Under Review: Referee Department ontleedt speeldag 2 PO's

In de play-offs neemt de druk ook voor de arbitrage dus, maar op speeldag twee viel er nauwelijks iets aan te merken op de Belgische scheidsrechters. Toch nam Jonathan Lardot namens het Referee Department in het wekelijkse Under Review enkele fases onder de loep.

"Het was een positief weekend, dat doet deugd. Ik hoop dat dit goed teken is. Natuurlijk werken we hard om een behoorlijk goed niveau te halen. De refs passen nu toe wat wij vragen op training. Dat neemt tijd in beslag, maar we zien een positieve evolutie", steekt de technisch directeur van wal. Al was er hier en daar toch stof om over na te kaarten.

LEES OOK: Lardot ontleedt strafschopfases Antwerp-Club Brugge

Lardot looft De Cremer

Zo werd Wesli De Cremer in KV Mechelen-Dender door de VAR naar het scherm geroepen voor een potentiële penalty wegens hands. "Ik had hier geen interventie verwacht. De armen zijn in een natuurlijke houding tegen het lichaam en de speler maakt ook geen extra beweging", is Lardot tevreden dat hij niettemin bij zijn oorspronkelijk verdict bleef.

"Dat is ook een positief aspect. De scheidsrechter moet niet blind de VAR volgen wanneer hij de theorie niet correct toepast en de criteria voor handspel verkeerd beoordeeld. Dat blijft een werkpunt, maar ik neem hem niks kwalijk en zal het in de nabije toekomst nog eens met hem bespreken", klinkt het nog alvorens over te gaan naar de volgende fase.

Pech voor Promise David

Met name het afgekeurde doelpunt van Promise David in AA Gent-Union, een wedstrijd die toen al in een beslissende plooi lag. Gelukkig maar, want volgens Lardot had de goal moeten tellen. "Voor mij was het een geldig doelpunt. Er is wel contact tussen de aanvaller (Mohammed Fuseini, nvdr.) en de doelman. Te licht of niet is voor discussie vatbaar."

"Ik kijk wel naar twee zaken. Ten eerste moeten wij proactief zijn bij stilstaande fasen en de controle bewaren nog voor de hoekschop genomen is. Ten tweede lag de lat te laag om een overtreding te fluiten", ging Lawrence Visser dus toch in de fout. Waarom de videoref in dit geval dan niet tussenbeide kwam wordt weliswaar niet concreet verduidelijkt.