Vorig seizoen was Kemar Roofe de aanvalsleider bij RSC Anderlecht, dit jaar is Lukas Nmecha het Paars-Witte speerpunt. Hoewel Roofe vaak verguisd en bekritiseerd werd, was hij op het offensief vlak toch bepalend voor Sporting. Qua doelpuntenregelmaat en -efficiëntie deed hij zelfs beter dan Nmecha tegenwoordig ...

6 MILJOEN VOOR 1 JAAR

In de zomer van 2019 kon RSC Anderlecht nog inkomende transfers afronden in de grootorde van zes miljoen euro. Zorgeloos bijna. Kemar Roofe moest de ideale spits worden in het systeem van Vincent Kompany, die de Jamaicaanse Engelsman bijna eigenhandig naar de club haalde. Roofe verdiende zelf ook zeer goed zijn brood in Brussel. Naargelang de bron streek hij jaarlijks 1,7 miljoen euro tot 2 à 2,5 miljoen euro op. Een royaal salaris, zoals dat dan heet. Vandaag zou dat alleszins niet meer mogelijk zijn in het Lotto Park.



Kemar Roofe werd op 6 augustus 2019 officieel voorgesteld als de nieuwe spits van RSC Anderlecht. Al snel werd hij omschreven als een bescheiden versie van de Argentijnse klasbak Sergio Aguero.  In de ogen van de toenmalige speler-inspirator Kompany moest Roofe op het niveau van Anderlecht dezelfde meerwaarde brengen zoals Aguero bij Manchester City. Maar die verwachtingen bleken uiteindelijk té hooggespannen. Eén jaar later zwaaide de Belgische recordkampioen Roofe alweer uit. Via een achterpoortje.

GERED DOOR RANGERS 

In ruil voor die transfersom van 6 miljoen euro, en een hoog jaarsalaris, kreeg Anderlecht 6 doelpunten in 13 competitiewedstrijden terug – wat op zich zeker geen verkeerde doelpuntenfrequentie is. Anderzijds werd Kemar Roofe ook aangetrokken op basis van zijn voetballend vermogen. Roofe is een speler voor de korte combinatie en hij moest zorgen voor een vlotte balcirculatie omdat het Paars-Witte spel in het verleden wat te steriel bleek. Roofe viel op in positieve zin door zijn infiltraties en looplijnen. Maar écht het grote verschil maken, dat deed hij niet vaak.

De ondertussen 28-jarige Kemar Roofe acteerde bij Anderlecht zelden op een topniveau, want hij lag namelijk meer dan de helft van dat seizoen in de lappenmand. Toch lukte Roofe alsnog 0,44 doelpunt per 90 minuten, waarmee hij één van vlotst scorende spelers was uit de Jupiler Pro League. Maar toch bleven zijn prestaties op het veld vraagtekens oproepen, en kwam er zelfs interne als externe kritiek. Van de nummer één in de spitsen-hiërarchie bij Anderlecht werd er meer verwacht. Veel meer. 



Kemar Roofe kon de buitenwereld niet overtuigen en ook op Neerpede waren de meningen verdeeld. Een vlucht uit Anderlecht was de meest logische oplossing en dat werd na één jaar al een keiharde realiteit. Kemar Roofe verkopen was een broodnodige (financiële) deal voor Sporting, zoveel is ondertussen duidelijk. Rangers FC overtuigde de grootverdiener om Anderlecht te verlaten, en het betaalde nog vijf miljoen euro als transfersom. Een onverhoopt hoog bedrag dat zelfs nog aangevuld kan worden via allerhande bonussen. 

ROOFE OUT, NMECHA IN 

In de voorbije zomer loste Lukas Nmecha zijn voorganger Kemar Roofe af als nieuwe aanvalsleider van RSC Anderlecht. Net zoals Roofe kwam ook Nmecha er op voorspraak van Vincent Kompany, die dit seizoen als coach volledig – en solo – de sportieve touwtjes in handen houdt. Dankzij - onder andere – de goede banden tussen Kompany en Manchester City, slaagde Anderlecht erin om Nmecha voor één seizoen te huren. Aan een betaalbare prijs, dat was ook belangrijk.

De verkoop van Kemar Roofe en het huren van Lukas Nmecha zorgde bij Anderlecht voor cruciale financiële ademruimte. Maar ook op het sportief vlak betekende deze wissel van wacht geen slechte zaak. Eén van de spelonderdelen waarin hij Nmecha het meest uitblinkt is bijvoorbeeld het wegdraaien met de man in de rug. Ook zijn snelheid, diepgang en beweeglijkheid behoren tot de sterke punten van Nmecha, die duidelijk meer op een verdediging weegt dan Roofe.



Door het gebrek aan offensieve kwaliteit draagt Lukas Nmecha dit seizoen de ganse aanvalslinie van RSC Anderlecht zowat op zijn eentje. De 22-jarige spits presteert op een aanzienlijk hoger niveau dan zijn collega's Abdoulay Diaby en Mohammed Dauda. En in die optiek is Nmecha zelfs onmisbaar voor Anderlecht. Maar anderzijds blijkt hij wel geen echte doelpuntenmachine te zijn. De aanvaller scoorde dit seizoen bijvoorbeeld voorlopig amper vijf veldgoals.

NMECHA SCOORT VLOTTER DAN ROOFE 

Lukas Nmecha scoorde in de huidige jaargang van de Jupiler Pro League in totaal 13 doelpunten, waarvan er wel 8 stuks vanop de stip kwamen. Die 13 doelpunten lukte de Duitse belofte-international in 2.488 speelminuten, waardoor Nmecha tot een gemiddelde komt van 0,47 doelpunt per 90 minuten. Dat is een mooie frequentie, waarmee hij de 14de regelmatigste centrumspits is in de Belgische competitie. Met 0,47 doelpunt per 90 minuten doet Nmecha ook beter dan Kemar Roofe vorig jaar, die toen 0,44 doelpunt per 90 minuten haalde.



Lukas Nmecha scoort bij Anderlecht dus iets vlotter dan Kemar Roofe, ook al betreft het slechts een minimaal onderling verschil. Maar om Nmecha te omschrijven als een grotere killer of goaltjesdief dan Roofe, is toch ook wel een brug te ver. Nmecha is namelijk allerminst een afwerker pur sang - voor zijn 13 treffers bij Anderlecht scoorde Nmecha bij VfL Wolfsburg, Middlesbrough FC en Preston North End amper 3 doelpunten in 69 wedstrijden – waarbij we wel moeten nuanceren dat de Duitse belofte-international bij Sporting erg weinig kansrijke passes ontvangt van zijn ploegmaats.

ROOFE OVERTREFT NMECHA  

Als we de penaltydoelpunten van Kemar Roofe en Lukas Nmecha aftrekken van hun doelpuntengemiddeldes bij Anderlecht, dan blijkt de huidige spits van Rangers FC toch heel wat regelmatiger te scoren dan Nmecha. Zonder penalty's raakt Nmecha amper aan 0,18 doelpunt per 90 minuten, wat een zorgwekkend gemiddelde is als pure centrumspits. Bij Roofe lag dat gemiddelde gevoelig hoger op 0,29 doelpunt per 90 minuten. Qua veldgoals vond de Jamaicaanse Engelsman vorig seizoen dus veel vlotter de weg naar het doel dan Nmecha dit jaar.

Bovendien was Kemar Roofe heel wat efficiënter in de box dan Lukas Nmecha. Roofe zette 20 procent van zijn doelkansen om in een effectief doelpunt. Bij Nmecha ligt die ratio iets lager met 16 procent, zijn acht penaltydoelpunten incluis. Zonder zijn acht gelukte strafschoppen zou die efficiëntie bij Nmecha dus nog heel wat lager liggen. De vele penaltygoals verbloemen als het ware de grote werkpunten van Nmecha: regelmatig én efficiënt scoren.



Achteraf bekeken is het uiteraard makkelijk praten. Hoewel Kemar Roofe de meningen verdeelde bij Anderlecht, en iedereen tegenwoordig hoog oploopt met Lukas Nmecha, de Jamaicaanse Engelsman presteerde wel regelmatig en efficiënt voor het doel. En laat dit euvel net het grote probleem zijn in de huidige ploeg van Anderlecht. In de strijd om play-off 1 kan zelfs één (doel)punt voor een wereld van verschil zorgen.