Maarten Coenen
Anderlecht staat aan de vooravond van een nieuw seizoen, eentje waarin het hoopt mee te doen voor de prijzen. De Paars-Witte club zag de voorbije jaren heel wat spelers de revue passeren. Eén van die ex-spelers deed nu een hallucinant verhaal uit de doeken. Eén om heel stil van te worden.
LEES OOK: Droomdebuut voor Bertaccini: Paars-Wit vloert mak Cercle
Tussen leven en doodHet leven van Kristoffer Olsson (30) veranderde op 20 februari 2024 abrupt. De voormalige middenvelder van Anderlecht belandde onverwachts in coma door bloedklonters in de hersenen.
Wat volgde was een intense strijd tussen leven en dood. In een interview met La Dernière Heure blikt de Zweed terug op die ingrijpende periode.
De eerste signalen kwamen na een training bij zijn club Midtjylland. Olsson voelde zich niet goed en besloot vroeg te gaan slapen. De volgende ochtend lag hij bewusteloos in bed, zijn zoontje Jamie van bijna drie en zijn ouders vonden hem in verontrustende toestand. "Ik had veel overgegeven en reageerde nergens op," vertelt hij op basis van wat zijn familie hem later vertelde. In het ziekenhuis bleef het enige tijd onduidelijk wat er aan de hand was, tot artsen ontdekten dat bloedklonters in de hersenen de oorzaak waren.
Van hemel naar hel en terug
Hij lag een week in coma en moest kunstmatig worden beademd. De speler viel maar liefst 17 kilo af en had geen spiermassa meer. Ondanks de zware fysieke terugval, begon Olsson verrassend snel opnieuw te praten. Maar het opnieuw leren stappen bleek een langdurige uitdaging. “Mijn evenwicht was helemaal weg, alsof ik een beroerte had gehad.”
'Die ene knuffel veranderde alles'
Zes maanden bracht hij door in een gespecialiseerd revalidatiecentrum. Van voetbal was in die periode geen sprake. “Ik wilde gewoon overleven,” zegt hij. Maar zodra zijn herstel vorderde, groeide de ambitie terug. “Ik zei tegen mijn vader: ‘Ik ga opnieuw voetballen.’” En hij hield woord. Inmiddels heeft Olsson een contract getekend bij IK Sleipner in de Zweedse tweede klasse. De kans op een terugval? “Volgens de specialist: 0,00000000001%.”
Wat hem het meest raakte tijdens zijn herstel was het gemis van zijn zoontje. “We wilden niet dat Jamie me zo zag, dus maandenlang zag ik hem niet in het echt. Alleen via FaceTime vroeg hij telkens: ‘Is je buik al beter, papa?’” Toen vader en zoon elkaar na lange tijd eindelijk weer in de armen vielen, besefte Olsson hoe ver hij gekomen was. “Die knuffel… dat was de mooiste knuffel ooit.” Zo sluit de ex-Anderlecht man af met een positieve noot.
