De 11 van Peter Morren: "Hij wordt stilaan een sensatie op onze velden"

AA Gent en Anderlecht waren de winnaars van de zogenaamde Super Sunday. Uitblinkers genoeg bij de Buffalo's. Matz Sels was opnieuw zijn zekere zelf. Plukt en vangt alsof het niks is. Heerst in zijn deelgebied. Grote toekomst voor zich. Die blijft dus staan in mijn weekelftal. Rami Gershon was beresterk achterin, en lag onrechtstreeks aan de basis van de zegetreffer. In mijn laatste vier staat ook Lasse Nielsen, al had hij er ook kunnen 'liggen', want het is een wonder dat hij nog in één stuk is, na dat afschuwelijk gestrekte been van Bolingoli. Foei Boli. Ook van Anderlecht zitten er twee verdedigers bij de uitverkorenen. Voor Olivier Deschacht wordt dat al een beetje een gewoonte. Vorige week maandag 34 geworden, maar echt wel zoals een goeie fles rode wijn met een lekkere afdronk: beter met de jaren. Aan zijn zijde sinds donderdag Rolando, de Portugees die vorige week door Aad De Mos nog een 'spookrijder' werd genoemd maar intussen toont wel degelijk een aanwinst te zijn. Ook in Genk demonstreerde hij zijn puur defensieve kwaliteiten én zijn leiderschap. Hij heeft veel présence, is zeer sterk in de kopbalduels en voetbalt zuiver in. Steven Defour was voor mij de beste man op het veld in de Cristal Arena. Gejoel of niet. Alomtegenwoordig, altijd aanspeelbaar, een baken van rust voor zijn makkers en tegelijk de eerste aanjager. Daarbovenop maker van een klassegoal die Anderlecht drie heel belangrijke punten opleverde. Hij is elke eurocent van die 6 miljoen waard. Vrijdag was ik op Sclessin aangenaam verrast door het frisse Waasland-Beveren van Guido Brepoels. Of Brepoels Guido, mag ook. Behalve de geweldige vrijschop van Renaud Emond - Guido was er vooraf zeker van dat die erin zou gaan - staan er een klein dozijn halflange en lange passes op mijn netvlies van Jonathan Rowell. Wat speelde die goed zeg. Helaas voor Guido en zijn gevolg werden het finaal toch zero points. Mehdi Carcela trok de trekker over kort na de gelijkmaker van Hamad. Niet dat hem alles lukte, maar er ging toch vaak dreiging uit van Carcela, die bovendien met een mix van techniek en doorzettingsvermogen de eerste gelijkmaker forceerde, van Imoh Ezekiel. Hij pikt stilaan z'n beste niveau weer op. Uit de Vlaamse topper in de Ghelamco Arena plukken we ook nog Danijel Milicevic en Moses Simon. De eerste vanwege zijn gave traptechniek, aangewend om menig stilliggende bal op de exacte bestemming af te leveren. De tweede vanwege stilaan een sensatie op onze velden. Een formidabele transfer die het publiek op de banken brengt, dankzij dartele dribbels om defensies open te breken en goals aan de lopend band. Natuurlijk kunnen we niet buiten Ivan Santini, de nieuwe topschutter van de JPL. Eerlijk gezegd: hij irriteerde mij in de wedstrijd tegen Club Brugge. Die woeste onderarm toen tegen Duarte, in de eerste minuut al, de studs vol op de voet en daarna ook op de hiel/achillespees van Simons, en de over acting bij vermeende tikken of ellebogen van Bruggelingen: nergens voor nodig. Dreigen in de box, keepers belagen, overal voor doel opduiken, goals maken: dát moet Santini doen. Wie weet ook komende zondag. Dan is het Anderlecht-Kortrijk Ik ben nu al zeer benieuwd. Peter Morren