Oplapwerk voor Blauw-Zwart

Het ijzingwekkende geschreeuw van de stoere Zweed zal me nog een hele tijd bijblijven. Toen de achillespees van Fredrik Stenman knapte, werd het plotseling muisstil in het Jan Breydelstadion, je kon er werkelijk een speld horen vallen. Iedereen keek elkaar angstvallig aan, onduidelijkheid regeerde de eerste minuten na de blessure. Slechts één ding was meteen duidelijk: we zien Stenman niet snel terug op een voetbalveld. "Afgescheurde achillespees", luidt de diagnose. Stenman zal tussen de zes en acht maanden moeten revalideren, een heuse opdoffer voor de linksachter maar ook voor Club Brugge. De banaanvoorzetten van de linksachter bleken de voorbije weken het grootste wapen van Club, getuige daarvan zijn assists tegen Beerschot AC en Hannover 96. Vooral die laatste, vakkundig binnengekopt door Maxime Lestienne, had een hoog Frankie Vercauteren-gehalte. Op Anderlecht - zijn competitiedebuut - werd hij net als de rest van de ploeg overspoeld door de rake counters van Paars-Wit, maar sindsdien ging het steeds beter. Gesteund door Jordi Figueras vormde Stenman de solide linkerhelft van de Brugse defensie, nu moet Tom Høgli de leemte proberen op te vullen. Belangrijke opmerking: Høgli is eigenlijk een rechtsachter. De Noorse international deed het niet onaardig als linksback in het begin van het seizoen, maar toch blijft het uitvallen van Stenman een enorme aderlating. Høgli liet zich zondagavond veel te makkelijk in de luren leggen door Pablo Chavarria, die de aansluitingstreffer zo op een schoteltje mocht aandienen aan Steven Joseph-Monrose. Het grootste manco van de Noor ligt echter op aanvallend vlak. Aangezien hij op links tegen zijn voet moet spelen, moet Blauw-Zwart niet al te veel rekenen op accurate voorzetten van de linkerflank. Nu Nabil Dirar volop de levensgenieter aan het uithangen is in het mondaine Monaco wordt de aanvoer van op de flanken wel heel erg pover. Maxime Lestienne en Mushaga Bakenga zijn spelers die steevast naar binnen komen en de laatste goeie voorzet van rechtsachter Carl Hoefkens dateert misschien wel van zijn periode bij Stoke City. Het voetbal van Club dreigt dus zeer voorspelbaar te worden. De flanken zullen dikwijls overslagen worden, waardoor er veel druk zal rusten op de schouders van Victor Vàzquez en Lior Refaelov. Zet daar nog eens Vadis Odjidja bij en de conclusie is duidelijk: als je het centrale middenveld van Club aan banden legt, maak je het Blauw-Zwart ontzettend moeilijk. Veel zal ook afhangen van de mentale weerbaarheid van dit team. Na de afgrijselijke taferelen bij de blessure van Stenman zag je de kopjes - begrijpelijk - naar beneden gaan. Na de rust gaf Club een zeer gelaten, soms zelfs desolate indruk. Zo hebben ze bij Club Brugge niet alleen fysiek, maar ook mentaal oplapwerk voor de boeg.