Maarten Coenen
Gisteren brachten we hier al het nieuws omtrent de speciale aflevering (500ste keer) van Extra Time komende maandag. Daarin zal minstens één 'verrassing' komen. Naar aanleiding van die jubileumeditie gaf Filip Joos een uitgebreid interview met een paar pikante uitspraken.
LEES OOK: Van Gucht hangt het serieus uit: tv-bazen pisnijdig
In rol geduwd: "Maar ik kan dat niet"Een beetje tegen zijn natuur in moest Joos begin dit seizoen de fakkel overnemen van Aster Nzeyimana. De twee zijn goede vrienden, maakten samen ook nog een podcast met 90 Minutes maar Aster verkoos een overstap richting VTM en plots zat de voetbaltalkshow zonder presentator en ook de podcast verloor iemand uit de 'vriendengroep'.
Uiteindelijk besloot Joos om de uitdaging toch aan te nemen, al wil hij zichzelf geen presentator noemen. "Een presentator draagt een kostuum, kijkt in de camera, zegt ‘Goedenavond, beste kijkers’ en ‘Tot ziens, beste kijkers’. Dat doe ik allemaal niet. Omdat ik het niet kan: er zit geen Luc Appermont in mij – en dat zeg ik met veel bewondering voor de perfecte presentator die hij was", zo klinkt het doodeerlijk bij Humo.
Oefengalop was beter dan de 'wedstrijd'
Extra Time besloot dit seizoen om langs voetbalkantines te gaan en ook andere rituelen werden overboord gegooid. Zo bekent Joos dat hij vroeger beter was tijdens de zogenaamde 'repetitie'. Het spontane verdween vervolgens tijdens de effectieve uitzending: "Jezelf naspelen, dat is nooit goed".
"Helemaal, volledig, nooit half"
In datzelfde interview gaat het ook voor een klein stuk over het privé-leven van Joos, die een warme vader wil zijn voor zijn kinderen maar er onvermijdelijk ook vaak niet is omwille van professionele activiteiten. "Bij mij is er onvermijdelijk ook de vraag of ik er genoeg ben. Er gaat veel tijd naar mijn werk, en dat speelt zich ook nog eens vaak af in het weekend. Maar ik geloof wel dat ik er ben wanneer ik er moet zijn, en vooral: helemaal, volledig, nooit half", aldus één van de boegbeelden van VRT/Sporza.
Tot slot maakt Joos ook nog zijn liefde over aan ex-club Lyra, bij wie hij zelf jarenlang speelde op amateurniveau. Die houden vaak een reünie, waarop Filip zelf... bewust niet aanwezig is. "Lyra was mijn leven. Je kunt je niet voorstellen hoeveel het allemaal voor me betekende – die club, die kleedkamer, die ploeg van toen. Ik heb zielsveel van die gasten gehouden, en ik wil dat het beeld zuiver blijft. Zo’n reünie kan het voor mij alleen maar bespatten."
