Arne Decraene
Na een twee op negen in de competitie lijkt Club Brugge even in een dipje te zitten. Vooral de prestatie tegen KV Mechelen, waarin Philippe Clement enkele pionnen rust gunde, bleek ondermaats. Nochtans is de kern in principe breed genoeg.
Door de mindere vorm komen natuurlijk wel een aantal posities weer onder vuur te liggen, waaronder uiteraard die van diepe spits. Uiteindelijk haalde Blauw-Zwart daar deze zomer geen vers bloed in huis, maar Michael Krmencik en David Okereke hadden tegen Malinwa opnieuw moeite om hun stempel te drukken. Vermits de jonge Youssouph Badji niet alle druk op zijn schouders mag torsen, liet Clement zo zaterdag zelfs Charles De Ketelaere nog eens invallen in de punt. Allicht mogen we daar in januari dus alsnog extra concurrentie verwachten. Achterin stelt Simon Deli dan weer al enkele weken teleur, waardoor een extra centrale verdediger evenmin een overbodige luxe lijkt. Zeker omdat Matej Mitrovic naar slechte gewoonte weer in de lappenmand ligt.
Federico Ricca bewees ondanks zijn vorming als linksachter echter wel al een prima doublure te zijn in het centrum, waar Mechele op zijn beurt dan weer vervangen kan worden door Odilon Kossounou. Hoewel wij de jonge Ivoriaan op die positie een grote toekomst toedichten, werd tegen KV Mechelen vooral in de tweede helft duidelijk dat hij heel wat minder gebaat is als rechtsback. Zeker in een klassieke achterhoede met vier. Een echte doublure voor Clinton Mata, op het eerste zicht nochtans geen prioriteit, zou dan ook wel eens een lacune kunnen zijn die Club in de winter moet dichten. Per slot van rekening is ook de jonge Ignace Van der Brempt, in wie de landskampioen wel gelooft, erg blessuregevoelig. Defensieve versterking staat zo wellicht toch mee bovenaan het lijstje.
