Een goed half jaar geleden ging Stan “Stakke†Van den Buijs aan de slag als hoofdscout bij Al-Shabab. VoetbalNieuws contacteerde hem en praatte over scouting bij de club van Michel Preud’homme, zijn vorige club Beerschot en zijn voetballende zonen. Bij Beerschot komende, je bent er al enkele maanden geleden vertrokken. Kijk je op van de huidige sportieve en extra-sportieve malaise of was deze vanuit een intern standpunt te voorspellen? Het is al een tijdje onrustig op het Kiel volgens de media maar ik denk, en wil dat ook heel duidelijk stellen, dat sinds Vanoppen er is, er een heel duidelijk lijn is. De club wordt een beetje geviseerd in de pers en dat is niet altijd terecht. Ik heb altijd heel correct kunnen samen werken met de mensen daar. Ik denk dat het gewoon een samenloop van omstandigheden is geweest, maar dat er meer dan voldoende sportieve kwaliteiten in de groep zijn om beter te doen. Ik denk dat er toch een grote verantwoordelijkheid ligt bij Koster omdat je als trainer een groep in de handen moet houden en ook moeilijke karakters met elkaar moet kunnen laten functioneren zonder dat ze de beste vrienden zijn naast het veld. Wim De Corte werd vorige week aangesteld als hoofdcoach als opvolger van Adrie Koster. De juiste man op de juiste plaats voor Beerschot? Ik denk dat Wim zeker de kwaliteiten heeft om een groep te leiden, maar om er zo midden in een seizoen ingesmeten te worden terwijl je assistent bent geweest, is zeker geen sinecure. Ik hoop echt dat hij de ploeg op de rails krijgt. Je hebt bij Al-Shabab nog kort samengewerkt met Yannick Ferrera. In België werd hij vaak getipt als eerste vertrekkende coach, maar ondertussen hebben al zeven coaches voor hem hun koffers mogen pakken. Zijn jullie bij Al-Shabab verbaasd of hadden jullie dit verwacht dat hij het goed ging doen en een moeilijke club als Charleroi goed ging leiden? Inderdaad, dat had iedereen verwacht en het is alleen maar een serieuze opsteker voor hem dat hij er nog altijd zit. Voor mij is het moeilijk te zeggen of je dat kan verwachten, want ik heb amper drie weken met hem samen gewerkt. Hij doet het heel goed en daar zijn wij allemaal blij om hier, want we volgen het wel op de voet. Toen hij werd aangesteld, was Yannick Ferrera een nobele onbekende voor ons. Kan jij ons een inzicht geven over wat voor een type hij eigenlijk is? Ik kende Yannick wel een beetje, maar niet genoeg om daar een oordeel over te vellen. Voor zover ik weet, had hij een brandende ambitie om trainer te worden in eerste klasse en dat zelfs ten koste van alles, zoals veel minder verdienen. Dat geeft wel aan dat hij ambitieus is en het is dus iemand die wel heel gedreven is en er het maximum probeert uit te halen. Ik kan hem echter niet als trainer inschatten. Je beide zoons voetballen bij KVC Westerlo. Daar waar Gianni moeite heeft om zich in het eerste elftal te knokken, geraakte Dario bij de top-16 van 'Nike The Chance' in Barcelona afgelopen zomer. Wellicht geeft je dat gemengde gevoelens? Inderdaad, maar ik vind dat Gianni gewoon geen eerlijke kans heeft gekregen tot hiertoe. Zelfs in oefenwedstrijden amper in de basis mogen starten en nooit op zijn beste positie als verdedigende middenvelder. Ik geloof 100% in hem en ben zeker dat als ze hem drie weken een eerlijke kans geven, ze er hem niet meer uitspelen. Wat Dario betreft, is het heel mooi dat hij bij die top-16 van Nike zit, maar dat is geen enkele garantie dat hij het ooit tot profvoetballer schopt, alhoewel ik daar ook heilig van overtuigd ben dat hij het kan maken. Ik ben dan wel hun papa, maar ik oordeel hier als scout en als trainer.
