Voor de winterstop zat KV Mechelen in bijzonder slecht vaarwater. De ploeg zakte steeds dieper weg en begon de hete adem van Play-Off III te voelen. Coach Harm van Veldhoven werd ontslagen en begin januari opgevolgd door Frank Vercauteren. "We moesten elkaar zo snel mogelijk leren kennen, want het was kort dag", vertelt Steven De Petter aan VoetbalNieuws.
Vercauteren is nu een maand coach bij Mechelen, en zijn invloed was meteen merkbaar op het veld. "Ik wil niet vergelijken met de vorige trainer, dat doe ik niet graag. Maar het is inderdaad zo dat we de eerste wedstrijden goede resultaten hebben behaald. We hebben meteen twee mooie overwinningen behaald, en dat was positief gezien de situatie waarin we ons bevonden."
"Afgelopen weekend verloren we dan van KRC Genk, maar we hebben wel zes op negen gehaald. Met nieuwjaar zouden we daar meteen voor getekend hebben, zeker tegen deze ploegen (RSC Anderlecht, Bergen en Genk, red). Nu is het zaak om daar een vervolg aan te breien, en te leren uit de zaken die tegen Genk nog niet honderd procent verliepen."
Eind vorig jaar was Malinwa ver teruggezakt in het klassement, tot de dertiende plaats. Maar echt voor degradatie vrezen, deden de Mechelaars nog niet. "Ik denk dat we daarvoor een erg volwassen spelersgroep hebben, die daar goed mee omgaat. Iedereen was zich ervan bewust dat we in een erg moeilijke situatie zaten, maar van echte paniek is nooit sprake geweest. Niet bij de spelers en de staf, maar ook niet bij het bestuur. Iedereen wist wel dat we ons schrap moesten zetten omdat het gevaarlijk werd. Ook vandaag is het nog alle hens aan dek."
De Petter moest met Westerlo al eens eerder tegen de degradatie strijden. "Als je al eens met iets geconfronteerd bent, kan je daar ook iets beter mee om, en dat kan een zekere rust geven."
De Petter maakte in zijn carrière al zowel degradatie als promotie mee: met Denderleeuw zakte hij naar derde klasse, waarna de club twee jaar op rij promoveerde, ondertussen vervellend tot FC Dender. In 2012 degradeerde hij opnieuw naar tweede klasse, met Westerlo, en toen trok hij naar Mechelen. "Ik heb inderdaad al mooie momenten meegemaakt, maar ook al minder mooie. Maar dat is bagage die je meeneemt in je profcarrière. Je hoopt daar iets van op te steken om het dan in de toekomst op de juiste manier in te vullen."
"Als je al eens met iets geconfronteerd bent, kan je daar ook iets beter mee om, en dat kan een zekere rust geven. Hopelijk slaat dat dan ook over naar de andere jongens. Maar ik denk dat iedereen volwassen genoeg is om daar zelf op de juiste manier mee om te gaan. Ook afgelopen seizoen hebben we al heel wat wedstrijden gespeeld waarin het echt van moeten was, dus we hebben al wel bewezen dat we daar mee om kunnen."
"We kunnen nog progressie maken"
Hoe Vercauteren zo snel voor een klik zorgde, kan de middenvelder niet meteen verklaren. "Op stage was het voor ons ook allemaal nieuw. Niemand had al met Vercauteren gewerkt. We moesten elkaar dus zo snel mogelijk leren kennen. Op stage was dat misschien wel het gepaste moment. Maar natuurlijk was het kort dag."
"In een normale voorbereiding heb je veel meer tijd om accenten te leggen. Nu hebben we alles wat versneld moeten doen, maar onze groep staat open om bij te leren. Ik denk ook dat we nog progressie kunnen maken, omdat we nog niet alle tijd gehad hebben om echt alles tot in de puntjes te leren. Ik denk dus dat we daarin nog stappen kunnen zetten, maar op stage was de tijd iets te kort."
"Ik ben niet de beste"
Vercauterens eerste wedstrijd aan het roer van KV Mechelen, tegen Anderlecht (2-0 winst), viel samen met de comeback van De Petter, die maandenlang out was en in die periode ook zijn moeder verloor. Hij toonde zich meteen belangrijk voor de ploeg door te scoren. "Maar niet enkel door te scoren, denk ik. Dat zou mijn prestatie wat teniet doen. Maar zo’n doelpunt wordt gezien, en daar wordt dan over gesproken. Ik heb lang gewerkt om er opnieuw bij te zijn, heb ook heel moeilijke momenten gekend, maar ik ben blij dat ik die achter me heb kunnen laten en de ploeg weer van nut kan zijn."
De 28-jarige De Petter is bij al zijn clubs een bepalende speler geweest, een leider. "Omdat ik weet wat ik kan en wat ik niet kan. Ik ben redelijk nuchter. Als je als voetballer weet wat je kwaliteiten zijn, kan je al ver komen. Ik ben niet de beste, maar ik zal er wel altijd alles aan doen om ook andere jongens beter te laten spelen. Ik ben wel een ploegspeler. Eens de wedstrijd begint, ga ik er honderd procent tegenaan. Ik weet ook dat ik geen vijf man ga dribbelen, de voorzet geven en hem dan zelf binnenkoppen. Je moet naar je kwaliteiten spelen, en ik doe mijn best om dat week na week te doen."
