De nieuwe verdediger van Anderlecht luistert allicht naar de naam Matt Miazga. Alle signalen wijzen immers richting de 25-jarige Amerikaan, die voor een seizoen gehuurd wordt van Chelsea. Paars-Wit lijkt zo definitief af te stappen van de piste-Sébastien Dewaest, de ex-aanvoerder van Genk die daar in afwachting van een transfer tegenwoordig in de B-kern vertoeft. Nochtans ziet het ernaar uit dat de Brusselaars behoorlijk concrete interesse toonden. Maar was dat eigenlijk wel een goed idee?
Uit een rondvraag in het Lotto Park zou alvast een overtuigende 'neen' naar voren komen. Tenminste, dat kunnen we afleiden uit de reacties op sociale media. Daar bleek het merendeel van de fans liever te passen voor Dewaest, die naar verluidt ook op de lijst bij Club Brugge en Antwerp stond. Afwachten of hij nu ingaat op de oproep van Jess Thorup om opnieuw de A-kern te vervoegen, dan wel alsnog een nieuwe bestemming vindt in de komende dagen. Anderlecht lijkt dat evenwel al zeker niet te worden. En daar zijn, we moeten het de aanhang van de recordkampioen nageven, een aantal goede redenen voor. Een vijftal om precies te zijn.
PROFIEL
Alles begint uiteraard bij het profiel waar Sporting naar op zoek is. Dat een extra verdediger de absolute prioriteit vormt in de late uurtjes van de transfermarkt, staat alleszins buiten kijf. Alleen lijken Peter Verbeke en co niet helemaal op één lijn te zitten over het gewenste model. Enerzijds heeft de defensie van Vincent Kompany na diens eigen pensioen en de blessure van Elias Cobbaut, zelf ook niet steeds even secuur, vooral nood aan stabiliteit en zekerheid. Paars-Wit hield tot dusver nog maar één keer de nul, en dat met een prima doelman als Hendrik Van Crombrugge tussen de palen. Nog een ervaren en robuust type is dan ook meer dan welkom, een plaatje waar Dewaest in principe wel aan beantwoordt.
Vorig weekend in Eupen bleek echter nog hoe het lang niet altijd de youngsters zijn die in de fout gaan, met Derrick Luckassen als grote schlemiel. Op vergelijkbare wijze was het in de afgelopen Champions League-campagne van Genk net Dewaest die geregeld een steek liet vallen. Ook hij is dus niet vrij van zonde. Bovendien past zijn stijl niet bepaald bij het beruchte DNA van de club, en wellicht nog minder bij het verzorgd voetbal van achteruit dat Kompany idealiter voor ogen heeft. Dewaest is dan ook nog eens rechtsvoetig, al gaat dat argument tevens op voor Miazga. Die oogt trouwens minder sterk, maar combineert met zijn lengte én voetballend vermogen naar verluidt wel het beste van twee werelden.
PRIJSKAARTJE
Op zich moet één Dewaest natuurlijk kunnen, zelfs in de visie van Kompany. Alleen werd met Ognjen Vranjes recent nog zulk een type in ere hersteld, terwijl Luckassen en Cobbaut evenmin overlopen van klasse. Hoewel de deur daarmee blijkbaar nog steeds niet echt op slot zit, zou zijn komst dus misschien prompt net iets teveel van het goede betekenen. Zeker nu Verbeke zich met zijn beperkt budget geen enkele misstap meer kan veroorloven achterin. Vranjes kreeg dan wel een nieuwe kans, met Josué Sa, Bubacarr Sanneh en Antonio Milic loopt de B-kern zelfs na het afscheid van James Lawrence nog steeds vol met flops van de sportief directeur zijn voorgangers. Ook aan uitgaande zijde is er dus nog werk.
Tenslotte zijn die overbodige verdedigers veelal dure vogels, met salarissen die zwaar op de begroting wegen. Dat zou ook voor Dewaest, die vorige zomer nog een nieuwe verbintenis tot 2023 tekende, het geval zijn. De lucratieve voorwaarden die daar toen mee gepaard gingen, kon Anderlecht zich zelfs bij een eventuele huur – een constructie waar Genk sowieso niet mee akkoord ging – amper veroorloven. Laat staan dat de noodgedwongen zuinige Brusselaars nog een transfersom op tafel moesten leggen voor de 29-jarige ancien. Per slot van rekening zou dat in financieel opzicht een investering met weinig potentieel rendement vormen, niet meteen waar ze in het Lotto Park tegenwoordig naar op jacht zijn.
IN YOUTH WE TRUST
Behalve huurlingen zoekt Verbeke namelijk bij voorkeur targets die op termijn een meerwaarde kunnen opleveren, wat op Dewaest zijn leeftijd niet echt opgaat. Integendeel: door hem in huis te halen, zou Sporting haar eigen geprezen jeugd blokkeren. Vooral als de recordkampioen zich alsnog laat verleiden tot een definitieve overname. In dat scenario zou de doorstroming uit Neerpede centraal in de defensie immers onvermijdelijk even on hold worden gezet. Zelfs bij een huur, een gepastere tijdelijke oplossing, neigen we echter toch eerder naar een optie als Miazga. Hij doet qua timing in zijn carrière alvast meer aan Luckassen denken en biedt via een aankoopoptie wie weet nog perspectieven voor de toekomst.
Bovendien lijkt de Amerikaan een betere figuur om de concurrentie aan te scherpen dan Dewaest, die allicht een soort garantie op speelminuten zou eisen. Op die manier dreigen jonkies als Killian Sardella, Hannes Delcroix en Marco Kana, die wel tevens een rij hoger wordt ingezet, nauwelijks nog aan bod te komen. Iets wat, ondanks de kwetsbaarheid achterin, niet bepaald zou aansluiten met het In Youth We Trust-credo. Het is overigens nog maar de vraag of Dewaest wel de ideale pion is om die jongeren bij de hand te nemen. In vroegere interviews liet hij zich al eens ontvallen zich te storen aan de houding van de huidige generatie, die in zijn ogen op jeugdige leeftijd vaak nog een gebrek aan respect etaleert.
TROUW AAN BAYAT
In het Lotto Park maken tieners als Jérémy Doku en Yari Verschaeren evenwel niet zomaar deel uit van de kern, maar zijn ze simpelweg de vedetten. Zij het in het algemeen wel zonder de bijhorende streken, iets waar Kompany ongetwijfeld ook nauwlettend op toeziet en met zijn aanzien helpt onderdrukken. Mogelijk zou Dewaest dus snel zijn draai vinden bij Anderlecht, waar hij met zijn winnaarsmentaliteit en ervaring hoe dan ook wat zou toevoegen aan de selectie. Naast al het bovenstaande blijft er echter nog één bijkomend probleem over, en dat is de verdediger zijn band met Mogi Bayat. Net zoals Adrien Trebel zweert hij trouw aan de veelbesproken makelaar, die in de hoofdstad nog persona non grata is.
Het nieuwe bestuur reikte hem wel reeds enigszins de hand, want naar verluidt doen beide partijen af en toe terug zaken. Pre-corona werd Bayat bovendien al eens gesignaleerd in de eretribunes, waar hij zowaar ook tijdens het oefenduel tegen Nantes in de voorbereiding opdook. Toch blijft zijn invloed liefst beperkt. Per slot van rekening is er weinig nodig om het spook van Herman Van Holsbeeck, die de sleutels van de club in zijn laatste jaren als manager letterlijk in handen van Bayat legde, op te doen duiken. Momenteel telt Paars-Wit op papier geen enkele speler in de rangen wiens belangen worden behartigd door de gecontesteerde zaakwaarnemer, zelfs niet Trebel. Velen willen dat graag zo houden.
STEM VAN DE FANS
Niet in het minst de supporters, wiens stem wel vaker gehoord werd de afgelopen maanden. De verse wind die door de burelen in Neerpede waait, met naast Verbeke en Kompany tevens voorzitter Wouter Vandenhaut en CEO Karel Van Eetvelt, lijkt echter eerder van plan om de eigen koers te varen. Hoewel de afkeur van de fans net als de link met Bayat geen doorslaggevend argument vormt, lijkt het samen met de andere factoren toch genoeg om te spreken van een dreigende miscast. Een vergissing die de Brusselaars kunnen missen als kiespijn. Al bij al mag Anderlecht zich allicht dus gelukkig prijzen dat het Dewaest misliep. Verder speuren lijkt dan ook de boodschap. Of hopen dat Miazga wél de juiste zet is.
