten in actie kwam, valt dan ook louter aan een blessure te wijten. Vooralsnog maakt de Amerikaan een vrij matige indruk, maar voor Priske zit er dus weinig anders op dan op hem te vertrouwen. Aan de overkant zijn er met De Laet en Aurélio Buta een pak meer alternatieven voorhanden. Slecht nieuws voor Jelle Bataille, die van alle nieuwkomers na Frey nochtans al het meeste minuten (1.166) vergaarde. Helaas ging de 22-jarige rechtsachter, die net als Vines een tweetal miljoen kostte, meermaals in de fout. Ook zijn offensieve input blijft met slechts één assist veel te beperkt. Sinds de terugkeer van Engels en Seck verdrong De Laet hem naar de bank. Een tegenvaller.
Qua prijs-kwaliteitsverhouding geldt dat tevens voor Michel-Ange Balikwisha de laatste van vijf binnenlandse transfers. Om het 20-jarig toptalent af te snoepen van Club Brugge, schreef Antwerp aan Standard zelfs vijf miljoen over. Een clubrecord, maar meer dan twee assists in 675 minuten bracht het nog niet op. Hoewel blessures opnieuw voor een stuk de verklaring bieden, doet zelfs zijn voorganger Manuel Benson – terug van weggeweest – beter. Een bonus die de Great Old goed kan gebruiken, want na zijn prima begin valt ook Viktor Fischer (27) tegen. Eén goal en vijf assists in 1.114 minuten volstaan niet voor de verhoopte dirigent, wiens flitsen er alsmaar minder uitkomen. Daarom belandde hij zopas voor de tweede maal op de bank. Afwachten of de Deen net als vorige keer terugslaat. Afgeschreven is hij allerminst.
ZEVEN OP DERTIEN
Anderhalf miljoen lijkt wel plots geen koopje meer, al scheurt het stamnummer één uiteraard evenmin haar broek. Wellicht was het een bewuste keuze om de investeringen te spreiden, maar hopelijk levert het geen collectie middelmaat op. Iets van kwantiteit en kwaliteit. In totaal gaf men op de Bosuil alleszins een slordige 20 miljoen uit, de aankoopoptie van Verstraete niet meegeteld. Maar liefst 11 van de 15 duurste aanwinsten uit de clubgeschiedenis streken er zo afgelopen zomer neer. Een ongezien offensief, dat weliswaar niet per se meteen integraal haar vruchten moest afwerpen. In de transferpolitiek post-D'Onofrio is er tenslotte meer aandacht voor het evenwicht tussen jeugd (Dwomoh, Balikwisha, Vines, Eggestein, Yusuf, Bataille) en ervaring (Nainggolan, Dessoleil, Samatta, Engels, Fischer, Almeida, Frey).
Oog voor de korte én lange termijn dus, al leert de reputatie van Gheysens ons toch dat die eerste doelstelling primeert. Zeker nu hij zijn portefeuille opentrok om letterlijk een volledig elftal in huis te halen. De preses wapende zijn kern zo helaas nodeloos voor drie fronten, waardoor Priske straks met een luxeprobleem zit. Met enkel nog de competitie, waar de Great Old overigens vijf van haar aanwinsten oppikte, zal niet iedereen aan de bak komen. Benieuwd of Jaecques dan geduld koestert en stabiliteit predikt, dan wel volgende zomer aan een zoveelste make-over begint. Nainggolan, Frey en Engels lijken alvast in staat om Antwerp een nieuw gezicht te geven, van de jonge garde staan Balikwisha, Vines en Yusuf al vast in de typeploeg. Met eventueel ook nog Fischer mogen zo toch een zevental nieuwkomers, ofwel zowat de helft, zich titularis noemen. Hoewel het voor de rest nog te is vroeg om een oordeel te vellen, lijkt dat momenteel een gepast rapport.
