Club Brugge heeft iets goed te maken in Oostende. Niet omwille van de teleurstellende nederlaag tegen Borussia Dortmund van afgelopen woensdag, wel door de lamentabele vertoning tegen KV Mechelen een week geleden. In de competitie wacht de landskampioen zo nu al drie wedstrijden op een zege, met een twee op negen tegen Standard, OH Leuven en Malinwa. Een ondermaatse reeks die ze in Jan Breydel niet gewend zijn. De constante? Een beperkt aantal, of ronduit geen, speelminuten voor Emmanuel Dennis.
Zowel tegen OH Leuven als KV Mechelen bleef de 22-jarige Nigeriaan de hele match op de bank, in Luik kwam hij na de rust bij een 0-1 voorsprong de kleedkamer niet meer uit. In de eigen Jupiler Pro League deed Philippe Clement zo de voorbije 225 minuten geen beroep op de polyvalente aanvaller, die zowel op de flank als centraal voorin uit de voeten kan. De balans: drie doelpunten versus vijf tegengoals, met zeven verliespunten tot gevolg. Aan het begin van dit seizoen deed Dennis ook in de bekerblamage tegen Antwerp geen minuten op, net zomin als op speeldag drie in de nederlaag tegen Beerschot. Maar liefst tien van de 13 punten die Blauw-Zwart in deze jaargang reeds liet liggen, kwamen er zo zonder Dennis tussen de lijnen. Alleen op de openingsspeeldag tegen Charleroi ging hij mee ten onder, al was de onvoorspelbare dribbelkont toen wel veruit de beste man op het veld bij de zwakke thuisploeg.
HET GEMIS VAN DENNIS
Op dat moment krioelde het nog van de transfergeruchten rond zijn persoon, een mogelijke verklaring voor Clement zijn keuze om hem af en toe aan de kant te laten. Toch klonk het in die tijd al geregeld dat Dennis met een of ander kwaaltje kampte, vaak last aan de enkel na een trap tijdens de intensieve trainingen in het Belfius Basecamp. Nu valt zijn veelvuldige afwezigheid wellicht niet toevallig samen met het begin van de Champions League-campagne, waarin hij telkens aan de aftrap stond en steeds pas minder dan tien minuten voor het laatste fluitsignaal vervangen werd. Zowel in Luik, Leuven als tegen Mechelen behoorde de Mister Europe van Jan Breydel bovendien gewoon tot de wedstrijdkern. Van een blessure is dus hoegenaamd geen sprake, of alleszins niet van die orde dat hij niet kan spelen.
Wel zou het niet verbazen mocht er onder de radar toch wat aan de hand zijn. Al kan Clement, die een voorstander is van de wetenschappelijke aanpak, ook simpelweg van zijn medische staf het sein krijgen dat de werkdruk van Dennis gemanaged moet worden om te vermijden dat hij in het rood gaat. De flegmatieke aanvaller, die daardoor ondanks zijn noeste arbeid en professionele ingesteldheid hier en daar onterecht een bepaald label opgespeld krijgt, geeft zelf nochtans aan liever alles te spelen. Alleen blijkt dat helaas niet voor hem weggelegd. We zouden het bijna vergeten, maar de held van Bernabéu is intussen alweer bezig aan zijn vierde seizoen bij Blauw-Zwart. Vincent Mannaert pikte hem in de zomer van 2017 namelijk op amper 18-jarige leeftijd, voor net geen anderhalf miljoen, op in Oekraïne.
GEBREK AAN REGELMAAT
Dennis ging vlammend van start, met vier goals in zijn eerste drie competitieduels. Die lijn kon hij niet doortrekken, maar met zeven treffers en vijf assists in 30 matchen had de nieuwkomer uiteindelijk toch meteen een flink aandeel in de titel. Achteraf gezien was het tot dusver misschien wel zijn beste campagne in Brugse loondienst, tenminste op het gebied van inzetbaarheid – én efficiëntie trouwens. Ivan Leko gebruikte hem toen tenslotte vaak nog als invaller. Het jaar nadien vergaarde Dennis al meer minuten, in de afgelopen jaargang lag hij op schema om nog wat beter te doen. Ook zonder coronavirus zou de teller in de JPL echter op maximaal 31 partijen afklokken. Een gebrek aan regelmaat loopt dus als een rode draad door zijn verblijf in Jan Breydel, en dan niet enkel wat zijn keuzes op het veld betreft.
Sporadisch bleef Dennis louter om sportieve redenen aan de kant, af en toe was hij geschorst. 26 gele kaarten, slechts drie stuks minder dan zijn totaal aantal doelpunten, in 112 duels lijkt dan ook vrij veel voor een aanvaller. Het hoort bij zijn wispelturige en onberekenbare stijl, al blijft zijn discutabele rode kaart tegen AA Gent in 2019 tot op heden wel zijn enige uitsluiting. In die zin vormt het eigenzinnige vat aan schijnbewegingen dus geen risicofactor. Desalniettemin moest Club het vooral in eigen land omwille van diverse redenen geregeld zonder hem stellen. Van de 30 JPL-wedstrijden die Dennis nog betwistte in zijn eerste jaar, bleven er het volgende maar 26 over – waarvan amper 17 voor de play-offs. Vorig seizoen verscheen hij eveneens negen keer niet tussen de lijnen in de reguliere campagne.
PUNTEN ZONDER DENNIS
Op het eerste zicht kostte dat Club vrij weinig punten, al liet een dominant Blauw-Zwart toen natuurlijk sowieso nagenoeg niks liggen. Van de 17 verliespunten vielen er zes te noteren in de matchen zonder Dennis, ook in het gelijkspel tegen Genk en de enige nederlaag op bezoek bij Antwerp begon hij op de bank. Hoewel de Nigeriaan het tij als invaller niet kon keren, is de balans zo toch opvallend. Het jaar voordien springt nog meer in het oog. Na een prima optreden in de Champions League – waar hij dan nog niet, maar sinds vorig seizoen wél telkens op de afspraak is – tegen AS Monaco, belandde Dennis een maand in de lappenmand. Niet als enige, en de weken voordien was Club reeds enigszins aan het sputteren, maar in de daaropvolgende vijf duels konden de troepen van Leko slechts één keer winnen.
15 van de 34 verliespunten kwamen er dat jaar in wedstrijden zonder Dennis, nog eens vijf in matchen waarin hij louter mocht invallen. Ondanks zijn bescheiden persoonlijke statistieken, met 29 goals en 12 assists in 112 duels voor Club, spreken die cijfers dus boekdelen over zijn impact op het Brugse spel. Niet alleen in offensief opzicht, waar de soms wat zelfzuchtige opportunist zeker in een goede dag een gesel vormt voor elke verdediging. Ook op defensief vlak draagt hij dankzij de lessen van Leko immers een serieus steentje bij. Inspanningen die door velen worden onderschat, maar de aandachtige fans, ploegmaats én coaches danig appreciëren. Al vloeken zij zich net zo vaak verrot wanneer Dennis weer zijn oogkleppen opzet, het overzicht verliest en zich zonder succes aan onmogelijke acties blijft wagen.
VOORBEELD VAN DOKU
Het ongenoegen dat Leko destijds bijwijlen uitte over zijn tactische discipline behoort daarentegen tot het verleden, zelfs wanneer hij in balbezit een mindere dag heeft – wat hem uiteraard nog meermaals overkomt. Een pluim op de hoed van de Kroaat én Dennis zelf, die niet wegneemt dat diens beperkte statistieken een doorn in het oog blijven. Hier en daar klinkt het zelfs dat Club haar goudhaantje, voor wie het minstens 20 à 25 miljoen hoopt te vangen, daardoor voor een veel lager bedrag van de hand zal moeten doen. Indien de Bruggelingen er niet in slagen om zijn huidige verbintenis te verlengen, kan die vrees wel degelijk werkelijkheid worden. Volgende zomer gaat Dennis zijn laatste contractjaar in, doorgaans niet bepaald het moment waarop ploegen gretig met het grote geld komen aankloppen.
Zeker niet voor een aanvaller die amper één beslissende actie per 2,73 optredens optekent, zo luidt het dan, al valt dat misschien nog wel mee. Dennis doet daarmee bijvoorbeeld niet onder voor Jérémy Doku (2,85), die Anderlecht zopas 27 miljoen opleverde. Toegegeven, Doku is nog vijf jaar jonger, maar op straks 23-jarige leeftijd heeft ook Dennis nog heel wat progressiemarge. Bovendien beschikt hij over nog enkele troeven ten opzichte van de winger van Stade Rennes, die wel nóg sneller is – en als Rode Duivel natuurlijk een streep voor heeft. Dennis is op zijn beurt dan polyvalenter, fysiek sterker én heeft ervaring in de Champions League. Doku wordt op termijn allicht een betere speler. Voor wie het heden de voornaamste focus vormt, kan Dennis echter een waardevollere toevoeging aan de selectie vormen.
(GEEN) KEUZE VOOR CLEMENT
Een minder grote gok: het lijkt een eigenaardige stelling wanneer het over de dribbelkont gaat. Diens wisselvalligheid beperkt zich tenslotte niet alleen tot zijn acties op het veld, maar trekt zich door tot de vraag of hij überhaupt wel tussen de lijnen zal verschijnen. Onbetrouwbaar dus, maar daarom niet minder onmisbaar voor Blauw-Zwart. Hoewel de constante dreiging die Dennis brengt niet in concrete statistieken wordt vertaald, zijn de cijfers over winst en verlies namelijk duidelijk. Na dit weekend volgt er een interlandbreak, waarbij de Nigeriaan geen uitnodiging voor zijn thuisland in de bus kreeg. Pas nadien trekt Club naar Borussia Dortmund. Ter vrijwaring van de steile ambities in Europa, waar zijn aanwezigheid helemaal van cruciaal belang is, hoeft Clement hem aan de kust dus alvast niet te sparen.
De landskampioen gaf zonder Dennis een pak slaag aan Eupen en Zulte Waregem, in de simpele zege tegen Anderlecht deed hij ook slechts een kwartiertje mee. Het is dus niet alsof de Brugse kansen tegen KV Oostende staan of vallen met het chaotische enigma, die bij gebrek aan betere spitsen – een euvel dat zijn taak er niet gemakkelijker op maakt – vermoedelijk opnieuw in de punt zal plaatsnemen. Waar hij hem precies posteert, kan Clement uiteindelijk zelf nog kiezen. Wij kunnen hem alleszins aanraden om Dennis ditmaal gewoon weer van bij de start, en langer dan één helft, in te zetten. Zelfs indien hij zijn naam dan niet op het scorebord zet, of zelfs nog maar op topniveau acteert, gaan de kansen op puntengewin zo per slot van rekening gevoelig omhoog. Na de twee op negen kan Club het gebruiken.
