KSV Excel Kortrijk: wie weet wordt dat straks wel de naam van een kersverse eersteklasser in de zuidelijke regio van West-Vlaanderen. KV Kortrijk, Excel Moeskroen en KSV Roeselare zijn namelijk gesprekken opgestart over een eventuele fusie. Een mogelijke samensmelting van drie profclubs die, samen met ook nog Zulte Waregem, op een zakdoek van elkaar liggen. En waarbij die laatste twee toevallig of niet in licentienood verkeren. Een goed of slecht idee?
Let op, de plannen over een vereniging der krachten in de streek zijn niet nieuw of louter ingegeven door de toestand van vandaag. Moeskroen-voorzitter Patrick Declerck, zelf een geboren Kortrijkzaan, oppert er immers al langer voor om de handen in elkaar te slaan. Wel is het handig meegenomen dat de financiële impact van de coronacrisis, samen met de huidige licentieperikelen die als donkere wolken boven zowel Henegouwen als Roeselare hangen, die initiatieven in een stroomversnelling kunnen brengen.
SCHAALVERGROTING
Voor Moeskroen lijkt het na de eerdere fusie met Péruwelz per slot van rekening een haast noodzakelijke overlevingsstrategie, want het water staat hen nu toch al ettelijke jaren aan de lippen. Ook in Roeselare dreigt het licht definitief uit te gaan wat een plaatsje in het profvoetbal betreft, terwijl KV Kortrijk er op het eerste zicht minder baat bij heeft om de twee streekgenoten in huis te nemen. Toch is Joseph Allijns het voorstel allesbehalve ongenegen, integendeel: de preses van de Kerels heeft het zelfs over een droom die uitkomt als alles in de juiste plooi valt. Logisch ook, want Kortrijk lijkt de grote winnaar in dit verhaal.
Net als Declerck pleit Allijns al langer voor het idee van fusies in het Belgisch profvoetbal, en dan vooral vanuit commerciële perspectieven. Met zoveel clubs in een straal van enkele kilometers, is de bron aan lokale sponsors tenslotte te snel uitgeput. Door de buren van Le Canonnier in de armen te sluiten, die zelf nog wat inkomsten uit de eigen regio met zich mee kunnen brengen, wordt het eigen bereik uitgebreid. Schaalvergroting, zoals Allijns het zegt, waarbij ook in Roeselare een nieuwe voedingsbodem kan worden aangeboord. En er behalve voor sponsors tevens voor de jeugd minder spelers op de markt overblijven.
HET GOEDE VOORBEELD
In één klap zou het aantal profclubs in ons land met twee stuks verminderen, geen overbodige luxe na het recente bloedbad in de licentiecommissie. Daar werd nog maar eens pijnlijk duidelijk gemaakt dat het businessmodel in het Belgisch profvoetbal op losse schroeven staat, waarbij fusies als deze een eerste stap kunnen vormen naar essentiële veranderingen. De bedoeling is dan wel om niet gewoon minder teams te handhaven, maar er tevens voor te zorgen dat die niet langer telkens moeten spartelen om te overleven. Gezien de bezoekersaantallen in het Guldensporenstadion, lijkt daar wel het nodige draagvlak aanwezig.
Daarnaast hopen ze in Zuid-West-Vlaanderen, indien de wilde plannen doorgaan uiteraard, ook kwalitatief sterker voor de dag te komen. Hét voorbeeld om zich aan te spiegelen is dan natuurlijk KRC Genk, dat sinds Waterschei en Winterslag de krachten verenigden al vier keer met de landstitel mocht pronken. Dichter in de buurt scheerde ook Zulte Waregem sinds haar ontstaan in 2001 hoge toppen, met twee bekerzeges, een paar mooie Europese campagnes en in 2013 zelfs ei zo na de landstitel. Net zoals het één jaar oudere Lokeren een paar prachtige momenten beleefde. Al zitten ze op Daknam nu wel weer fiks in de problemen.
FC WAASLAND?
Met vlak in de buurt nog Waasland-Beveren – zelf ook al een fusieclub – dat tegen de ondergrens schuurt, dringt zich in het Waasland misschien dus een soortgelijke oplossing op. Zeker als vierdeklasser SKN Sint-Niklaas zich laat betrekken. Het grote struikelblok is hier wel dat Beveren en Lokeren niet meteen de beste vrienden zijn en, zeker in de ogen van de supporters, dan misschien nog liever elk apart ten onder gaan. Net zoals Beerschot en Antwerp ondanks al hun problemen, en achteraf gezien terecht, nooit de handen in elkaar sloegen. We zien Kortrijk bijvoorbeeld ook niet snel fusioneren met aartsrivaal Zulte Waregem.
Een samensmelting met Moeskroen en Roeselare ziet de aanhang van de Kerels wellicht dan weer beter zitten, of toch alleszins zo lang hun favoriete ploeg de touwtjes in handen krijgt. Dat lijkt ook de bedoeling, want van de locatie tot het stamnummer, de clubkleuren en alles eromheen: alles wijst erop dat Kortrijk de lijnen uitzet. In welke mate we hier nog kunnen spreken van een fusie, is dan ook nog maar de vraag. Eerder lijkt het een opslorping van twee kleinere clubs in nood, die de facto zouden ophouden te bestaan. Of toch althans in de ogen van hun eigen fans, want die blijven toch in zekere zin met lege handen achter.
GEDOODVERFDE VERLIEZERS
De notie van een fusie speelt zich immers vooral op het bestuursniveau, met alle overwegingen op vlak van sponsors, infrastructuur, jeugdwerking, financiën en dergelijke meer van dien. Vanzelfsprekend is het daarbij ook de hoop dat de aanhang van Moeskroen en Roeselare haar weg naar Kortrijk zal vinden, wat voor sommigen ongetwijfeld ook het geval zal zijn. De meerderheid, en dan zeker de trouwste supporters van de oude stempel, blijven echter verbouwereerd achter. En, alle mooipraterij over een nieuwe topclub in Zuid-West-Vlaanderen ten spijt, zijn als het puntje bij paaltje komt simpelweg hun plaatselijke team kwijt.
"Dan hadden ze maar naar het stadion moeten komen", zo vindt Declerck, en ergens heeft hij ook gelijk. Net zoals het feit dat Moeskroen na de noodingreep van tien jaar geleden nu echt wel aan het einde van haar levenscyclus zit. Hetzelfde geldt voor Roeselare, dat haar fans op Schiervelde al een decennium lang geen eersteklassevoetbal kon voorschotelen – en dit seizoen op een bepaald ogenblik zelfs failliet dreigde te gaan door een achterstallige restaurantrekening. Op professioneel niveau hebben dit soort ploegen nog maar weinig te zoeken, terwijl de stap terug naar Amateur blijkbaar toch geen waardig alternatief vormt.
AZIATISCH TINTJE
Dan liever min of meer stoppen met bestaan en een bijdrage leveren aan een nieuwe, meer standvastige club in de streek. Of dat lijkt nu toch alleszins het plan. De mogelijke taalbarrière is daarbij alvast geen probleem, zo gaf Declerck al aan, dus de onderhandelingen kunnen gewoon in het West-Vlaams worden gevoerd. Alhoewel: zowel Kortrijk (Maleisië), Moeskroen (Thailand) áls Roeselare (China) zijn momenteel nog in Aziatische handen. Een ambitieuze Zuid-West-Vlaamse fusieclub met een Oosters tintje dus. We zullen de obligatoire woordmopjes maar achterwege laten.
