Maarten Coenen
Al twaalf jaar zijn ze onafscheidelijk aan mekaar verbonden: Rode Duivel Leandro Trossard en zijn bevallige echtgenote Laura Hilven. De twee verhuisden een poos geleden naar Engeland maar ondanks sportieve glorie was er ook een groot familiaal drama in het leven van Leandro en Laura.
LEES OOK: 'Trossard moet kiezen: dit is geen toeval meer’
Uitblinkersrol met titel als kers op de taart?Vanavond wordt de razend spannende titelstrijd in Engeland beslecht met nog twee kandidaten voor het kampioenschap: het City van Doku en De Bruyne en Arsenal, waar Leandro Trossard vaak de eerste viool speelde dit seizoen.
De Rode Duivel was aanvankelijk actief bij Brighton, in januari 2023 maakte hij de overstap naar The Gunners. Bij elke stap die de ex-speler van Racing Genk zet, lijkt hij moeiteloos het niveau te overbruggen.
Prachtige liefde maar ook dramatische gebeurtenis
In 2019 werd de liefde van Trossard en Hilven al bezegeld met een huwelijk, nadien volgden met Thiago en Amadeo ook twee prachtige kinderen. De viering bij elk doelpunt van Trossard is voor zoontje Thiago, die graag had dat zijn papa 'Superman' uitbeelde.
Allemaal geluk? Zo lijkt het maar Leandro en Laura kenden ook een paar familiale drama's. "Aanvankelijk zaten we nog op een roze wolk na ons huwelijk en de transfer van Leandro. Maar al snel werden we van die wolk geduwd. We wilden zo graag een tweede kindje. Tijdens onze periode in Brighton hebben we drie miskramen moeten verwerken. Achteraf gezien zijn we er als koppel sterker uitgekomen.” Zo klonk het heel emotioneel bij HLN.
Met Amadeo kwam er uiteindelijk toch een tweede spruit voor het gelukkige gezin en dat leverde nog een fijne anekdote op, toen ook de transfer van Leandro naar Arsenal rond was. "Ik dacht dat hij een grap uithaalde. Je moet weten dat Arsenal echt zijn gróte droom was. Ze hadden in het verleden al een paar keer contact gezocht, maar nooit kwam er een concreet voorstel. Ik weet nog dat ik nadien in tranen uitbarstte. Van geluk en opluchting. Het was hét nieuwe hoofdstuk waar we allebei zoveel nood aan hadden.” Zal dat hoofdstuk vandaag een happy end kennen?
