Het was een groot item in de Belgische voetbalpers. Kan bondscoach Roberto Martinez wel nog langer heen om de uitstekende prestaties van Ritchie De Laet? Nadat Sebastiaan Bornauw woensdag tegen Zwitserland voor de tweede maal in de fout ging bij de Rode Duivels, zou een potentiële selectie van De Laet nochtans een rationele en logische keuze zijn.
LOF VAN LEKO EN MARTINEZ
“Het is jammer voor de club, de fans en Ritchie zelf dat hij er niet bij is.” Antwerp-coach Ivan Leko nam geen blad voor de mond tijdens zijn obligatoir perspraatje vorige week. “Hij zou niet misstaan in de driemansdefensie van Roberto Martinez.” De naam van Ritchie De Laet als kandidaat-Rode Duivel werd in de afgelopen weken opvallend vaak naar voren gebracht door de Belgische media. Driewerf helaas voor Leko en De Laet. Voor het drieluik tegen Zwitserland, Engeland en Denemarken had de Spaanse bondscoach in zijn oorspronkelijk 32-koppige selectie echter geen ruimte voor de sterkhouder van Antwerp FC. Voorlopig dus nog geen opvolger voor Rudi Smits, de laatste speler van The Great Old die in actie kwam voor de nationale ploeg.
“Zijn prestaties bij zijn club zijn indrukwekkend”, gaf Roberto Martinez toe tijdens zijn persconferentie voorafgaand op het vriendschappelijk duel tegen Zwitserland. “De Laet is een volwassen speler en is met zijn ervaring belangrijk. Maar op dit moment hebben we voor andere spelers gekozen. Het is wel een naam die we blijven volgen.” En dat zou alvast zo moeten zijn, gezien het feit dat De Laet tot één van de beste spelers behoort op zijn positie in de Jupiler Pro League. Nog even terug naar Ivan Leko. Of Ritchie De Laet het verdient om een Rode Duivel te worden? “Why not?”, verklaarde de Kroaat enkele weken terug. “Hij is misschien wel één van onze beste drie spelers van dit seizoen.” En da's niet gelogen.
ELF JAAR LATER
De reden waarom Roberto Martinez ervoor kiest om Ritchie De Laet niét te selecteren, terwijl hij net in een bloedvorm steekt, is er één van de toekomst. De Spanjaard opteert bewust voor een ideologie op de lange termijn, vooral door jongens op te roepen die nog beschikken over een ruime progressiemarge. Het is nu eenmaal de grote luxe waar ons voetballand momenteel in baadt. Maar ooit was het anders. De voormalige bondscoaches Aimé Anthuenis, Réne Vandereycken en Frank Vercauteren moesten het jarenlang zien te rooien zonder aanstormende jonge talenten. De voorgenoemde selectieheren beschikten over een beperkte keuze in hun selectie-aanbod en waren daarom aangewezen op de vorm van de dag waarin de Belgische voetballers zich bevonden. Het was de tijd dat Wim De Decker, Tom Caluwé, Nathan D'Haemers en Gill Swerts hun debuut vierden bij de Rode Duivels. Met alle respect voor de carrières en de personen zelf, maar op vandaag zou het viertal zeker niet in aanmerking komen voor een nationale A-cap.
In die periode was ook de twintigjarige Ritchie De Laet één van die spelers die destijds een status als Rode Duivel kon bewerkstelligen. In de weinig aansprekende Kirin Cup werkte de toenmalige verdediger van Manchester United twee interlands af tegen Chili en Japan. Het team van de Rode Duivels bestond destijds uit spelers genre Geoffrey Mujangi-Bia, Kevin Roelandts, Jelle Vossen en Faris Haroun. Elf jaar na datum, De Laet telt inmiddels 31 lentes, is het als geroutineerde voetballer veel moeilijker geworden om opnieuw een plaatsje te bemachtigen in de nationale ploeg. De laatste 'oudere' spelers die daarin slaagden waren Francky Vandendriessche (2003, 31 jaar), Roberto Bisconti (2004, 30 jaar), Jean-François Gillet (2009, 30 jaar) en Sammy Bossut (2014, 28 jaar).
Roberto Martinez heeft vandaag keuze te over uit kwalitatieve en jongere spelers, en het is enigszins ook logisch dat hij de volgende generatie Rode Duivels wil klaarstomen voor het grote werk. Maar in die optiek mogen ietwat oudere spelers die in bloedvorm steken zeker niet genegeerd worden. Op kwaliteit staat geen leeftijd, maar dat geldt in beide richtingen. Jonge spelers moeten kansen krijgen om zich verder te ontwikkelen en anderzijds moeten 'oudere' spelers ook beloond worden voor hun fraaie prestaties. En op basis daarvan zou Ritchie De Laet allerminst misstaan in de ruime selectie van Martinez, zoals ook Ivan Leko aangaf - maar naast de Kroaat trouwens nog verschillende analisten en waarnemers. Zelfs fans van andere clubs dan Antwerp FC zouden de dertiger geen derde cap misgunnen.
BORNAUW & DE LAET
Het zou tevens erg boeiend zijn om vast te stellen hoe Ritchie De Laet, als één van de betere verdedigers uit de Jupiler Pro League, zijn streng kan trekken op het internationale niveau. Tussen de lijnen onderscheidt de sterkhouder van The Great Old zich door een overvloed aan overgave, enthousiasme en het nooit lossen van zijn rechtstreekse tegenstander. En meermaals gooit ie er ook nog een ouderwetse en snedige Engelse tackle tegenaan. Door zijn enthousiaste en doorgedreven speelwijze doet De Laet ook wat bewegen bij zijn ploegmaats. Leading by example: hij neemt het team op sleeptouw. Door de combinatie van zijn kwaliteiten, leiderschapskwaliteiten en grinta zou Ritchie De Laet niet bepaald een verzwakking betekenen voor de nationale équipe, al was het maar om de ruime selectie te bemannen.
Bovendien haalt Ritchie De Laet dit seizoen bij Antwerp FC een enorm hoog niveau als linker centrale verdediger in een driemansdefensie, wat voor hem – als rechter flankverdediger van nature - overigens een nieuwe rol is. En laat dat nu net exact hetzelfde verdedigend systeem zijn dat Roberto Martinez momenteel hanteert bij de Rode Duivels. In de oefenpartij tegen Zwitserland woensdagavond bezette Sebastiaan Bornauw de positie van rechter centrale pion, maar net zoals tegen Ivoorkust liet de verdediger van 1. FC Köln opnieuw steken vallen. Verschillende media opperen dan ook dat interlands van dit niveau – het waren tegen Zwitserland en Ivoorkust nochtans 'maar' oefeninterlands – te vroeg komen voor Bornauw. Dat is zeker geen schande voor de 21-jarige verdediger, maar tegelijkertijd kan de vraag gesteld worden of Ritchie De Laet dan wel geen betere optie was geweest?
ZWICHT MARTINEZ?
Nochtans houdt Roberto Martinez nadrukkelijk de vinger aan de pols bij de clubs in de Jupiler Pro League, waar hij op geregelde basis te vinden is in de tribunes. En daar heeft hij de sterke prestaties van Ritchie De Laet uiteraard ook geconstateerd. “Het is een naam die we blijven volgen.” Op zijn positie als linker centrale verdediger schaart De Laet zich tot de absolute top onder de spelers op zijn positie. En dat zijn er ook niet meteen van de minste met Jhon Lucumi (KRC Genk), Simon Deli (Club Brugge), Kostas Laifis (Standard), Michel Ngadeu (AA Gent), Dorian Dessoleil (Sporting Charleroi) en Federico Ricca (Club Brugge) om er maar enkele op te noemen.
Slechts negen van zijn positionele collega's zijn namelijk nog meer efficiënt in de defensieve duels, al liggen de onderlinge verschillen in dat onderdeel erg dichtbij elkaar. Maar De Laet weet zich nog meer te onderscheiden door zijn ondersteuning aan het offensieve compartiment. Zijn sterkste punten, in vergelijking met de andere spelers op zijn positie, zijn het aantal acceleraties per wedstrijd met de bal aan de voet (tweede in de ranglijst), geslaagde voorzetten per wedstrijd (vijfde in de ranglijst), aantal voorwaartse passes per wedstrijd (vijfde in de ranglijst) en de algemene zuivere passing (vijfde in de ranglijst). Naast de positieve visuele constatering tijdens zijn afgehaspelde wedstrijden staven de cijfers en statistieken dus ook dat Ritchie De Laet één van de topverdedigers is van de Jupiler Pro League.
En uiteraard beperken de topprestaties van Ritchie De Laet zich niet enkel tot het Belgisch grondgebied. Hij was namelijk ook één van de architecten die de stuntzege tegen Tottenham Hotspur hielpen realiseren in de Europa League. Sterker nog, De Laet werd door verschillende media zelfs uitgeroepen als Man van de Match en ook over Het Kanaal was men onder de indruk van de oude bekende van het Britse voetbal. Het is duidelijk, zijn recente prestaties kunnen niet langer worden genegeerd door Roberto Martinez. En de bedenkelijke en ondermaatse prestatie van Sebastiaan Bornauw kan daarbij in het voordeel spelen van De Laet. Het wordt nu al uitkijken naar de volgende interlandbreak. Zal Martinez dan toch moeten zwichten?
