Slechte resultaten, supporters die zich laten horen, een crisisberaad. John van den Brom vertoeft in slechte papieren bij KRC Genk. Al deze signalen wijzen erop dat het Genkse clubbestuur serieus twijfelt over de toekomst van de Nederlander. In het voorbije decennia overleefde geen enkele Genk-coach de huidige situatie waarin Van den Brom zich tegenwoordig bevindt.

DRIE BELANGRIJKE INDICATOREN

KRC Genk zit in een vormdip. En wat voor één. Het rapport van John van den Brom in de laatste negen competitiematchen is ronduit dramatisch: 5 op 27. In de voorbije tien jaar overleefde geen enkele Genk-coach onder druk zo'n cijfers. Sterker nog. Zijn voorgangers Mario Been, Emilio Ferrera, Alex McLeish, Peter Maes, Albert Stuivenberg, Felice Mazzu en Hannes Wolf haalden zowaar nog betere resultaten tijdens hun laatste negen competitiematchen bij de club.

Het clubbestuur zat maandagavond alvast samen om de toekomst van John van den Brom te bespreken, en dat betekent allerminst een goed teken voor de huidige Genk-trainer. Wie de voorgeschiedenis bij de club een beetje kent, die weet alvast dat zo'n conclaaf het begin van het einde zal inluiden van Van den Brom in Genk. In het verleden was dergelijke crisisvergadering meestal het voorteken van een nakend trainersontslag. Voorlopig lijkt zijn vel dus gered, vooral omdat de club het niet opportuun vindt om al een vierde coach aan te stellen in één seizoen. Maar daarmee is de storm nog niet gaan liggen. 



De tegenvallende resultaten en het crisisberaad zijn sterke indicatoren die erop wijzen dat de positie van John van den Brom wel erg wankel is. Daarnaast is ook de ontevredenheid van de achterban een belangrijk signaal betreffende de gemoedstoestand bij Genk. Na de recente nederlaag tegen Beerschot VA uitten tientallen Genk-fans namelijk hun boosheid aan de Luminus Arena. De boodschap: de fans eisen betere resultaten.

De combinatie van deze drie sterke signalen – slechte resultaten, crisisberaad en onvrede bij de supporters – wijzen daarom sterk op een nakend ontslag van John van den Brom. Binnenkort, of aan het seizoenseinde. Of dat ook de ideale oplossing is voor de malaise bij de club, dat is een ander verhaal. Het is echter wel een feit dat Genk genoeg precedenten kent in een gelijkaardige situatie, waardoor Van den Brom wellicht ook zelf al de bui voelt hangen.

MARIO BEEN: 6 op 27

Mario Been stond als KRC Genk-coach voor verzorgd voetbal, een goede opbouw en offensief georiënteerde impulsen: a match made in heaven. Been won met Genk de Beker van België en hij overwinterde ook twee keer in Europa. Maar het belangrijkste doel van de toenmalige titelverdediger was de nationale competitie, en daarin liep het heel wat minder. Ondanks de langdurige tegenvallende resultaten toonde Genk veel geduld, maar uiteindelijk bleek een ontslag toch onvermijdelijk. De hoofdreden zou onder meer een vertroebelde relatie met de spelers geweest zijn, maar per slot van rekening behaalde Been amper 6 op 27 in zijn laatste negen competitiematchen. En da's maar één punt meer dan John van den Brom momenteel. 



EMILIO FERRERA: 10 op 27

Pierre Denier omschreef Emilio Ferrera als één van de hardst werkende trainers van KRC Genk. Maar tegelijk was de tacticus ook één van de minst langst zittende coaches. Ferrera's vernieuwende trainingsmethodes oogstten grote lof binnen de club, maar zijn people-management was niet van datzelfde hoge niveau. Hij liet zijn assistenten Denier en Hans Visser vooral communiceren met zijn spelers, waardoor er eigenlijk nooit een juiste klik kwam tussen de coach en zijn spelersgroep. Het lot van Ferrera werd ietwat verrassend bezegeld na amper één speeldag in het seizoen 2014-2015. Die beslissing viel er na … een crisisvergadering op vraag van de raad van beheer. 



ALEX MCLEISH: 21 op 27

De enige KRC Genk-trainer in deze lijst die niet rechtstreeks op de keien werd gezet. Na één seizoen hield Alex McLeish de eer namelijk aan zichzelf, hoewel de interne druk bij Genk de Schot toch in die bewuste richting had geduwd. McLeish besloot al in maart, toen de competitie zich nog in een volle ontplooiing bevond, om zijn aflopend contract niet te verlengen. Door de opeenstapeling van slechte resultaten probeerde Dimitri de Condé de Schot ook niet te overreden om alsnog te blijven. McLeish behaalde bij Genk uiteindelijk geen enkele prijs en hij greep zelfs naast play off 1. In play off 2 werd McLeish ook al geen groepswinnaar in een poule met Zulte Waregem, Waasland-Beveren en KV Mechelen, ondanks een indrukwekkende eindsprint met 21 op 27.



PETER MAES: 11 op 27

Peter Maes beleefde bij KRC Genk een unicum. Voor het eerst in zijn trainerscarrière werd de Limburger op straat gezet. Na anderhalf seizoen, zonder enige prijs, hield het verhaal tussen Genk en zijn gedroomde coach al op. Maes realiseerde nochtans grotendeels wat er van initieel van hem verwacht werd. Hij hield schoon schip in de club, en hij bouwde tegelijk een ploeg voor de toekomst. Maar uiteindelijk wogen de slechte prestaties in de competitie nog zwaarder door. Na een 11 op 27 en een negende plaats, was het uiteindelijk over en out voor Maes. Analist en boezemvriend Johan Boskamp vond het ontslag van Maes een grote schande, vooral de timing was volgens hem erg vreemd. Ook vandaag is Genk in dubio of een nieuwe coach wel een garantie zou zijn voor beterschap.



ALBERT STUIVENBERG: 13 op 27

De fans liepen niet wild van het vertoonde voetbal onder Albert Stuivenberg. De tellingen van de toeschouwers in Luminus Arena lieten toen zelfs absolute diepterecords meten: amper 11.920 aanwezige fans in een thuismatch was bijvoorbeeld geen uitzondering. De Nederlandse coach liet zijn ploeg niet alleen slecht voetballen, de resultaten waren van diezelfde makelij. De combinatie van deze drie elementen zorgden voor een crisisoverleg van enkele uren door de leden van de raad van beheer. En dan was het enkel nog maar wachten vooraleer de club met een officieel communiqué op de proppen kwam. Stuivenberg vloog. Achteraf gezien was dit de enige juiste beslissing, en zeker als je weet wie zijn opvolger werd: Philippe Clement, de Genk-coach die in de voorbije tien jaar veruit het grootste krediet opbouwde bij club.



FELICE MAZZU: 11 op 27

Felice Mazzu werd gezien als de gedroomde opvolger van Philippe Clement, maar de Italo-Belg kwam nooit helemaal los bij KRC Genk. Mazzu had bovendien een loodzware opdracht in Limburg. Hij trad in de voetsporen Clement en bovendien verloor de ploeg zowat de helft van zijn kampioenenmakers. Dat grote kwaliteitsverlies bleek uiteindelijk te veel van het goede, en de grote druk werkte enigszins verlammend bij Mazzu. De Italo-Belg was precies niet meer dezelfde coach die in de voorbije jaren grote indruk maakte bij Sporting Charleroi. De chemie tussen Mazzu en de spelersgroep ontbrak, er was geen spektakel en de resultaten vielen dik tegen. Na een 11 op 27 in de Jupiler Pro League kreeg Mazzu uiteindelijk zijn C4.



HANNNES WOLF: 11 op 27

Ook voor Hannes Wolf betekende een 11 op 27 het einde van zijn passage bij KRC Genk. De Duitse laptoptrainer zat dit seizoen al langer op de wip, maar een pijnlijke 5-2 nederlaag tegen Beerschot VA bracht zijn ontslag in een stroomversnelling. Kort na die pandoering op het Kiel vond er al een directievergadering plaats over Wolfs toekomst bij de club. Dat scenario valt dus enigszins te vergelijken met de huidige situatie rond John van den Brom. Ook hij ging vorig weekend onderuit tegen Beerschot en vervolgens werd er maandagavond al een crisisberaad belegd: een kwestie van snel te schakelen? De voortekenen zijn van den Brom dus allerminst gunstig gezind, waardoor een ontslag nadrukkelijk in de lucht blijft hangen. Op naar een negende Genks trainersontslag in tien jaar tijd? Die kans bestaat nog altijd.