Akkoord, officieel zit het reguliere gedeelte van de Jupiler Pro League er nog niet helemaal op. Door de recente maatregelen die werden getroffen tegen het coronavirus, is het echter lang niet zeker of de 30ste speeldag ooit zelfs wel nog afgewerkt geraakt. Hoewel die ene wedstrijd voor veel teams nog van grote invloed kan zijn op hun uiteindelijk ranking in de stand, liggen de elf namen die ons het meest konden bekoren bovendien reeds zo goed als vast. Daarom nu al: de ultieme XI van het regulier seizoen 2019/20!
GK: Simon MIGNOLET (Club Brugge)
De voornaamste concurrentie komt uit Charleroi en Anderlecht, waar Nicolas Penneteau en Hendrik Van Crombrugge elk 12 keer hun netten schoonhielden. De ene vormde zo het slot van een ijzersterke defensie, terwijl de andere vooral met individuele prestaties uitblonk. Simon Mignolet deed in zijn eerste campagne met Club Brugge evenwel beide, liet zo maar liefst 16 clean sheets optekenen én loste daarmee in één klap het aanslepende keepersprobleem in Jan Breydel op. De spraakmakende zomertransfer was dan ook een echte voltreffer, wat hem direct de titel van Doelman v/h Jaar opleverde. En nu dus een plek in ons elftal.
RA: Aurélio BUTA (Antwerp)
We opteerden hier voor een 4-4-2 opstelling, met twee traditionele backs. Op de rechterkant is Antwerp-wervelwind Aurélio Buta dan een logische keuze. De 23-jarige Portugees loopt vooral in de kijker met zijn offensieve impulsen, waar zijn snelheid, techniek en balvastheid goed van pas komen. Net zoals zijn prima voorzet, zo getuigen de drie assists die hij op zijn naam zette – om nog te zwijgen van de vele penalty"s die Buta uitlokte. De sneltrein legt bovendien ook almaar meer defensieve discipline aan de dag én liet van alle veldspelers alleen Dieumerci Mbokani voorgaan wat aantal minuten betreft. Een toptransfer wenkt.
CV: Clinton MATA (Club Brugge)
Al het bovenstaande gaat eveneens op voor Clinton Mata, die bij Club Brugge in zijn centrale rol wel meer reserve inbouwt. De 27-jarige Angolees vormt er de meest rechtse pion in het trio achterin, een positie die hij zich intussen volledig eigen heeft gemaakt. Week na week trekt Mata er een onverzettelijke muur op, in die mate dat we ons soms zelfs afvragen waarom teams überhaupt nog over zijn flank een aanval proberen op te zetten. Zonde dat de Rode Duivels geen optie meer zijn, want met zijn vele troeven – ook in de combinatie – is hij hét prototype van de moderne verdediger. Én stilaan rijp voor de Premier League.
CV: Michael NGADEU (AA Gent)
Voor onze tweede en meteen laatste zomerse nieuwkomer trekken we naar de Ghelamco Arena. Daar kon Michael Ngadeu niet beletten dat AA Gent weer redelijk wat doelpunten slikte, al wierp de recordtransfer zich wel in geen tijd op tot de defensieleider waar de Buffalo's zo hard naar op zoek waren. De Kameroense beer stond van alle Gentenaren het vaakst op het veld, nam daarbij het verzorgen van de opbouw op zich én leverde met zijn drie goals ook nog eens een offensieve bijdrage tijdens stilstaande fases. Hier en daar wel al eens een serieuze offday, maar wanneer Ngadeu wél zijn dagje heeft is er geen doorkomen aan.
LA: Fortuna NÚRIO (Charleroi)
Club Brugge slikte in 29 wedstrijden amper 14 tegentreffers, een fenomenale prestatie waar de leider dan ook voor beloond wordt met twee nominaties in onze achterhoede. Dat de verdediging van Charleroi met slechts 23 stuks op de tweede plaats volgt, is echter toch ook het vermelden waard. De Zebra’s rekenden daarvoor vooral op een uitstekend collectief, waarvan we hier graag Nùrio Fortuna uitlichten. De 24-jarige linksachter herpakte zich na een mindere periode en groeide uit tot de onbetwiste nummer één op zijn positie. Niet alleen in Mambourg, maar allicht zelfs in heel de JPL. Hetzelfde type als Buta aan de overkant.
CVM: Samuel BASTIEN (Standard)
We blijven nog even over de taalgrens, zij het wel bij aartsrivaal Standard. De Rouches hebben andermaal een woelige campagne achter de rug, met recent nog een één op zes om (voorlopig) af te sluiten. Nochtans kon Michel Preud'homme in beide partijen een beroep doen op talisman Samuel Bastien. Die miste eerder drie duels, waarin de Luikenaars prompt ook driemaal onderuit gingen. Na een prille carrière vol ups en downs, is de nog steeds pas 23-jarige middenvelder nu dus onmisbaar in Sclessin. Bastien is dan ook sterk in de duels, onvermoeibaar én gevaarlijk voorin, met vier goals en evenveel assists. Een complete speler.
CM: Ryota MORIOKA (Charleroi)
Dat kan ook gezegd van Ryota Morioka, hoewel voor dit seizoen allicht weinigen het daarmee eens waren geweest. Karim Belhocine verrichte evenwel wonderen met de Japanner door hem een rijtje achteruit te trekken, een zet die niemand aan had zien komen. Zeker niet nadat Morioka met zes treffers na elf weken vlammend uit de startblokken was geschoten op de nummer 10-positie. Sindsdien stokte de teller, al wil dat niet zeggen dat Charleroi minder rendement haalt uit haar spelmaker. Die combineert zijn verfijnde voeten nu gewoon ook met hard labeur, balrecuperaties en hier en daar zelfs een foutje. Een ontdekking.
CM: Ruud VORMER (Club Brugge)
Iemand die de stijlwissel van Morioka al aan den lijve mocht ondervinden, is Ruud Vormer. De aanvoerder van Club Brugge lag de afgelopen weken dan ook in de lappenmand, en kreeg zo dus niet de kans om zijn statistieken verder aan te scherpen. Amper één doelpuntje, maar daartegenover staan wel maar liefst 14 beslissende passes – waarmee hij opnieuw zijn troon als assistkoning in België bestijgt. Blauw-Zwart blijft wel ook zonder de Nederlander winnen, al werd in Europa toch een aantal keren duidelijk hoe belangrijk die is voor de algemene kwaliteit bij de competitieleider. Vormer is en blijft dus dé aanjager in Jan Breydel.
CAM: Hans VANAKEN (Club Brugge)
De rol van draaischijf, die behoort daarentegen nog altijd aan Hans Vanaken toe. Zoals wel meer spelers in ons elftal toonde de Limburger zich om te beginnen nog maar eens Mister Reliable, want geen enkele Bruggeling bracht meer tijd tussen de lijnen door. Daar schitterde de Gouden Schoen ook als vanouds, wat al beloond werd met een tweede exemplaar voor in zijn collectie. Vanaken telt wel veel minder assists dan Vormer, maar zijn 13 doelpunten leken er dan weer stuk voor stuk toe te doen. Als Club Brugge dit seizoen af en toe eens de dans wist te ontspringen, heeft het dat voor een aanzienlijk deel aan Vanaken te danken.
CA: Jonathan DAVID (AA Gent)
Als iemand de Brugse dirigent van een derde bekroning als Profvoetballer v/h Jaar op rij kan houden, is het echter Jonathan David wel. Het Gentse goudhaantje greep naast de titel van beste Belofte, maar legt met zijn 18 goals en acht assists wel voortreffelijke cijfers voor. Rechtstreeks betrokken in 26 doelpunten: niemand in de JPL doet beter. Op 20-jarige leeftijd is David dan ook een absolute topper in wording, die nu reeds alle aspecten van het spelletje beheerst en zo zelfs op meerdere posities uit de voeten kan. Geen ziel die eraan twijfelt dat hij een grootse toekomst tegemoet gaat. Maar eerst AA Gent nog wat opleveren.
SP: Dieumerci MBOKANI (Antwerp)
De enige speler op de Belgische velden die nog maar in de buurt komt van David zijn efficiëntie, is uiteraard Dieumerci Mbokani. De rotervaren spits van de Great Old tekende in deze campagne voor 18 treffers en zes assists, waarmee hij een voetje had in 24 van de 49 Antwerpse doelpunten. Niemand was van groter belang voor zijn ploeg, om dan nog te zwijgen over de manier waarop Laszlo Bölöni zijn hele elftal ophangt aan de beresterke kapstok. De architecten achter het succes op de Bosuil zijn gekend en verdienen alle lof. Hun beste zet blijft evenwel toch de komst van Mbokani, die Antwerp haast eigenhandig naar de top lijkt te slepen.
