Peter Morren, verslaggever bij VTM en Sporting Telenet, zal wekelijks exclusief voor VoetbalNieuws.be zijn ideale elf geven van de afgelopen speeldag in de Jupiler Pro League. Lees hieronder verder om het Elftal van de Week te ontdekken van speeldag acht.
Goals, goals, goals! Leuk weekend voor de neutrale toeschouwers, al was het niveau niet overal om het van de daken af te schreeuwen. En toch was er weer keuze genoeg om aan een goed en uitgebalanceerd weekelftal te geraken.
.jpg)
Ondanks de midweekprestatie in Istanboel speelde Anderlecht een goeie wedstrijd tegen Cercle Brugge. Dat de score niet verder opliep was deels de verdienste van Olivier Werner, die aan een goed seizoen bezig is als doelman van Cercle. Tegen zoveel weelde moest hij uiteindelijk toch driemaal plooien. Ik pik er twee spelers uit bij paarswit. Op links Olivier Deschacht, want die is zo constant als een rechte lijn. Defensief foutloos, energiek mee naar voren: 'Oli' doet het alsof hij nog 21 was. In mijn elftal is ook altijd plaats voor de verfijnde kwaliteit. Matias Suarez, stille stylist, groeit week na week. Hij blijft een lust voor het oog van de echte liefhebber.
Weldra zal ook Andy Najar weer in deze rubriek opduiken. Wat een ontwikkeling heeft die al doorgemaakt! Maar er zijn er nog op onze velden die de rechterflank met bravoure bestrijken. Neem nu Thomas Foket. Die is al weken sterk bezig bij Gent. En waar hij vorige week de Genkse debutant Timothy Castagne moest laten voorgaan heeft hij nu wel zijn stek te pakken.
In afwezigheid van de geblesseerde Jelle Van Damme was Laurent Ciman de aanvoerder van Standard op de Freethiel. Tussen al het afval in de opbouw door was hij zowat de enige die zuiver inspeelde. Bovendien was hij lange tijd de gevaarlijkste man van z'n ploeg. Het is al beter dan enkele jaren geleden, maar Ciman verdient meer respect dan hij doorgaans krijgt.
Hoewel zijn 'compagnon' Jorge Teixeira de score opende zet ik Sheldon Bateau - de Trinidadiaan van KV Mechelen - mee centraal. Vanwege die perfecte actie bij z'n goal op Daknam: inschuiven, meenemen, inspelen naar buiten, doorlopen, positie kiezen, hard knikken.
Leuke pot weer op Daknam trouwens. Drie spelers van Lokeren halen het weekelftal.
Koen Persoons is een vaak onderschatte speler. Noeste werker is ie, maar echt wel meer dan dat. Dat bewuste hakje op het schot van Galitsios voor de winsttreffer: il faut le faire. Net zo ge-wel-dig was de aanzet van de 1-0 tegen Malinwa, uiteraard van Hans Vanaken. Hij dartelt weer, de droomtikjes dwarrelen weer uit zijn gouden voetjes. Daarvan profiteerde met name twee keer Besart Abdurahimi. Beetje een rare vogel, maar dan wel een paradijsvogel. Peter Maes brengt 'm geleidelijk, maar je ziet toch al dat de in Kroatië geboren Macedoniër met Albanese roots (!) een beetje ongeduldig wordt. Daar is niks mis mee, vind ik. Aan de overkant kies ik voor Mohammed Aoulad. De wervelwind van Westerlo legde er tegen Lierse weer twee in. Offensieve weelde trouwens, want ploegmaat Gounongbe en Ilombe - stilaan weer een beetje 'Pelé' - Mboyo zaten er ook dichtbij. En in normale omstandigheden staat Laurent Depoitre na zijn dubbelslag tegen zijn ex-ploeg ook in de basis, maar tussen 18u en 19u15 werd daar in Brugge anders over beslist.
Obbi Oulare moest door krampen vroegtijdig worden vervangen, maar toen had 'de zoon van' al alle harten in Jan Breydel veroverd. Daar waar Club met Engels en Mechele zijn verdedigende toekomst in de eigen kweekvijver vond en niemand nog treurt om de mislukkingen met Figueras en andere Larsens gebeurt vooraan mogelijk hetzelfde. De speurtocht door Latijns-Amerika zal straks misschien deels onnodig blijken, want de grootste parel zat al in de beloftenkern. Oulare is van begin '96, weegt 96 kilo voor 1m96. Een oog voor detail, duidelijk. Club heeft eindelijk weer een grote centrumspits in wording. In elke betekenis.
