In Youth We Trust. De veelbesproken slogan leek even verleden tijd in het Lotto Park, maar tegen KV Oostende trok Anderlecht dinsdag toch weer vol de kaart van de jeugd. Met succes, want ondanks het nodige bibbergeld ging Paars-Wit dit keer niet kopje onder in de slotfase. Het resultaat is een zes op zes, waarmee de Brusselaars in het spoor blijven van de top vier. En straks mogelijk enkele broodnodige miljoenen binnenrijven.
The Process is terug. Deels althans, want hoewel hij het zelf niet met zoveel woorden wil zeggen heeft Vincent Kompany zijn fixatie op balbezit tijdelijk begraven. Ook voor de rode kaart van Lucas Lissens hield KVO het leer immers vaker in haar rangen, al was het Anderlecht dat de beste kansen afdwong. Zonder bezoekende doelman David Hubert in een schietkraam te plaatsen weliswaar. Toch stond de zakelijke prestatie, nog niet overweldigend doch hoopgevend, in schril contrast met de naïeve manier waarop Kompany zijn troepen in het begin van de vorige campagne – toen nog als speler-inspirator, met Simon Davies als stroman – liet voetballen. Een duidelijke stap dus in zijn ontwikkeling als coach.
JONG PER DEFINITIE
Wél een spiegelbeeld van de aanpak die het teruggekeerde clubicoon toen hanteerde: de gemiddelde leeftijd van zijn basisploeg. Die bedroeg dit keer amper 21,5 lentes, met de 25-jarige doelman Timon Wellenreuther als ancien. Een nieuw laagterecord dit seizoen, uiteraard ook enigszins ingegeven door diverse omstandigheden bij de meer ervaren jongens. Zo stonden Matt Miazga, Josh Cullen, Hendrik Van Crombrugge, Percy Tau, Elias Cobbaut en Adrien Trebel geblesseerd aan kant, terwijl onder andere Zakaria Bakkali, topaankoop Mustapha Bundu en de ingevallen Kemar Lawrence (voorlopig) simpelweg tekort schieten. Binnen welke categorie Derrick Luckassen, Peter Zulj en Landry Dimata passen, is niet geheel duidelijk. Hoe dan ook blijft ervaring voor de meesten van hen eveneens een vrij soepel begrip.
Cullen, Cobbaut, Bakkali, Bundu en Dimata moeten immers allen zelf nog steeds 25 kaarsjes uitblazen. Met uitzondering van de gebuisde Ognjen Vranjes telt de Paars-Witte kern zelfs niemand die de grens van 30 reeds is gepasseerd. Kompany moet dus haast per definitie wekelijks een jeugdig elftal de wei insturen, zeker wanneer behalve Wellenreuther en Lawrence letterlijk iedereen ouder dan 25 jaar niet beschikbaar is. Al gaat dat in het geval van Vranjes, Bubacarr Sanneh en Antonio Milic, en mogelijk ook Luckassen en Zulj, wel om een bewuste keuze. Door het uitvallen van Miazga en Cullen, die tegen Genk allebei tot de uitblinkers behoorden, was het echter misschien eenvoudiger geweest om op hen terug te vallen. In plaats daarvan dropte Kompany opnieuw twee producten uit Neerpede tussen de lijnen.
AS UIT NEERPEDE
Nochtans leken zij even ietwat naar het achterplan te zijn verschoven. Hoewel de Brusselaars dus altijd jong voor de dag bleven komen, lag de focus op Belgisch talent namelijk net iets lager. Ook nu was het trouwens huurling Lukas Nmecha die de hoofdrol opeiste en, samen met een flits van de verder weer vrij bleke Paul Mukairu, de wedstrijd besliste. De spits is met voorsprong de beste van het pak, maar zal aan het eind van de jaargang helaas wellicht niet te houden zijn en Anderlecht geen geld opbrengen. Wie op een dag wél in de voetsporen moeten treden van Jérémy Doku zijn Yari Verschaeren en Sambi Lokonga. Die eerste viel vorig weekend uit met een jammerlijke blessure, Lokonga drukte toen dan weer stevig zijn stempel. Een lijn die de 21-jarige middenvelder dinsdag doortrok tegen KV Oostende.
Het potentiële goudhaantje, die in het begin van het seizoen zelfs even naast de ploeg stond, legt zo eindelijk wat meer constante in zijn spel. De aanvoerdersband die hij tijdens Van Crombrugge zijn afwezigheid om de arm krijgt gespeld, doet hem dan ook schijnbaar deugd. Het zal de interesse uit het buitenland enkel ten goede komen, al zouden betere statistieken eveneens een handje helpen. Hoe dan ook maakte Kompany een juiste keuze door Lokonga te koppelen aan een kuitenbijter, van Trebel over Cullen tot nu Anouar Ait El Hadj. Bij zijn vorige optredens op de flank kon de tiener niet overtuigen, maar dinsdag bleek hij een waardevolle kracht op het middenveld. Met uitzondering van Vlap was de volledige as zo afkomstig uit Neerpede. Stel je voor mocht Verschaeren nog van de partij geweest zijn.
JACHPOT OP LOKONGA
Achterin kreeg Hannes Delcroix, die al weken sober en secuur loopt te verdedigen, tenslotte debutant Lucas Lissens naast zich. De 19-jarige verdediger volgde het voorbeeld van de linkspoot, tot het licht uitging en hij na een onbesuisde tackle richting kleedkamer werd gestuurd. Daarvoor was er nochtans geen vuiltje aan de lucht en leek het jeugdig elftal goed op weg om op volwassen wijze de 90 minuten vol te maken. De paniek sloeg evenwel pas echt toe na de domme aansluitingstreffer, een weggever van Wellenreuther en Bogdan Mykhaylichenko – uitgerekend twee van de meer 'ervaren' pionnen op het terrein. Toch rekende Kompany zich een paar minuten voor de rode kaart misschien tevens te snel rijk door Vlap te vervangen door Kristian Arnstad. Al kon hij die uitsluiting natuurlijk niet voorspellen.
Met een man minder kreeg de jonge Noor het in zijn eerste minuten sinds zijn basisplaats op bezoek bij Club Brugge, waar hij eveneens verzoop, desalniettemin opnieuw erg lastig. Wat dan meteen ook een negatief effect had op Lokonga. Meer dan een toekomstig koppel met de kapitein ad interim, lijkt Arnstad zo een eventuele opvolger voor hem te vormen. In die zin is het ideale scenario wellicht dat Lokonga zichzelf de komende weken en maanden volledig ontplooit, om dan voor de jackpot naar een topcompetitie te trekken. Een smak geld incasseren én een grootverdiener van de loonlijst schrappen: in het Lotto Park klinkt het vast als muziek in de oren. Zeker indien er dit keer eerst ook sportief ietwat geoogst wordt, met een Europees ticket – en de bijhorende inkomsten – als meest realistische ambitie.
AMUZU & DELCROIX
Dezelfde cirkel wordt hopelijk rondgemaakt met Francis Amuzu. Hij zat aan het begin van de campagne zelfs in de tribune, maar leverde nu voor de tweede keer in enkele dagen tijd een puike prestatie af. Weliswaar wederom zonder goal of assist, al is dat naar verluidt niet nodig om scouts hun aandacht te trekken met zijn snelheid. Nu nam Ciske zelfs tevens de stilstaande fases voor zijn rekening, mét meer dreiging dan Lokonga overigens. Hoewel het potentieel van de 21-jarige winger altijd net iets lager leek te liggen dan dat van zijn kameraden, tilt het vernieuwd vertrouwen van Kompany hem wie weet naar een constanter niveau. Tel daarbij het kwaliteitslabel van Neerpede, zopas nogmaals bevestigd door Alexis Saelemaekers en Sebastiaan Bornauw, en Amuzu kan zomaar nog een aardige duit opleveren.
Vanzelfsprekend telt ook het sportieve aspect, en zou het niet alleen om centen mogen draaien. Toch moet Anderlecht vandaag nu eenmaal aan de kassa denken, die zowel Lokonga als Amuzu dus hopelijk maximaal kunnen spijzen. Met de terugkeer van Cobbaut indachtig, probeert Paars-Wit mogelijk zelfs Delcroix ten gelde te maken. Het ijzer smeden wanneer het heet is zeg maar, want als kersvers Rode Duivel en met een contract dat afloopt in 2022 kan het ideale moment om te cashen zich aanbieden. Interesse zal er alvast voldoende zijn, een aantrekkelijk bod op tafel allicht ook. En dat voor iemand die eerder nog min of meer afgeschreven leek bij de Brusselaars. Of hoe het ongebreideld geloof van Kompany in de producten van eigen kweek Anderlecht aan enkele onverhoopte miljoenen kan helpen.
PUNTEN & CENTEN
Lokonga werd altijd getipt voor een toptransfer, maar dat Amuzu en Delcroix samen misschien meer in het laatje zullen brengen dan Bornauw en Saelemaekers had niemand durven dromen. Zoals sportief directeur Peter Verbeke kan beamen, moet er echter tevens spaarzaam worden omgesprongen met die inkomsten. Ook hier zet Kompany zijn club op de goede weg door te tonen dat jongens als El Hadj en Lissens net zo goed de rol van Zulj, Luckassen en dergelijke meer kunnen vervullen. Zonder puur in te zetten op zulke tieners, kan Anderlecht zich dus de moeite besparen om versterkingen in de breedte te zoeken of een beroep te doen op huurlingen die geen financiële meerwaarde vertegenwoordigen. En krijgt Verbeke zo de kans om met zijn sowieso beperkte budget nog iets gerichter te werk te gaan.
Tenslotte hoeft hij dankzij de jeugd niet voor elke vertrekker een vervanger in huis te halen. Zo hoopt Anderlecht voorin ondanks het nakende afscheid van Nmecha vast nog steeds Dimata van de hand te doen, met de momenteel uit beeld verdwenen Antoine Colassin die het gat moet vullen. Samen met Mohammed Dauda, die na het afscheid van Amuzu op de flank eveneens een alternatief vormt voor Bundu en Mukairu. Ook van Marco Kana, wiens spoor we helemaal bijster zijn, wordt nog steeds heel wat verwacht. Hij moet nu evenwel Killian Sardella voor zich dulden, die dinsdag na het harde verdict voor Lissens nog mocht invallen. In totaal kwam de teller met jongeren van eigen bodem zo op maar liefst zes stuks te staan. The Process leeft dus weer. En brengt ditmaal hopelijk zowel punten áls centen op.
