De
Jupiler Pro League is halverwege en de balansen worden zo nu en dan reeds opgemaakt. Waar staan de clubs en wat waren de ambities vooraf? Is hun huiswerk bijna af of moeten ze alle hens aan dek om van het huidige seizoen alsnog een succesverhaal te maken? VoetbalNieuws brengt deze week elke eersteklasser in beeld. Vandaag is
Club Brugge aan de beurt.
Je kan veel zeggen van Club Brugge, maar niet dat er niets te beleven valt. Nadat de Bruggelingen in mei iedereen met verstomming sloegen door Georges Leekens weg te plukken bij de voetbalbond maakte de club zich niet bepaald populair. Niet dat Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert zich daar een moer van aantrokken, zolang er maar resultaten geboekt zouden worden onder het bewind van de nieuwe coach.
Niet alleen de trainer was nieuw, opnieuw werd de portefeuille wijd open getrokken om de kern te verstevigen. Bart Buysse en Jim Larsen moesten de verdediging komen versterken. Jesper Jørgensen werd weggehaald bij concurrent AA Gent, net als Mémé Tchité bij Standard. Ivan Trickovski speelde zich vorig jaar in de kijker in de Champions League en moest het verlies van Nabil Dirar zien op te vangen. Aan de kant van uitgaande
transfers was Joseph Akpala de enige die echt basisspeler was vorig seizoen.
De voorbereiding verliep allesbehalve vlot, Leekens zocht maar vond zijn ideale opstelling niet. Desondanks begon Club het seizoen met een 3-1-zege tegen Waasland-Beveren, gevolgd door een uit-overwinning bij Charleroi. In de voorrondes van de Champions League ging het echter pijnlijk mis. In Kopenhagen hield
Blauw-Zwart nog goed stand, thuis werd het na enkele vreemde tactische keuzes van Leekens 2-3. Weg was de Champions League-droom van Verhaeghe, het zou als een zwaard van Damocles boven het hoofd van Leekens blijven hangen.
Na een 3-3-gelijkspel in Mechelen (in ware Adrie Koster-stijl) brak er een topperiode aan voor de Bruggelingen. Een negen op negen in de competitie (met een mooie zege tegen Standard): de leidersplaats en de kwalificatie voor de poulefase van de Europa League waren het gevolg. Maar na de 4-0-pandoering die Club slikte in Bordeaux was er duidelijk iets gebroken. Na die nederlaag won het slechts drie van zijn dertien wedstrijden. Daardoor staat het nu slechts achtste. De 6-1-nederlaag tegen aartsrivaal
Anderlecht was de exponent van de bedroevende vorm van Club.
De zwakke resultaten kostten Leekens uiteindelijk zijn kop. De spelersgroep gaf niet langer de indruk nog achter zijn coach te staan en dan stopt het verhaal.
Mac The Knife lag nooit in de bovenste schuif bij de Club-fans, een gegeven dat hem niet bepaald heeft geholpen. Zijn soms wereldvreemde reacties voor en na de wedstrijden deden meer dan eens wenkbrauwen fronsen. Leekens mag echter niet als enige zondebok van de huidige malaise aangewezen worden.
Club kampt al heel het seizoen met een zware blessurelast. Jongens als Meunier en Refaelov, die fantastisch aan het seizoen begonnen waren, deden de laatste twee maanden amper mee. Achterin was het vaak puzzelen door de langdurige blessures van Larsen en Stenman terwijl ook Donk niet gespaard werd van het nodige blessureleed. Op dit moment zit de ziekenboeg van
Blauw-Zwart opnieuw overvol: wie neemt zijn verantwoordelijk hiervoor op?
Club Brugge mag zich vooral gelukkig prijzen dat het Carlos Bacca in de rangen heeft. De Colombiaan moest lang wachten op zijn kans onder Leekens maar ontplofte toen hij eindelijk het vertrouwen kreeg. Zijn elf doelpunten (in elf wedstrijden) zorgden ervoor dat Club niet nog dieper in de penarie zit. In Brugge kunnen ze alleen maar bidden dat hun 'goleador' gespaard blijft van blessures. Als ook Odjidja zijn goede vorm kan terugvinden zal het duo nog brokken maken.
En zo moeten ze in Brugge nog maar eens opnieuw beginnen. Een dezer dagen wordt de nieuwe coach voorgesteld, hem wacht een bijzonder zware taak. Hij zal een ploeg aantreffen waar het vertrouwen tot ver onder het vriespunt gezakt is en waar de helft van de spelers in de lappenmand ligt. Daarenboven kampt
Blauw-Zwart duidelijk met een keepersprobleem en een gebrek aan kwaliteit achterin. Als Club de schade weet te beperken en met een fitte kern Play-off I kan aanvatten, is alles mogelijk. Dan valt zelfs een droomscenario zoals dat van Standard enkele jaren geleden niet uit te sluiten.
