Claudio Reulens
RSC Anderlecht heeft wéér een trainer ontslagen. Het Lotto Park is een duiventil pur sang geworden. De Brusselse fans zijn niet te spreken over de nieuwe wending. Voorzitter Wouter Vandenhaute krijgt de volle laag.
De afgelopen weken is een deeltje van het RSCA-publiek terug begonnen met 'Wouter buiten' te roepen. Voorlopig krijgen ze geen gehoor van de rest van het stadion, die vooral hopen dat de beker wordt gewonnen. Zij willen rust en hebben daar vooral nood aan. Op de sociale media krijgt Marc Coucke al weken tags met kritiek aan het adres van de voorzitter.
5 trainers in 4 jaar tijd onder Vandenhaute
Vandenhaute werd op 6 januari 2021 officieel benoemd tot voorzitter van Anderlecht. Tot op heden is zijn parcours op sportief vlak absoluut geen succes geweest. RSCA blinkt vooral niet uit in stabiliteit. We kondigden na het vertrek van Fredberg al snel aan dat het in 2025 ook een komen en gaan van spelers zal worden.
In januari werden er al opvallend veel transacties afgerond, in- en uitgaand. Waarbij ook vragen dienden gesteld te worden, zoals de uitgaande transfers van Anders Dreyer en Francis Amuzu onder de marktwaarde. In de zomer gaat er héél veel gebeuren in het Lotto Park. Een komen en gaan van spelers. Nog maar eens de kern door elkaar schudden. De hoeveelste keer al in 4 jaar tijd?
Nog erger is het feit dat RSCA in amper vier jaar tijd al 5 hoofdtrainers heeft gehad. Vincent Kompany leek voor stabiliteit te zorgen, met een duidelijke visie en speelstijl. Net op het moment dat Anderlecht weer Belgische top was, ging het naar beneden. Kompany werd richting uitgang geduwd, Felice Mazzu kwam. Een persoonlijke keuze van Vandenhaute, een grote blunder. RSCA eindigde dat seizoen 11de.
Stabiliteit blijft ver te zoeken
Brian Riemer kwam in de plaats. Met zeer pragmatisch voetbal, maar met een duidelijke visie dankzij Fredberg. De Denen kregen veel kritiek, maar er stond wel snel iets. RSCA deed tot de laatste dag mee voor de titel. Was die visie wat we gewend waren van het grote RSCA? Neen zeker niet, maar het zorgde op de korte termijn wel voor een vlucht naar boven. Er kwam rust en stabiliteit.
In de zomer bleek al snel dat er intern een machtsstrijd was. Fredberg had véél te zeggen, Vandenhaute greep terug meer en meer macht. Na enkele maanden in het nieuwe seizoen werden Riemer en Fredberg al bij de minste tegenslag ontslagen. Vandenhaute haalde Olivier Renard en stelde zelf David Hubert aan. Een risico. Die laatste kwam als onervaren trainer immers niet zoals Nicky Hayen bij Club Brugge terecht in een stabiele sportieve organisatie. Hubert werd al na vijf maanden ontslagen.
Vandenhaute heeft met Kompany, Mazzu, Riemer, Hubert, Hasi (en dan rekenen we interim-trainer Veldman nog niet mee) al 5! trainers in 4 jaar gehad. Met Verbeke, Fredberg en Riemer passeerden er al al drie TD's en op Neerpede stonden er met Kindermans, Hemmersam en nu Borguet ook al drie anderen aan de top van de piramide.
De druk op de resterende 11 matchen is enorm. De aanstelling van Hasi zorgt voor heel veel controverse binnen de ooit zo fiere Brusselse aanhang. We haalden na de ontslagronde van Riemer en Fredberg aan dat Vandenhaute voor een cruciaal jaar stond. De laatste kans om het te laten slagen. De druk is méér dan ooit héél groot op zijn functioneren. Je kan immers niet blijven wisselen op cruciale posities. De excuses zijn ondertussen helemaal opgebruikt.
CR
